โฮเชยา 2:3 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

³ มิฉะนั้นเราจะเปลื้องนางให้เปลือยเปล่า ล่อนจ้อนเหมือนวันที่นางเกิดมา เราจะทำให้นางเหมือนถิ่นกันดาร ให้นางเป็นดินแดนแห้งผาก และประหารนางด้วยความกระหาย

Dugang nga mga bersyon

ฉบับมาตรฐาน

³ มิฉะนั้นเราจะเปลื้องผ้านางให้ล่อนจ้อน ทำให้นางเหมือนวันที่นางเกิดมา ทำให้นางเหมือนถิ่นทุรกันดาร และทำให้นางเหมือนดินแดนที่แห้งแล้ง และประหารนางด้วยความกระหาย

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

³ เกรงว่าเราจะต้องเปลื้องผ้าของนางจนเปลือยเปล่า กระทำให้นางเหมือนวั​นที​่นางเกิดมา กระทำให้นางเหมือนถิ่นทุ​รก​ันดาร และกระทำให้นางเหมือนแผ่นดิ​นที​่​แห้งแล้ง และสังหารนางเสียด้วยความกระหาย

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

³ ถ้า​นาง​ไม่เลิก เรา​จะ​แก้ผ้า​นาง​ให้​ล่อนจ้อน และ​เอา​นาง​ไป​ประจาน​เปลือย​เปล่า​เหมือนกับ​วันแรก​ที่​นาง​เกิดมา เรา​จะ​เอา​คน​ของนาง​ไป เรา​จะ​ทำให้​นาง​เป็น​เหมือนกับ​ที่​เปล่าเปลี่ยว และ​เรา​จะ​ปล่อย​ให้​นาง​หิวน้ำ​ตาย

พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

³ เกรง​ว่า​เรา​จะ​เปลื้องผ้า​ออก​จาก​ตัว​เขา​ให้​เปลือย​กาย, และ​กระทำ​แก่​เขา​ให้​เป็น​ดุจดัง​สภาพ​เมื่อ​เกิด​มา, และ​ทำ​ให้​เขา​เป็น​เหมือน​ป่า​เปลี่ยว, และ​ทำ​ให้​เขา​เป็น​เหมือน​ดิน​แห้งแล้ง, และ​ทำ​ให้​เขา​ตาย​ด้วย​ความ​อดอยาก​น้ำ.

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

³ มิ​ฉะนั้น เรา​จะ​เปลื้อง​นาง​ให้​เปลือย​เปล่า และ​ทำ​ให้​นาง​เหลือ​ตัว​เปล่า​อย่าง​วัน​ที่​นาง​เกิด​มา และ​ทำ​ให้​นาง​เป็น​อย่าง​ถิ่น​ทุรกันดาร และ​ทำ​ให้​นาง​เป็น​อย่าง​แผ่นดิน​อัน​แห้ง​ระแหง และ​ปล่อย​ให้​นาง​กระหาย​น้ำ​จน​สิ้น​ชีวิต

โฮเชยา 2:3 Cross References

ยะเอศเคล 16:22

ตลอดการกระทำอันน่าชิงชังและการแพศยานอกใจของเจ้า เจ้าไม่ได้ระลึกถึงวัยเยาว์ของเจ้า เมื่อเจ้าเปลือยเปล่าตัวล่อนจ้อนและดิ้นไปดิ้นมาอยู่ในกองเลือดเลย

ยะเอศเคล 19:13

บัดนี้มันถูกนำไปปลูกไว้ในถิ่นกันดาร ซึ่งพื้นดินแห้งแล้งแตกระแหง

เยเรมีย์ 13:22

และหากเจ้าถามตัวเองว่า “ทำไมหนอเรื่องทั้งหมดนี้จึงเกิดขึ้นกับเรา?” ก็เพราะบาปมากมายของเจ้าน่ะสิ กระโปรงของเจ้าจึงถูกฉีกขาด และกายของเจ้าถูกย่ำยี

วิวรณ์ 17:16

สัตว์ร้ายและสิบเขาที่ท่านได้เห็นจะเกลียดชังหญิงโสเภณีนั้น พวกมันจะทำลายและปล่อยให้นางเปลือยเปล่า จะกินเนื้อของนางและเผานางด้วยไฟ

เยเรมีย์ 51:43

เมืองต่างๆ ของบาบิโลนจะถูกทิ้งร้าง เป็นถิ่นกันดารแห้งแล้ง เป็นแผ่นดินซึ่งไม่มีใครอยู่อาศัย ไม่มีใครสัญจรผ่าน

เยเรมีย์ 22:6

เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสเกี่ยวกับวังของกษัตริย์ยูดาห์ว่า “แม้เจ้าจะเป็นเหมือนกิเลอาดสำหรับเรา เหมือนยอดเขาแห่งเลบานอน เราก็จะทำให้เจ้าเหมือนถิ่นกันดาร เหมือนเมืองซึ่งไม่มีใครอยู่อาศัย

เยเรมีย์ 17:6

เขาจะเป็นเหมือนพุ่มไม้ในถิ่นกันดาร มองไม่เห็นความเจริญรุ่งเรืองที่มาถึง เขาจะอาศัยในถิ่นแห้งแล้งของทะเลทราย ในเขตดินกร่อยซึ่งไม่มีใครอาศัย

เยเรมีย์ 13:26

เราจะถลกกระโปรงของเจ้าขึ้นปิดหน้าเจ้า เพื่อให้ความอัปยศอดสูของเจ้าเป็นที่ประจักษ์

เยเรมีย์ 12:10

คนเลี้ยงแกะมากมายจะทำลายสวนองุ่นของเรา เหยียบย่ำท้องทุ่งของเรา พวกเขาจะทำให้ท้องทุ่งอันรื่นรมย์ของเรา กลายเป็นที่ทิ้งร้าง

เยเรมีย์ 4:26

ข้าพเจ้ามองดูและเห็นแผ่นดินอันอุดมสมบูรณ์กลายเป็นถิ่นกันดาร เมืองทั้งหลายอยู่ในสภาพปรักหักพัง ต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้าและต่อพระพิโรธอันรุนแรงของพระองค์

เยเรมีย์ 2:31

“คนรุ่นนี้เอ๋ย จงใคร่ครวญพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด “เราเป็นถิ่นกันดารหรือ? เป็นดินแดนมืดมนสำหรับอิสราเอลหรือ? แล้วทำไมประชากรของเราจึงพูดว่า ‘เมื่อเราไปไหนมาไหนได้อย่างอิสระ เราจะไม่มาหาพระองค์อีกต่อไป’?

เยเรมีย์ 2:6

พวกเขาไม่ได้ถามว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่ที่ไหน? ผู้ทรงนำเราออกมาจากอียิปต์ นำเราผ่านถิ่นกันดารแห้งแล้ง ผ่านดินแดนแห่งทะเลทรายและโตรกเขา เป็นดินแดนที่แห้งแล้งและมืดมน ดินแดนซึ่งไม่มีใครอยู่อาศัยหรือผ่านไปมา’

อิสยาห์ 64:10

นครบริสุทธิ์ของพระองค์กลายเป็นทะเลทราย แม้แต่ศิโยนก็เป็นทะเลทราย เยรูซาเล็มเป็นที่ถูกทิ้งร้าง

อิสยาห์ 47:3

เจ้าจะเปลือยเปล่า และอัปยศอดสู เราจะแก้แค้นเจ้า จะไม่ละเว้นผู้ใดเลย”

อิสยาห์ 33:9

ดินแดนร่ำไห้และอ่อนระโหย เลบานอนอดสูและเหี่ยวแห้งไป ชาโรนเป็นดั่งอาราบาห์ บาชานและคารเมลก็สลัดใบ

วินิจฉัย 15:18

เนื่องจากแซมสันกระหายน้ำมากจึงทูลวิงวอนองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “พระองค์ทรงให้ผู้รับใช้ของพระองค์มีชัยชนะยิ่งใหญ่ขนาดนี้ แต่ข้าพระองค์จะต้องมาตายด้วยความกระหาย และตกอยู่ในเงื้อมมือของคนที่ไม่ได้เข้าสุหนัตอย่างนั้นหรือ?”

เอ็ก​โซ​โด 17:3

แต่เนื่องจากพวกเขากระหายน้ำ จึงบ่นว่าโมเสสว่า “ทำไมถึงพาพวกเรา ทั้งลูกเล็กเด็กแดงและฝูงสัตว์ของเราออกมาจากอียิปต์ ให้มาอดน้ำตายกันที่นี่?”

โฮเชยา 2:10

ดังนั้นในบัดนี้เราจะแฉความสำส่อนของนาง ต่อหน้าชู้รักทั้งหลาย และจะไม่มีผู้ใดช่วยนางให้พ้นมือเราไปได้

เยเรมีย์ 14:3

บรรดาขุนนางส่งคนใช้ออกไปหาน้ำ พวกคนใช้ไปที่บ่อ แต่ไม่มีน้ำ คนใช้ถือเหยือกเปล่ากลับมา อย่างอับอายและสิ้นหวัง คลุมศีรษะตัวเองด้วยความรันทด

โฮเชยา 13:15

ถึงแม้ว่าเขารุ่งโรจน์อยู่ในหมู่พี่น้อง แต่ลมตะวันออกจากองค์พระผู้เป็นเจ้าจะมาถึง พัดกระหน่ำมาจากทะเลทราย น้ำพุของเขาจะไม่ไหล บ่อน้ำของเขาจะเหือดแห้ง และคลังของเขาจะถูกปล้นชิง เอาทรัพย์สมบัติไปหมด

เยเรมีย์ 51:5

เพราะพระเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ ไม่ได้ทรงทอดทิ้งอิสราเอลและยูดาห์ แม้ดินแดนของเขาจะเต็มไปด้วยความผิด ต่อหน้าองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล