Biblia Todo Logo
Online nga Bibliya

- Mga paanunsiyo -




เยเรมีย์ 2:27 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

27 พวกเขากล่าวกับท่อนไม้ว่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้า’ และกล่าวกับก้อนหินว่า ‘ท่านให้กำเนิดข้า’ พวกเขาหันหลังให้เรา และไม่ได้หันหน้ามาหาเรา แต่เมื่อถึงเวลาเดือดร้อน เขากลับกล่าวว่า ‘โปรดเสด็จมาช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายด้วย!’

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha


Dugang nga mga bersyon

ฉบับมาตรฐาน

27 ผู้กล่าวแก่ต้นไม้ว่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้าพเจ้า’ และกล่าวแก่ศิลาว่า ‘ท่านคลอดข้าพเจ้ามา’ เพราะพวกเขาได้หันหลังให้เรา ไม่ใช่หันหน้ามา แต่เมื่อถึงเวลาลำบากเขากล่าวว่า ‘ขอทรงลุกขึ้นช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้พ้น’

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

27 ผู้​กล​่าวแก่ลำต้​นว​่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้าพเจ้า’ และกล่าวแก่ศิ​ลาว​่า ‘ท่านคลอดข้าพเจ้ามา’ เพราะเขาทั้งหลายได้หันหลังให้​แก่​เรา มิใช่​หันหน้ามาให้ แต่​เมื่อถึงเวลาลำบากเขาจะกล่าวว่า ‘ขอทรงลุกขึ้นช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้​รอด​’

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

27 เรา​กำลัง​พูด​ถึง​คน​พวกนั้น​ที่​พูด​กับ​ต้นไม้​ว่า ‘ท่าน​เป็น​พ่อ​ของฉัน’ และ​คน​พวกนั้น​ที่​พูด​กับ​ก้อนหิน​ว่า ‘ท่าน​ให้​กำเนิด​ฉันมา’ พวกมัน​หันหลัง​ให้เรา ไม่ได้​หันหน้า​ให้เรา แต่​พอ​พวกมัน​มี​ปัญหา​ก็​พูดว่า ‘พระยาห์เวห์​เจ้าข้า ลุก​ขึ้นมา​ช่วย​พวกเรา​ด้วยเถิด’

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

27 เขา​ยัง​เรียก​รูป​พระ​ว่า, ท่าน​เป็น​พระ​บิดา​ของ​เรา, แล​ว่า​แก่​ก้อน​หิน​ว่า, ท่าน​ได้​บันดาล​ให้​เรา​เกิด​ออก​มา, เพราะ​เขา​ทั้งปวง​ได้​กลับ​หลัง​ให้แก่​เรา, หา​ได้​หัน​หน้า​ให้แก่​เรา​ไม่, แต่​ใน​เวลา​ความ​ทุกข์​ของ​เขา จะ​ว่า​แก่​เรา​ว่า, ขอ​จง​ลุก​ขึ้น​ช่วย​พวกเรา​ให้​รอด​เถิด.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

27 ซึ่ง​เป็น​บรรดา​ผู้​ที่​พูด​กับ​ต้นไม้​ว่า ‘ท่าน​เป็น​บิดา​ของ​ข้าพเจ้า’ และ​พูด​กับ​ก้อน​หิน​ว่า ‘ท่าน​ให้​กำเนิด​แก่​เรา’ เพราะ​พวก​เขา​หัน​หลัง แทน​ที่​จะ​หัน​หน้า​มา​หา​เรา แต่​เมื่อ​พวก​เขา​มี​ความ​ลำบาก​ก็​พูด​ว่า ‘ขอ​พระ​องค์​ลุก​ขึ้น​และ​ช่วย​พวก​เรา​ให้​รอด​เถิด’

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha




เยเรมีย์ 2:27
23 Cross References  

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พวกเขามาหาพระองค์ยามทุกข์ลำเค็ญ เมื่อทรงตีสั่งสอนพวกเขา พวกเขาก็ทุกข์จนแทบอธิษฐานไม่ออก


พวกเขาไม่ได้ร้องเรียกเราจากใจจริง เอาแต่คร่ำครวญบนที่นอน พวกเขารวมตัวกันเพื่อเมล็ดข้าวและเหล้าองุ่นใหม่ แต่กลับหันหนีไปจากเรา


จากนั้นเราจะกลับไปยังที่ของเรา จนกว่าพวกเขาจะยอมรับผิด แล้วพวกเขาจะแสวงหาหน้าของเรา ในความทุกข์ยากของพวกเขา พวกเขาจะแสวงหาเราอย่างจริงจัง”


“เหตุฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เนื่องจากเจ้าได้ลืมเราและเหวี่ยงเราไปข้างหลัง เจ้าจึงต้องรับผลอันเนื่องมาจากความสำส่อนและการแพศยาของเจ้า”


แล้วพระองค์ทรงนำข้าพเจ้ามายังลานชั้นในของพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าและที่ประตูทางเข้าพระวิหาร ระหว่างมุขกับแท่นบูชา มีผู้ชายประมาณ 25 คนหันหลังให้พระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า แต่หันหน้าไปทางทิศตะวันออก พวกเขากำลังหมอบกราบดวงอาทิตย์ทางทิศตะวันออก


เขาหันหลังให้เรา ไม่ใช่หันหน้ามาหาเรา แม้เราสอนเขาครั้งแล้วครั้งเล่า เขาก็ไม่ยอมฟัง ไม่ยอมรับการตีสั่งสอน


เจ้าผู้อาศัยใน ‘ตำหนักเลบานอน’ ผู้พักสบายในเรือนไม้สนซีดาร์ เจ้าจะร้องครวญครางสักเท่าใด เมื่อความเจ็บปวดมาถึงเจ้า เหมือนความเจ็บปวดของหญิงที่คลอดลูก!”


เราจะเหวี่ยงประชากรของเราให้กระจัดกระจายไปต่อหน้าศัตรูของพวกเขา เหมือนลมตะวันออกซัดฝุ่นฟุ้งกระจาย เราจะหันหลังให้พวกเขา ในเวลาแห่งภัยพิบัติของเขา”


พวกเขาล้วนสิ้นคิดและโง่เขลา พวกเขาถูกสอนโดยเทวรูปไม้อันไร้ค่า


เป็นลาป่าที่คุ้นเคยกับถิ่นทะเลทราย ทำจมูกฟุดฟิดสูดลมหายใจในฤดูผสมพันธุ์ ใครจะยับยั้งความกระสันของมันได้? ตัวผู้ตัวไหนต้องการเจ้า ก็ไม่ต้องลำบากลำบนเลย ถึงเวลาผสมพันธุ์พวกมันก็จะพบเจ้า


เพราะนางเห็นว่าความเสื่อมศีลธรรมของอิสราเอลเป็นเรื่องเล็กน้อย นางจึงทำให้แผ่นดินเป็นมลทิน และคบชู้โดยไปนมัสการรูปเคารพซึ่งทำจากไม้และหิน


วันนั้นจะน่ากลัวสักเพียงใด! ไม่มีวันใดเหมือน เป็นยามทุกข์ลำเค็ญสำหรับยาโคบ แต่เขาจะได้รับการช่วยให้รอดพ้น’


แต่กษัตริย์เศเดคียาห์ทรงใช้ให้เยฮูคัลบุตรเชเลมิยาห์และปุโรหิตเศฟันยาห์บุตรมาอาเสอาห์มาขอร้องผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์ว่า “โปรดอธิษฐานต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราเผื่อพวกเราด้วย”


“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงชอบธรรม แต่ทุกวันนี้ข้าพระองค์ทั้งหลายต้องอับอายขายหน้า ไม่ว่าชาวยูดาห์ ชาวกรุงเยรูซาเล็ม และปวงชนอิสราเอลทั้งใกล้และไกลในประเทศต่างๆ ซึ่งพระองค์ทรงทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายกระจัดกระจายไป เพราะเราไม่ได้ซื่อสัตย์ต่อพระองค์


ประชากรของเราไปปรึกษารูปเคารพไม้ อาศัยคำตอบจากไม้เสี่ยงโชค วิญญาณแห่งการเป็นโสเภณีชักนำเขาให้หลงเตลิด เขาไม่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าของเขา


บรรพบุรุษของเราไม่ซื่อสัตย์ ทำสิ่งที่ชั่วในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราและละทิ้งพระองค์ พวกเขาหันหน้าหนีจากที่ประทับขององค์พระผู้เป็นเจ้าและหันหลังให้พระองค์


และกล่าวกับเขาว่า “โปรดฟังคำอ้อนวอนของเราและอธิษฐานต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านเพื่อชนที่เหลืออยู่ทั้งหมดนี้ เพราะท่านก็เห็นแล้วว่า แม้แต่ก่อนเรามีกันมากมาย บัดนี้ก็เหลือเพียงหยิบมือเดียว


Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo