Biblia Todo Logo
Online nga Bibliya

- Mga paanunsiyo -




เยเรมีย์ 14:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

2 “ยูดาห์คร่ำครวญ เมืองต่างๆ ซึมเซา พวกเขาร่ำไห้ให้กับดินแดน และมีเสียงร้องระงมขึ้นจากเยรูซาเล็ม

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha


Dugang nga mga bersyon

ฉบับมาตรฐาน

2 “ยูดาห์ไว้ทุกข์ และประตูเมืองทั้งหลายของเธอก็อ่อนกำลังลง ประชาชนของเธอก็คร่ำครวญอยู่บนแผ่นดิน และเสียงร้องของเยรูซาเล็มก็ดังขึ้น

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

2 “​ยู​ดาห์​ไว้ทุกข์ และประตูเมืองทั้งปวงของเธอก็อ่อนกำลังลง ประชาชนของเธอก็​แต่​งดำหน้าก้มอยู่บนแผ่นดิน และเสียงร้องของเยรูซาเล็มก็​ขึ้นไป

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

2 “ยูดาห์​ร้องไห้​เศร้าโศก ประตู​เมือง​ต่างๆ​ของเธอ​ก็​ทรุดโทรม ความมืด​ปกคลุม​แผ่นดิน และ​เสียง​ร้องไห้​ขมขื่น​ของ​เยรูซาเล็ม​ก็​ดังขึ้น

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

2 ยะ​ฮูดา​กำลัง​โศกเศร้า​อยู่, แล​ประตู​ทั้ง​ของ​เมือง​อ่อนกำลัง​ลง, ประตู​ทั้งปวง​ก็​มี​สี​ดำ​ไป​จนถึง​พื้นดิน, แล​ความ​ร้องไห้​ของ​ยะ​รู​ซา​เลม​ก็​ขึ้น​ไป.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

2 “ยูดาห์​ร้อง​คร่ำครวญ และ​ประตู​เมือง​เศร้า​สลด พวก​เขา​ร้อง​รำพัน​อยู่​บน​พื้น​โลก และ​เสียง​ร้อง​ของ​เยรูซาเล็ม​ดัง​ขึ้น

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha




เยเรมีย์ 14:2
30 Cross References  

ประตูต่างๆ ของศิโยนจะร่ำไห้คร่ำครวญ นางจะสิ้นเนื้อประดาตัวนั่งอยู่ที่พื้น


เพราะว่าพี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้าถูกบดขยี้ ดวงใจของข้าพเจ้าจึงแหลกสลาย ข้าพเจ้าคร่ำครวญอาดูรและความสยดสยองเกาะกุมข้าพเจ้า


ผู้ที่ไม่เสียชีวิตก็เป็นฝีทรมานมากและเสียงร่ำไห้ระงมขึ้นไปถึงฟ้าสวรรค์


“พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า ‘เมื่อเราร้องเรียก พวกเขาไม่ฟัง ฉะนั้นเมื่อพวกเขาร้องเรียก เราก็จะไม่ฟัง


ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘เราจะนำภัยพิบัติมายังเขา ซึ่งเขาจะหนีไม่พ้น ถึงแม้เขาอ้อนวอนเรา เราก็จะไม่ฟัง


ประชาชาติต่างๆ เห็นมันแล้วก็กระสับกระส่าย ทุกคนใบหน้าซีดเผือด


ท้องทุ่งย่อยยับ พื้นดินแตกระแหง เมล็ดข้าวก็ถูกทำลาย เหล้าองุ่นใหม่เหือดแห้ง และไม่มีน้ำมันมะกอก


ด้วยเหตุนี้แผ่นดินจึงโศกเศร้าคร่ำครวญ และทุกคนที่อาศัยอยู่ในดินแดนนี้ก็เสื่อมสูญไป สัตว์ในท้องทุ่ง นกในอากาศ และปลาในทะเลกำลังจะตายไป


ผิวหนังของข้าพระองค์ทั้งหลายร้อนผ่าวเหมือนเตาผิง ระบมไข้เพราะความหิวโหย


ประตูทั้งหลายของเยรูซาเล็มทรุดจมดิน ลูกกรงประตูทั้งหลายหักทลาย กษัตริย์และบรรดาเจ้านายตกเป็นเชลยในชาติต่างๆ บทบัญญัติสูญสิ้นไปแล้ว และผู้เผยพระวจนะทั้งหลายไม่ได้รับนิมิต จากองค์พระผู้เป็นเจ้าอีกต่อไป


ขอให้ได้ยินเสียงกรีดร้องจากบ้านเรือนของพวกเขา เมื่อพระองค์นำกองทหารเข้าจู่โจมพวกเขาอย่างฉับพลัน เพราะพวกเขาได้ขุดหลุมดักข้าพระองค์ และซุ่มวางกับดักตามทางของข้าพระองค์


ดินแดนนี้จะต้องแตกระแหงไปนานเท่าใด? และทุ่งหญ้าทุกแห่งจะเหี่ยวแห้งไปนานเท่าใด? เนื่องจากผู้ที่อาศัยในดินแดนนี้ชั่วร้าย บรรดาสัตว์และนกทั้งหลายจึงพินาศไป ยิ่งกว่านั้นเหล่าประชากรพากันพูดว่า “พระองค์ไม่เห็นหรอกว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรา”


ฉะนั้นโลกจะคร่ำครวญ และฟ้าสวรรค์เบื้องบนจะหม่นหมอง เพราะเราได้ลั่นวาจาไว้ และจะไม่มีการผ่อนผัน เราได้ตัดสินใจไว้แล้ว และจะไม่เปลี่ยนแปลง”


ดินแดนร่ำไห้และอ่อนระโหย เลบานอนอดสูและเหี่ยวแห้งไป ชาโรนเป็นดั่งอาราบาห์ บาชานและคารเมลก็สลัดใบ


เหล้าองุ่นใหม่ก็เหือดแห้ง และเถาองุ่นก็เหี่ยวเฉา บรรดาผู้ให้ความบันเทิงได้แต่โอดครวญ


โลกก็เหือดแห้งและโรยรา พิภพก็ซบเซาและเหี่ยวเฉา ผู้สูงศักดิ์ของโลกก็อ่อนระโหย


ดวงใจของเราร่ำไห้ให้กับโมอับ ผู้ลี้ภัยของเขาเตลิดหนีไปไกลถึงโศอาร์ ไกลถึงเอกลัทเชลีชิยาห์ พวกเขาขึ้นไปตามทางสู่ลูฮีท ไปพลางร้องไห้พลาง พวกเขาคร่ำครวญเกี่ยวกับความย่อยยับของตน ไปตลอดทางสู่โฮโรนาอิม


สวนองุ่นของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์คือวงศ์วานอิสราเอล ชนยูดาห์คือสวนที่ทรงปีติยินดี พระองค์ทรงหวังให้พวกเขาออกผลเป็นความยุติธรรม แต่กลับเห็นการนองเลือด ทรงคาดหวังความชอบธรรม แต่กลับได้ยินเสียงโหยไห้ร้องทุกข์


พวกเขาทำให้เสียงร่ำร้องของผู้ยากไร้มาถึงพระเจ้า พระองค์จึงทรงได้ยินเสียงร้องของผู้ขัดสน


“วันพรุ่งนี้เวลาประมาณนี้ เราจะส่งชายคนหนึ่งจากเขตแดนเบนยามินมาหาเจ้า จงเจิมคนนั้นให้เป็นผู้นำอิสราเอลประชากรของเรา เขาจะช่วยเหล่าประชากรให้รอดพ้นจากเงื้อมมือชาวฟีลิสเตีย เราเอ็นดูสงสารประชากรของเรา เพราะเสียงร่ำร้องของพวกเขามาถึงเราแล้ว”


พระองค์ทรงได้ยินเสียงคร่ำครวญของพวกเขาและทรงระลึกถึงพันธสัญญาที่ให้ไว้กับอับราฮัม อิสอัค และยาโคบ


ฝูงวัวของเราจะมีลูกดก จะไม่มีการทำลายกำแพง ไม่มีการตกเป็นเชลย ไม่มีเสียงคร่ำครวญตามถนนหนทางของเรา


ตามท้องถนน ผู้คนร้องหาเหล้าองุ่น ความยินดีกลายเป็นความหม่นหมอง ความรื่นเริงบันเทิงใจถูกกำจัดไปจากโลก


มันจะกลายเป็นถิ่นร้างแตกระแหง และถูกทิ้งร้างต่อหน้าเรา แผ่นดินทั้งสิ้นถูกทิ้งร้าง เพราะไม่มีใครเอาใจใส่ดูแล


ประชาชาติทั้งหลายจะได้ยินถึงความอัปยศของเจ้า เสียงร่ำไห้ของเจ้าจะระงมไปทั่วแผ่นดินโลก นักรบจะสะดุดทับกัน และล้มลงด้วยกัน”


องค์พระผู้เป็นเจ้าตั้งพระทัย ที่จะทลายกำแพงล้อมรอบธิดาแห่งศิโยน พระองค์ทรงพิจารณาโทษอย่างถี่ถ้วน ไม่ได้ทรงยั้งพระหัตถ์จากการทำลายล้าง ทรงทำให้เชิงเทินและกำแพง พังทลายไปด้วยกันต่อหน้าพระองค์


เราสั่งให้เกิดความแห้งแล้งขาดแคลนทั่วท้องนาป่าเขาแก่เมล็ดข้าว เหล้าองุ่นใหม่ น้ำมัน และพืชพันธุ์ธัญญาหารทั้งหลาย ทั้งแก่ผู้คนและฝูงสัตว์ และแก่สิ่งที่เจ้าหยาดเหงื่อลงแรงไป”


ชาวนาทั้งหลาย จงสิ้นหวัง ชาวสวนองุ่น จงร่ำไห้ จงทุกข์โศกเรื่องข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์ เพราะพืชผลพินาศสิ้นจากแผ่นดิน


จงประกาศให้มีการถืออดอาหารอันบริสุทธิ์ จงเรียกประชุมอันบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ จงเรียกเหล่าผู้อาวุโส และทุกคนที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินนั้น ให้มายังพระนิเวศของพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า และร้องทูลอ้อนวอนองค์พระผู้เป็นเจ้า


Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo