นางรูธ 2:13 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹³ รูธจึงกล่าวว่า “เจ้านายของดิฉัน ขอให้ดิฉันเป็นที่โปรดปรานของท่านต่อไป ท่านได้ปลอบใจและพูดกับดิฉันซึ่งเป็นผู้รับใช้ของท่านอย่างกรุณา ทั้งๆ ที่ดิฉันก็ไม่ได้เป็นคนงานของท่าน”

Dugang nga mga bersyon

ฉบับมาตรฐาน

¹³ รูธจึงตอบว่า “ดิฉันได้รับความโปรดปรานจากเจ้านายของดิฉันแล้ว เพราะท่านได้ปลอบใจดิฉัน และพูดคำที่เมตตาต่อสาวใช้ของท่าน ทั้งๆ ที่ดิฉันเองก็ไม่ได้เป็นสาวใช้คนหนึ่งของท่าน”

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹³ รู​ธจึงกล่าวว่า “​เจ้​านายของดิ​ฉัน ขอให้​ดิ​ฉันได้รับความกรุณาในสายตาของท่าน เพราะท่านได้ปลอบใจดิ​ฉัน และเพราะท่านได้​กล​่าวคำที่แสดงความเมตตากรุณาต่อหญิงคนใช้ของท่าน ถึงแม้​ดิ​ฉันไม่เป็นเหมือนคนหนึ่งในพวกหญิงคนใช้ของท่าน”

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹³ นางรูธ​จึง​ตอบว่า “ขอให้​ท่าน​มีน้ำใจ​อย่างนี้​กับฉัน​ต่อไป ท่าน​ได้​ปลอบ​ประโลม​ใจฉัน และ​พูด​ด้วย​ความ​เมตตา​เอ็นดู​กับฉัน​ผู้​เป็นทาส ทั้งๆที่​ฉัน​ไม่​เหมาะสม​แม้แต่​จะ​เป็นทาส​ของท่าน”

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹³ ฝ่าย​รูธ​ตอบ​ว่า, ขอ​ให้​ท่าน​เห็นชอบ​ใน​ข้าพ​เจ้า, ด้วย​ท่าน​ได้​เมตตา​ข้าพ​เจ้า, และ​ได้​พูด​เป็น​ที่​จับใจ​ทา​สี​ของ​ท่าน​แล้ว, ถึงแม้ว่า​ข้าพ​เจ้า​หา​เหมือน​ทา​สี​อื่น​ของ​ท่าน​ไม่

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹³ นาง​พูด​ว่า “ฉัน​เป็น​ที่​โปรดปราน​ของ​ท่าน เจ้า​นาย​ของ​ฉัน เพราะ​ท่าน​ปลอบใจ​ฉัน และ​พูดจา​กับ​ผู้​รับใช้​ของ​ท่าน​ด้วย​ความ​เมตตา แม้​ว่า​ฉัน​ไม่​ได้​เป็น​คน​รับใช้​ของ​ท่าน”

นางรูธ 2:13 Cross References

1ซามูเอล 1:18

นางกล่าวว่า “ขอให้ผู้รับใช้ของท่านเป็นที่โปรดปรานในสายตาของท่านเถิด” แล้วนางก็กลับไปรับประทานอาหารและไม่ได้มีสีหน้าโศกสลดอีกเลย

ปฐมกาล 34:3

ใจของเขาก็ผูกพันกับดีนาห์บุตรสาวของยาโคบ เขารักนางและพูดจาอ่อนหวานกับนาง

ปฐมกาล 33:8

เอซาวถามว่า “เจ้าส่งฝูงสัตว์ทั้งหลายมาให้เราทำไม?” ยาโคบตอบว่า “เพื่อให้ท่านเมตตาข้าพเจ้า”

ฟีลิปปี 2:3

อย่าทำสิ่งใดด้วยความมักใหญ่ใฝ่สูงอย่างเห็นแก่ตัว หรือด้วยความถือดี แต่จงทำด้วยความถ่อมใจ ถือว่าคนอื่นดีกว่าตน

2ซามูเอล 16:4

ดาวิดจึงตรัสกับศิบาว่า “บัดนี้ทุกอย่างในกรรมสิทธิ์ของเมฟีโบเชทเป็นของเจ้าแล้ว” ศิบากราบทูลว่า “ขอถวายบังคม ขอให้ข้าพระบาทเป็นที่โปรดปรานในสายพระเนตรของฝ่าพระบาท”

1ซามูเอล 25:41

นางหมอบกราบซบหน้าลงกับพื้นกล่าวว่า “ผู้รับใช้ของท่านอยู่นี่แล้ว พร้อมที่จะรับใช้ท่าน และล้างเท้าให้บริวารของนายท่าน”

ปฐมกาล 43:14

ขอพระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ทรงเมตตาพวกเจ้าเมื่ออยู่ต่อหน้าชายผู้นั้น เขาจะได้ปล่อยสิเมโอนและเบนยามินกลับมาพร้อมกับพวกเจ้า ส่วนเราถ้าจะต้องไว้ทุกข์ก็ต้องยอม”

ปฐมกาล 33:15

เอซาวกล่าวว่า “ถ้าอย่างนั้นให้เราทิ้งคนของเราบางคนไว้กับเจ้า” ยาโคบถามว่า “ท่านไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น ขอเพียงแค่ท่านเมตตาข้าพเจ้าก็พอแล้ว”

ปฐมกาล 33:10

ยาโคบกล่าวว่า “อย่าปฏิเสธเลย ได้โปรดเถิด ถ้าท่านเมตตาข้าพเจ้า ขอโปรดรับของขวัญนี้จากข้าพเจ้า เพราะที่ได้เห็นหน้าท่านก็เหมือนได้เห็นพระพักตร์ของพระเจ้า ในเมื่อท่านยอมรับข้าพเจ้า

สุภาษิต 15:33

ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าคือคำสอนที่ให้ปัญญา และความถ่อมใจนำหน้าเกียรติยศ

วินิจฉัย 19:3

แล้วสามีของนางไปเยี่ยมนางพร้อมคนใช้ของเขาและลาสองตัว เพื่อชักชวนให้กลับมาอยู่ด้วยกันอีก นางพาเขาเข้าไปในบ้านของบิดา เมื่อบิดาเห็นเขาก็ต้อนรับด้วยความยินดี

นางรูธ 2:12

ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตอบแทนเธอที่ได้ทำเช่นนั้น และขอพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลผู้ซึ่งเธอเข้ามาลี้ภัยอยู่ใต้ร่มบารมีประทานรางวัลอันอุดมแก่เธอ”

นางรูธ 2:14

เมื่อถึงเวลาอาหาร โบอาสกล่าวกับนางว่า “มาเถิด มากินขนมปังจิ้มเหล้าองุ่นกับเราเถิด” ขณะที่นางนั่งร่วมวงกับคนเกี่ยวข้าว โบอาสยื่นข้าวคั่วให้ นางรับประทานจนอิ่มและเหลือไว้บ้าง

ปฐมกาล 32:6

เมื่อคนเหล่านั้นกลับมาหายาโคบ พวกเขากล่าวว่า “เราได้ไปหาเอซาวพี่ชายของท่าน บัดนี้เขากำลังมาหาท่านพร้อมกับชายสี่ร้อยคน”

โฮเชยา 2:16

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศแก่ชาวอิสราเอลว่า “ในวันนั้นเจ้าจะเรียกเราว่า ‘สามีของฉัน’ และไม่เรียกว่า ‘นายของฉัน’ อีกต่อไป