Hain na man ang maalamon? Hain na man ang eskriba? Hain na man ang tiglantugi niining panahona? Wala ba himoang binuang sa Dios ang kaalam sa kalibotan?
Ug kini gisugilon kang David, “Si Ahitofel usa sa mga nakig-abin kang Absalom.” Ug si David miingon, “O Ginoo, ako naghangyo kanimo, himoa nga binuang ang tambag ni Ahitofel.”
Niadtong mga adlawa, ang tambag ni Ahitofel nga iyang gihatag daw sama nga ang usa ka tawo nagpakisayod sa pulong sa Dios, busa gitahod ni David ug ni Absalom ang tanang tambag ni Ahitofel.
Ug si Absalom ug ang tanang mga tawo sa Israel miingon, “Ang tambag ni Husai nga Arkihanon maayo pa kay sa tambag ni Ahitofel.” Kay ang Ginoo nagsugo nga mabuntog ang maayong tambag ni Ahitofel, sa tuyo nga ang Ginoo makahimo ug daotan kang Absalom.
Sa diha nga si Ahitofel nakakita nga ang iyang tambag wala tumana, gimontorahan niya ang iyang asno ug mipauli siya sa iyang kaugalingong siyudad. Ug gihusay niya ang iyang panimalay ug nagbitay sa iyang kaugalingon ug siya namatay ug gilubong sa lubnganan sa iyang amahan.
Ang imong hunahuna mamalandong sa kalisang: “Hain man siya nga nag-ihap, hain man siya nga nagtimbang sa buhis? Hain man siya nga nag-ihap sa mga tore?”
nga nagpakyas sa mga timailhan sa mga bakakon, ug naghimo nga buang sa mga tigpanagna, nga nagpasibog sa mga tawo nga maalamon, ug naghimo sa ilang kahibalo nga binuang;
Kinsay dili mahadlok kanimo, O Hari sa mga nasod? Kay mao kini ang angay kanimo; kay sa taliwala sa mga maalamon sa kanasoran, ug sa tanan nilang mga gingharian, walay bisan usa nga sama kanimo.
Mahitungod niadtong nahisabod diha sa kasampinitan, kini mao kadtong nakadungog sa pulong apan ang mga kabalaka niining kalibotana ug ang gugma sa bahandi magtuok sa pulong ug kini dili makapamunga.
Gikatagbo usab niya ang ubang mga magtutudlo nga mga Epikureo ug mga Estoico. Ug ang uban miingon, “Unsa man kahay buot isulti niining walay alamag nga nagpakamaalamon?” Ug ang uban, “Kini siya daw usa ka tigsangyaw sa mga dios nga langyaw”—kay iya man nga giwali si Jesus ug ang pagkabanhaw.
Kay sukad pa sa pagbuhat sa kalibotan ang iyang dili makita nga kinaiya, nga mao ang iyang walay kinutoban nga gahom ug pagka-Dios, sa tin-aw naila na pinaagi sa mga butang nga iyang gibuhat. Busa wala silay ikapasangil,
Kay hunahunaa ra ang pagtawag kaninyo, mga igsoon, dili daghan ang mga maalamon sumala sa mga kalibotanong sukdanan, dili daghan ang mga makagagahom, dili daghan ang mga hamili sa pagkatawo;
apan gipili sa Dios ang binuang alang sa kalibotan aron sa pagpakaulaw sa mga maalamon, ug ang huyang alang sa kalibotan gipili sa Dios aron sa pagpakaulaw sa mga kusgan.
Ang mga ubos ug kahimtang ug ang mga sinalikway sa kalibotan gipili sa Dios, bisan ang mga walay bili aron ang mga bililhon nga butang mahimong walay kapuslanan,
Kinahanglang walay usa nga maglimbong sa iyang kaugalingon. Kon aduna kaninyoy maghunahuna nga siya maalamon niining panahona, kinahanglang magpakabuang siya aron mahimo siyang maalamon.
Wala ba kamo masayod nga ang mga balaan maghukom man unya sa kalibotan? Ug kon ang kalibotan hukman ninyo, dili ba diay kamo takos sa paghusay sa gagmay nga mga panagsumpaki?
Mga mananapaw! Wala ba kamo masayod nga ang pagpakighigala sa kalibotan pagpakigbatok sa Dios? Busa si bisan kinsa nga buot makighigala sa kalibotan naghimo sa iyang kaugalingon nga kaaway sa Dios.