Ang Anak sa Tawo mianhi nga nagkaon ug nag-inom, ug kamo miingon, ‘Tan-awa, usa ka tawong palakaon ug palahubog, higala sa mga tigpaningil ug buhis ug sa mga makasasala!’
ug sa nakapasalamat na siya, kini iyang gipikaspikas ug miingon, “Kini mao ang akong lawas nga gipikaspikas alang kaninyo. Buhata ninyo kini sa paghandom kanako.”
Mga igsoon ko, dili kinahanglan nga daghan kaninyo ang mahimong mga magtutudlo kay nahibalo man kamo nga labaw ka higpit ang paghukom nga atong madawat.
Apan labaw sa tanan, mga igsoon, ayaw gayod kamo panumpa, bisan pinaagi sa langit o pinaagi sa yuta, o sa bisan unsang panumpa, hinuon ang inyong Oo himoa nga Oo, ug ang inyong dili himoa nga dili, aron dili kamo mahiagom sa paghukom.