เยเรมีย์ 2:27 - พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย27 เรากำลังพูดถึงคนพวกนั้นที่พูดกับต้นไม้ว่า ‘ท่านเป็นพ่อของฉัน’ และคนพวกนั้นที่พูดกับก้อนหินว่า ‘ท่านให้กำเนิดฉันมา’ พวกมันหันหลังให้เรา ไม่ได้หันหน้าให้เรา แต่พอพวกมันมีปัญหาก็พูดว่า ‘พระยาห์เวห์เจ้าข้า ลุกขึ้นมาช่วยพวกเราด้วยเถิด’ Tan-awa ang kapituloDugang nga mga bersyonฉบับมาตรฐาน27 ผู้กล่าวแก่ต้นไม้ว่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้าพเจ้า’ และกล่าวแก่ศิลาว่า ‘ท่านคลอดข้าพเจ้ามา’ เพราะพวกเขาได้หันหลังให้เรา ไม่ใช่หันหน้ามา แต่เมื่อถึงเวลาลำบากเขากล่าวว่า ‘ขอทรงลุกขึ้นช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้พ้น’ Tan-awa ang kapituloพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV27 ผู้กล่าวแก่ลำต้นว่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้าพเจ้า’ และกล่าวแก่ศิลาว่า ‘ท่านคลอดข้าพเจ้ามา’ เพราะเขาทั้งหลายได้หันหลังให้แก่เรา มิใช่หันหน้ามาให้ แต่เมื่อถึงเวลาลำบากเขาจะกล่าวว่า ‘ขอทรงลุกขึ้นช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายให้รอด’ Tan-awa ang kapituloพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย27 พวกเขากล่าวกับท่อนไม้ว่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้า’ และกล่าวกับก้อนหินว่า ‘ท่านให้กำเนิดข้า’ พวกเขาหันหลังให้เรา และไม่ได้หันหน้ามาหาเรา แต่เมื่อถึงเวลาเดือดร้อน เขากลับกล่าวว่า ‘โปรดเสด็จมาช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายด้วย!’ Tan-awa ang kapituloพระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194027 เขายังเรียกรูปพระว่า, ท่านเป็นพระบิดาของเรา, แลว่าแก่ก้อนหินว่า, ท่านได้บันดาลให้เราเกิดออกมา, เพราะเขาทั้งปวงได้กลับหลังให้แก่เรา, หาได้หันหน้าให้แก่เราไม่, แต่ในเวลาความทุกข์ของเขา จะว่าแก่เราว่า, ขอจงลุกขึ้นช่วยพวกเราให้รอดเถิด. Tan-awa ang kapituloพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)27 ซึ่งเป็นบรรดาผู้ที่พูดกับต้นไม้ว่า ‘ท่านเป็นบิดาของข้าพเจ้า’ และพูดกับก้อนหินว่า ‘ท่านให้กำเนิดแก่เรา’ เพราะพวกเขาหันหลัง แทนที่จะหันหน้ามาหาเรา แต่เมื่อพวกเขามีความลำบากก็พูดว่า ‘ขอพระองค์ลุกขึ้นและช่วยพวกเราให้รอดเถิด’ Tan-awa ang kapitulo |
แล้วพระองค์ได้นำผมเข้าไปที่ลานด้านในของวิหารของพระยาห์เวห์ ที่ทางเข้าวิหาร ตรงพื้นที่ระหว่างระเบียงกับแท่นบูชานั้น มีผู้ชายประมาณยี่สิบห้าคนหันหลังให้กับวิหารของพระยาห์เวห์ และหันหน้าไปทางทิศตะวันออก พวกเขากำลังก้มกราบดวงอาทิตย์ที่อยู่ทางทิศตะวันออกกันอยู่
เจ้าเป็นเหมือนลาป่าที่เคยชินกับที่เปล่าเปลี่ยวแห้งแล้งนั้น หมกมุ่นอยู่กับความอยากของตัวเอง แล้วก็ดมกลิ่นลม เมื่อถึงเวลาติดสัตว์ของนาง ใครจะไปเหนี่ยวรั้งนางได้ สัตว์ที่ตามหานางเพื่อผสมพันธุ์ ไม่มีสักตัวที่ต้องตามหานางจนหมดแรง เพราะพวกเขาต่างหานางได้ง่ายๆในฤดูผสมพันธุ์นั้น
องค์เจ้าชีวิตเจ้าข้า พระองค์ทำถูกต้องแล้ว แต่เรานำความอับอายขายหน้ามาสู่พวกเราเองจนถึงทุกวันนี้ คือมาสู่คนยูดาห์ พลเมืองของเยรูซาเล็ม และชาวอิสราเอลทุกคน ทั้งใกล้และไกล มาสู่คนในทุกประเทศที่พระองค์ทำให้พวกเขากระจัดกระจายไปนั้น หลังจากที่พวกเขาทรยศต่อพระองค์