อิสยาห์ 22:12 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹² องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ ตรัสเรียกท่านในวันนั้น ให้ร่ำไห้และคร่ำครวญ ให้ทึ้งผมและสวมเสื้อผ้ากระสอบ

Dugang nga mga bersyon

ฉบับมาตรฐาน

¹² และในวันนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายผู้ทรงเป็นจอมทัพ ทรงเรียกให้ร่ำไห้และคร่ำครวญ ทั้งทำให้ศีรษะโล้นและสวมผ้ากระสอบ

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

¹² ในวันนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมโยธาทรงเรียกให้​ร่ำไห้​และคร่ำครวญ ให้​มี​ศีรษะโล้นและให้คาดตัวด้วยผ้ากระสอบ

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

¹² ในวันนั้น พระยาห์เวห์​องค์​เจ้า​ชีวิต​ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น​เรียก​ให้​คนร้องไห้​และ​โศกเศร้า เรียก​ให้​คนโกนหัว​และ​ใส่​เสื้อผ้า​กระสอบ​ไว้ทุกข์

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

¹² วัน​นั้น​พระ​ยะ​โฮ​วา​พระเจ้า​จอมพล​โยธา​ได้​ทรง​เรียกร้อง​ให้​เจ้า​ร้องไห้​เละ​คร่ำ​ครวญ, และ​ให้​โกน​ศีรษะ, และ​นุ่ง​ผ้า​เนื้อ​หยาบ;

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

¹² ใน​วัน​นั้น พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่ ให้​ท่าน​ร้อง​คร่ำครวญ​และ​ร้อง​รำพัน ให้​โกน​ศีรษะ​และ​สวม​ผ้า​กระสอบ

อิสยาห์ 22:12 Cross References

​โยเอล 2:17

ให้ปุโรหิตผู้ปฏิบัติงานอยู่ต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้า ร่ำไห้อยู่ระหว่างมุขพระวิหารกับแท่นบูชา ให้พวกเขาทูลว่า “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงสงวนประชากรของพระองค์ อย่าให้มรดกของพระองค์เป็นที่เย้ยหยัน เป็นคำเปรียบเปรยในหมู่ประชาชาติ อย่าให้ชนชาติทั้งหลายพูดกันว่า ‘ไหนล่ะพระเจ้าของพวกเขา?’ ” องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตอบ

​โยเอล 1:13

ปุโรหิตทั้งหลายเอ๋ย จงสวมเสื้อผ้ากระสอบและไว้ทุกข์ ท่านผู้ปฏิบัติงานหน้าแท่นบูชา จงร่ำไห้ มาเถิดท่านผู้ปรนนิบัติรับใช้พระเจ้า จงสวมเสื้อผ้ากระสอบไว้ตลอดคืน เพราะธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชา ขาดไปจากพระนิเวศของพระเจ้าของท่านแล้ว

มีคาห์ 1:16

จงโกนผมไว้ทุกข์ ให้ลูกๆ ที่เจ้าชื่นใจ จงโกนหัวให้ล้านเหมือนนกแร้ง เพราะลูกๆ ของเจ้าจะถูกพรากไปเป็นเชลย

ยา​โก​โบ 5:1

ท่านทั้งหลายที่ร่ำรวยจงฟังเถิด จงร่ำไห้คร่ำครวญเนื่องด้วยทุกข์เข็ญที่จะเกิดกับท่าน

อา​โม​ส 8:10

เราจะเปลี่ยนเทศกาลทางศาสนาของเจ้าให้เป็นการไว้ทุกข์ และการร้องเพลงทั้งปวงของเจ้าให้เป็นการร่ำไห้ เราจะทำให้พวกเจ้าทุกคนสวมเสื้อผ้ากระสอบ และโกนผม เราจะทำให้ช่วงเวลานั้นเป็นเหมือนช่วงไว้ทุกข์ให้ลูกโทน และให้วาระสุดท้ายเป็นดั่งวันอันขมขื่น”

โยนาห์ 3:6

เมื่อกษัตริย์นีนะเวห์ทรงทราบเรื่องนี้ ก็ทรงลุกขึ้นจากบัลลังก์ ถอดฉลองพระองค์ออก เอาเสื้อผ้ากระสอบคลุมพระองค์ และประทับในกองฝุ่นธุลี

อิสยาห์ 15:2

ดีโบนขึ้นไปยังวิหาร ขึ้นไปบนที่สูงทั้งหลายเพื่อร่ำไห้ โมอับไว้อาลัยให้เนโบและเมเดบา ทุกคนโกนศีรษะเลี่ยน ทุกคนโกนหนวดเคราเกลี้ยง

ปัญญาจารย์ 3:11

พระองค์ทรงทำให้ทุกสิ่งงดงามตามเวลาของมัน ทั้งทรงตั้งนิรันดร์กาลไว้ในจิตใจของมนุษย์ ถึงอย่างนั้นมนุษย์ก็ไม่สามารถหยั่งรู้ถึงสิ่งที่พระเจ้าทรงทำตั้งแต่ต้นจนจบได้

ปัญญาจารย์ 3:4

เวลาร้องไห้ เวลาหัวเราะ เวลาไว้ทุกข์ เวลาเต้นรำ

โยบ 1:20

เมื่อโยบได้ยินดังนั้น เขาจึงลุกขึ้น ฉีกเสื้อคลุม และโกนศีรษะ เขาซบกายลงกับพื้นนมัสการพระเจ้า

เนหะมีย์ 9:9

“พระองค์ทอดพระเนตรความทุกข์ยากของบรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลายในอียิปต์ ทรงฟังคำร้องทูลของพวกเขาที่ทะเลแดง

​เอษ​รา 9:3

เมื่อข้าพเจ้าได้ยินเช่นนี้ก็ฉีกเสื้อผ้าทึ้งผมทึ้งหนวด และนั่งลงด้วยความตระหนกตกใจ

2พงศาวดาร 35:25

เยเรมีย์แต่งบทเพลงคร่ำครวญไว้อาลัยแด่โยสิยาห์ และคณะนักร้องชายหญิงทุกคนยังคงขับร้องเพลงไว้อาลัยโยสิยาห์ตราบจนทุกวันนี้ซึ่งกลายเป็นประเพณีในอิสราเอล และมีบันทึกไว้ในประมวลบทเพลงคร่ำครวญ

อิสยาห์ 3:24

กลิ่นเหม็นคลุ้งจะมาแทนกลิ่นหอมกรุ่น เชือกจะมาแทนผ้าคาดเอว หัวล้านจะแทนทรงผมที่ตกแต่งอย่างดี ชุดผ้ากระสอบจะมาแทนเสื้อผ้าอย่างดี ความขายหน้าจะมาแทนความงดงาม

อิสยาห์ 26:10

แม้ทรงแสดงพระคุณแก่คนชั่วร้าย พวกเขาก็ไม่ได้เรียนรู้ความชอบธรรม แม้ในดินแดนแห่งความเที่ยงธรรม พวกเขาก็ยังคงทำชั่วต่อไป และไม่คำนึงถึงพระบารมีขององค์พระผู้เป็นเจ้า

อิสยาห์ 29:1

วิบัติแก่เจ้า อารีเอลเอ๋ย อารีเอล นครซึ่งดาวิดตั้งขึ้น! ปีแล้วปีเล่า ให้วัฏจักรแห่งเทศกาลของเจ้าวนเวียนไป

อิสยาห์ 32:11

จงสั่นสะท้านเถิด หญิงผู้เรื่อยเฉื่อย จงตัวสั่นงันงก พวกเจ้าเหล่าธิดาผู้รู้สึกมั่นคง! จงเปลื้องเสื้อผ้าออก และสวมเสื้อผ้ากระสอบเถิด

อิสยาห์ 58:3

พวกเขากล่าวว่า ‘ข้าพระองค์ทั้งหลายได้ถืออดอาหาร แต่ทำไมพระองค์ไม่เห็นบ้าง? ข้าพระองค์ทั้งหลายถ่อมกายถ่อมใจลงแล้ว แต่ทำไมพระองค์ยังไม่สังเกตบ้างเลย?’ “ถึงกระนั้นในวันที่เจ้าถืออดอาหาร เจ้าก็ยังทำตามใจชอบ และขูดรีดคนงานทุกคนของเจ้า

เยเรมีย์ 4:8

ฉะนั้นจงสวมเสื้อผ้ากระสอบ จงร้องไห้คร่ำครวญ เพราะพระพิโรธอันรุนแรงขององค์พระผู้เป็นเจ้า ยังไม่หันเหจากเรา

เยเรมีย์ 7:29

“ ‘จงโกนผมและโยนทิ้งไป จงคร่ำครวญโศกเศร้าบนที่สูงอันโล่งเตียน เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงปฏิเสธและละทิ้งคนในชั่วอายุนี้ ซึ่งตกอยู่ภายใต้พระพิโรธของพระองค์

เยเรมีย์ 16:6

“ทั้งผู้ใหญ่ผู้น้อยจะตายในดินแดนนี้และไม่มีใครฝังศพให้ ไม่มีใครไว้ทุกข์ ไม่มีใครเชือดเนื้อเถือหนังหรือโกนศีรษะเพื่อไว้อาลัยให้พวกเขา

เยเรมีย์ 16:8

“และอย่าเข้าไปในบ้านที่มีงานเลี้ยงและไปนั่งกินดื่มกับพวกเขา

ยะเอศเคล 27:31

พวกเขาจะโกนผมไว้ทุกข์ให้เจ้า และสวมเสื้อผ้ากระสอบ พวกเขาจะร่ำไห้ให้เจ้าด้วยความทุกข์ทรมานในวิญญาณ และคร่ำครวญด้วยความขมขื่น

ดาเนียล 5:1

กษัตริย์เบลชัสซาร์ทรงจัดงานเลี้ยงใหญ่ประทานแก่ขุนนางผู้ใหญ่หนึ่งพันคน และทรงเสวยเหล้าองุ่นร่วมกับเขา

โฮเชยา 9:1

อิสราเอลเอ๋ย อย่าชื่นชมยินดี อย่าเปรมปรีดิ์เหมือนชาติอื่นๆ เพราะเจ้าไม่ได้ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าของเจ้า เจ้ารักค่าจ้างของหญิงโสเภณี ตามลานนวดข้าวทุกแห่ง

​โยเอล 1:8

จงร่ำไห้ดั่งหญิงพรหมจารีสวมเสื้อผ้ากระสอบ ซึ่งคร่ำครวญถึงเจ้าบ่าวในวัยแรกรุ่นของเธอ

อิสยาห์ 37:1

เมื่อกษัตริย์เฮเซคียาห์ทรงได้ยินเช่นนั้นก็ทรงฉีกฉลองพระองค์ สวมผ้ากระสอบ แล้วเสด็จเข้าสู่พระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า

อิสยาห์ 37:2

พระองค์ทรงใช้เจ้ากรมวังเอลียาคิม ราชเลขาเชบนา และบรรดาปุโรหิตอาวุโสให้ไปพบผู้เผยพระวจนะอิสยาห์บุตรอาโมศ ทุกคนล้วนสวมชุดผ้ากระสอบ

​โยเอล 2:12

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “บัดนี้จงกลับมาหาเราอย่างสุดใจ ด้วยการถืออดอาหาร ร้องไห้ และคร่ำครวญ”