Biblia Todo Logo
Online nga Bibliya

- Mga paanunsiyo -




เยเรมีย์ 4:30 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

30 เจ้าผู้ถูกทำลาย เจ้ากำลังทำอะไรอยู่นั่น? ทำไมจึงสวมเสื้อผ้าสีแดงเข้ม และสวมเครื่องเพชรเครื่องทอง? เจ้าแต่งแต้มทาตาไปทำไม? ถึงแต่งตัวสวยก็เปล่าประโยชน์ คนรักของเจ้าเหยียดหยามเจ้า พวกเขาหมายจะเอาชีวิตเจ้า

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha


Dugang nga mga bersyon

ฉบับมาตรฐาน

30 เจ้าผู้ถูกทิ้งร้างเอ๋ย เจ้าทำอะไรกัน? ที่เจ้าแต่งตัวสีแดงนั้น และที่เจ้าประดับตัวด้วยอาภรณ์ทองคำ ที่เจ้าขยายดวงตาให้กว้างด้วยแต้มสี เออ เจ้าแต่งตัวให้งามเสียเปล่า คนรักของเจ้าดูหมิ่นเจ้า พวกเขาแสวงชีวิตของเจ้า

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

30 เจ้​าผู้​ที่​ถู​กทิ้งร้างเอ๋ย ที่​เจ้​าแต่งตัวสีแดงนั้นเจ้าทำอะไรกัน และที่​เจ้​าประดับตัวด้วยอาภรณ์​ทองคำ ที่​เจ้​าขยายดวงตาให้กว้างด้วยแต้มสี เออ เจ้​าแต่งตัวให้งามเสียเปล่า คนรักของเจ้าจะดูหมิ่นเจ้า เขาทั้งหลายจะแสวงหาชีวิตของเจ้า

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

30 เจ้า​ถูก​ทำลาย​จน​ยับเยิน​แล้ว แต่​ทำไม​เจ้า​ยัง​สวมใส่​เสื้อผ้า​สีแดงสด​อย่างนั้น เพราะ​เจ้า​ยัง​ประดับ​ประดา​ด้วย​ทองคำ และ​ยัง​ใช้​สีดำ​ทาตา​ให้​สวยงาม เจ้า​ทำ​ตัวเอง​สวยงาม โดย​ไม่มี​ประโยชน์​อะไรเลย คนรัก​ของ​พวกเจ้า​ก็​ปฏิเสธ​เจ้า​แล้ว และ​ตอนนี้​พวกเขา​ก็​หมาย​จะ​เอา​ชีวิต​เจ้า

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

30 แล​เมื่อ​เจ้า​จะ​เสียแล้ว, เจ้า​จะ​ทำ​อะไร​อีก​เล่า. ถึง​เจ้า​จะ​นุ่ง​ผ้า​สี​ม่วง, ถึง​เจ้า​จะ​ตกแต่ง​ตัว​ด้วย​เครื่องประดับ​ทอง, ถึง​เจ้า​จะ​ทา​หน้าตา​ของ​เจ้า​ด้วย​สี, ก็​จะ​กระทำ​ให้​ตัว​ของ​ตัว​เจ้า​งดงาม​ก็​จะ​เปล่าๆ, คน​ทั้งปวง​ที่​ได้​รัก​เจ้า​ดูหมิ่น​เจ้า, แล​เขา​ทั้งปวง​เสาะหา​เอาชีวิต​ของ​เจ้า.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

30 โอ ผู้​ที่​หายนะ เจ้า​หมาย​ความ​ว่า​อย่าง​ไร​ที่​เจ้า​สวม​เครื่อง​นุ่ง​ห่ม​สี​แดง​สด และ​ประดับ​ด้วย​เครื่อง​ประดับ​ทองคำ เจ้า​ใช้​สี​ทา​ตา​ให้​ดู​โต​ขึ้น เจ้า​แต่ง​ตัว​ให้​สวย​โดย​ไร้​ประโยชน์ บรรดา​คน​รัก​ของ​เจ้า​ดู​หมิ่น​เจ้า พวก​เขา​ต้องการ​เอา​ชีวิต​เจ้า

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha




เยเรมีย์ 4:30
27 Cross References  

เมื่อเยเซเบลได้ยินว่าเยฮูมาที่ยิสเรเอล ก็เขียนตาแต่งผมและมองออกมานอกหน้าต่าง


“ข้าพเจ้าร้องเรียกบรรดาพันธมิตรของข้าพเจ้า แต่พวกเขาก็ทรยศหักหลังข้าพเจ้า บรรดาปุโรหิตและผู้อาวุโสทั้งหลายของข้าพเจ้า พินาศย่อยยับในกรุง ขณะพวกเขาค้นหาอาหาร เพื่อประทังชีวิต


ยามค่ำคืนเธอร่ำไห้อย่างขมขื่น น้ำตาไหลอาบแก้ม ในบรรดาคนรักของเธอ ไม่มีสักคนที่ปลอบโยนเธอ สหายทั้งปวงก็ทรยศเธอ พวกเขากลับกลายเป็นศัตรูของเธอ


พวกเจ้าจะทำอย่างไรในวันลงทัณฑ์ เมื่อภัยพิบัติมาจากแดนไกล? เจ้าจะหนีไปพึ่งใคร? เจ้าจะเอาทรัพย์สมบัติไปเก็บไว้ที่ไหน?


เจ้าอยู่ในเอเดน ในอุทยานของพระเจ้า มีอัญมณีล้ำค่าประดับประดา ได้แก่ ทับทิม บุษราคัม มรกต เพชร เพทาย โกเมน มณีโชติ ไพฑูรย์ และเบริล ทั้งเรือนและหนามเตยทำด้วยทองคำ สิ่งเหล่านี้จัดเตรียมไว้พร้อมสรรพในวันที่สร้างเจ้าขึ้นมา


เจ้าจะว่าอย่างไรเมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงตั้งผู้ที่เจ้าถือว่าเป็นพันธมิตรนั้นมาครอบครองเจ้า? เจ้าจะไม่เจ็บปวด เหมือนผู้หญิงที่กำลังคลอดลูกหรือ?


ในวันนั้นประชาชนที่อาศัยตามชายฝั่งทะเลจะกล่าวว่า ‘ดูสิ ขนาดผู้ที่เราพึ่งพาและหนีมาขอความช่วยเหลือให้พ้นมือจากกษัตริย์อัสซีเรียยังเป็นไปถึงเพียงนี้ แล้วเราจะหนีรอดไปได้อย่างไร?’”


พวกเขาจะมีมติเป็นเอกฉันท์ให้มอบฤทธิ์เดชและอำนาจแก่สัตว์ร้ายนั้น


หญิงนั้นนุ่งห่มผ้าสีม่วงและสีแดงเข้ม ตัวนางแพรวพราวไปด้วยเครื่องทอง เพชรนิลจินดาและไข่มุก นางถือถ้วยทองคำอันเต็มไปด้วยสิ่งน่าสะอิดสะเอียนและของโสโครกแห่งการล่วงประเวณีของนาง


บรรดากษัตริย์ทั่วโลกล่วงประเวณีกับนาง และชาวโลกทั้งหลายก็มัวเมาไปกับเหล้าองุ่นแห่งการล่วงประเวณีของนาง”


แล้วเราจะรอดพ้นไปได้อย่างไรหากเราละเลยความรอดอันยิ่งใหญ่ถึงเพียงนี้? แรกสุดองค์พระผู้เป็นเจ้าเองทรงประกาศความรอดนี้ และบรรดาผู้ได้ยินจากพระองค์ได้ยืนยันแก่เราทั้งหลาย


ถึงตอนนั้นเจ้าจะพูดไหมว่า “ข้าคือเทพเจ้า” ต่อหน้าบรรดาผู้สังหารเจ้า? เจ้าจะเป็นเพียงมนุษย์ไม่ใช่เทพเจ้า ในเงื้อมมือของผู้ที่ปลิดชีวิตเจ้า


ยิ่งกว่านั้นตาของเราอ่อนล้า ในการเสาะหาความช่วยเหลืออย่างเปล่าประโยชน์ เราเฝ้ามองจากหอคอย หาชนชาติหนึ่งซึ่งช่วยเหลืออะไรเราไม่ได้


คือบรรดาผู้เผยพระวจนะพยากรณ์เท็จ เหล่าปุโรหิตปกครองโดยสิทธิอำนาจของตนเอง และประชากรของเราก็รักวิถีแบบนี้ แต่พวกเจ้าจะทำอย่างไรในบั้นปลาย?


เหล่าคนบาปในศิโยนอกสั่นขวัญแขวน คนที่ไม่นับถือพระเจ้าตัวสั่นงันงก “มีใครในพวกเราอยู่กับไฟที่เผาผลาญนี้ได้? มีใครในพวกเราอยู่กับการเผาไหม้ชั่วนิรันดร์ได้?”


อย่ากระสันถึงความงามของนาง อย่าตกเป็นทาสดวงตาหยาดเยิ้มของนาง


ดูสิ! หญิงคนหนึ่งออกมาพบเขา แต่งตัวเยี่ยงโสเภณีและมีเจตนาแอบแฝงในใจ


เจ้าผู้อาศัยใน ‘ตำหนักเลบานอน’ ผู้พักสบายในเรือนไม้สนซีดาร์ เจ้าจะร้องครวญครางสักเท่าใด เมื่อความเจ็บปวดมาถึงเจ้า เหมือนความเจ็บปวดของหญิงที่คลอดลูก!”


พันธมิตรทั้งปวงก็ลืมเจ้า พวกเขาไม่ไยดีเจ้าเลย เราฟาดฟันเจ้าเหมือนเป็นศัตรูกัน เราลงโทษเจ้าเหมือนคนอำมหิตลงมือ เพราะความผิดของเจ้าใหญ่หลวง และบาปของเจ้าก็มากมายนัก


พันธมิตรทั้งหมดจะบังคับให้เจ้าออกไปจนสุดแดน เพื่อนฝูงจะหลอกและเอาชนะเจ้า เพื่อนร่วมสำรับอาหารเดียวกันกับเจ้าจะวางกับดักเจ้า แต่เจ้าจะไม่ระแคะระคาย”


Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo