Biblia Todo Logo
Online nga Bibliya

- Mga paanunsiyo -




เยเรมีย์ 8:21 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

21 เหตุ​ด้วย​ลูก​หญิง​ของ​ไพร่พล​ของ​ข้าพ​เจ้า​เจ็บ​บาดแผล​ข้าพ​เจ้า​จึง​เจ็บ​ด้วย. ตัว​ข้าพ​เจ้า​สี​ดำ​ไป​แล้ว, แล​ความ​ตกตะลึง​ได้​จับตัว​ข้าพ​เจ้า.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha


Dugang nga mga bersyon

ฉบับมาตรฐาน

21 เพราะความเจ็บปวดแห่งประชากรของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงเจ็บปวด ข้าพเจ้าเศร้าหมอง และความหวาดหวั่นก็ยึดข้าพเจ้าไว้มั่น

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

21 เพราะแผลแห่​งบ​ุตรสาวประชาชนของข้าพเจ้า หัวใจข้าพเจ้าจึงเป็นแผล ข้าพเจ้าเศร้าหมอง และความสยดสยองก็ยึดข้าพเจ้าไว้​มั่น

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

21 เพราะว่าพี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้าถูกบดขยี้ ดวงใจของข้าพเจ้าจึงแหลกสลาย ข้าพเจ้าคร่ำครวญอาดูรและความสยดสยองเกาะกุมข้าพเจ้า

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

21 คน​ที่​ผมรัก​บาดเจ็บ ผม​ก็​เลย​บาดเจ็บ​ไปด้วย ผม​รู้สึก​หมดหวัง และ​ใจ​ผม​เต็ม​ไปด้วย​ความ​ท้อแท้

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

21 ใจ​ของ​บุตร​หญิง​ของ​ประชาชน​ของ​ข้าพเจ้า​แตก​สลาย ใจ​ข้าพเจ้า​ก็​แตก​สลาย ข้าพเจ้า​เศร้าโศก​และ​ท้อใจ​เป็น​ที่​สุด

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha




เยเรมีย์ 8:21
14 Cross References  

เหตุ​ฉะนี้​เจ้า​จง​ไป​บอก​คำ​นี้​แก่​เจ้า​ว่า, ให้​ตา​ของ​ข้าพ​เจ้า​ไหล​ลง​ด้วย​น้ำตา​ทั้ง​กลางคืน​แล​กลางวัน, แล​อย่า​ให้​หยุด​เลย, เพราะ​ลูก​หญิง​พรหมจารี​ของ​ไพร่พล​ข้าพ​เจ้า​หัก​พัง​ลง​เป็น​ความ​ทุกข์​ใหญ่,


เมือง​นั้น​ก็​สิ้นเนื้อประดาตัว​และ​ร้าง​เปล่า. อก​ใจ​ของ​พล​เมือง​ก็​ขวัญ​หนี​ดี​ฝ่อ. ต่าง​ก็​สั่น​สะท้าน​หัวเข่า​กะ​ทบ​กัน, บั้นเอว​ก็​ปวดร้าว​ไป​หมด, และ​หน้าตา​ซีดเซียว​สลด​ลง


ขณะ​พวก​มัน​ออก​มา​ประ​เชิญ​หน้า, ประชาชน​ต่าง​ก็​กระสับกระส่าย​เป็นทุกข์, ต่าง​ก็​มี​หน้าตา​ซีด​สลด​ไป.


โอ้​โอ๋​อยาก​ที่​จะ​ให้​ศีรษะ​ของ​ข้าพ​เจ้า​เป็น​น้ำ, แล​ตา​ของ​ข้าพ​เจ้า​เป็น​น้ำพุ​ออก, เพื่อ​ข้าพ​เจ้า​จะ​ได้​ร้องไห้​น้ำตาไหล​ทั้งวันทั้งคืน, เพราะ​ลูก​หญิง​ไพร่พล​ของ​ข้าพ​เจ้า​ที่​ต้อง​ฆ่า​เสีย​นั้น.


ท้อง​ของ​ข้าพ​เจ้า​เอ๋ย, โอ้​ท้อง​ข้าพ​เจ้า, ข้าพ​เจ้า​กำลัง​ปวด​ที่​ตรง​หัวใจ​ข้าพ​เจ้า, ใจ​ของ​ข้าพ​เจ้า​มี​เสียงร้อง​ออก​ใน​ตัว​ข้าพ​เจ้า, ข้าพ​เจ้า​จะ​นิ่ง​เสีย​ก็​ไม่​ได้. เพราะ​จิตต์​ของ​ข้าพ​เจ้า​เอ๋ย, ได้ยิน​เสียง​แตร, แล​เสียง​สำคัญ​ของ​สงคราม​แล้ว.


ครั้น​พระ​องค์​เสด็จ​มา​ใกล้​เห็น​เมือง​แล้ว​ก็​กันแสง​สงสาร​เมือง​นั้น


ถึง​ตัว​ข้าพ​เจ้า​ไม่​ได้​ด่วนๆ ไป​จาก​ที่​เป็น​ครู​สอน​ศาสนา​ตาม​พระองค์, หรือ​ข้าพ​เจ้า​ไม่​ได้​ปรารถนา​วัน​เป็น​อันตราย​นั้น, พระองค์​ได้​ทรง​ทราบ​อยู่​แล้ว. คำ​ที่​ออก​ริมฝีปาก​ของ​ข้าพ​เจ้า​ได้​อยู่​ตรง​ต่อ​พระ​พัก​ตร​พระองค์.


ข้าพ​เจ้า​จึง​ได้​กราบ​ทูล​ตอบ​ว่า, ขอ​ให้​กษัตริย์​ทรง​มี​พระ​ชน​มา​ยุ​เจริญ​ยืน​นาน​เถิด: แต่​เห็น​ว่า​สมควร​ที่​ข้าพ​เจ้า​จะ​มี​หน้า​โศกเศร้า, เมื่อ​เมือง​อัน​เป็น​ที่​สถาน​สำหรับ​ฝังศพ​แห่ง​เชื้อ​วงศ์​บิดา​ของ​ข้าพ​เจ้า​นั้น​เป็น​เมือง​ร้าง, และ​ประตู​ทั้งปวง​นั้น​ไฟ​ก็​ไหม้​เสีย​หมด​แล้ว?


การ​เกี่ยว​ข้าว​ก็​พ้น​แล้ว, หน้า​ฝน​ก็​หยุด​แล้ว, แล​พวกเรา​ก็​ยัง​หา​ได้​รอด​ไม่.


ยะ​ฮูดา​กำลัง​โศกเศร้า​อยู่, แล​ประตู​ทั้ง​ของ​เมือง​อ่อนกำลัง​ลง, ประตู​ทั้งปวง​ก็​มี​สี​ดำ​ไป​จนถึง​พื้นดิน, แล​ความ​ร้องไห้​ของ​ยะ​รู​ซา​เลม​ก็​ขึ้น​ไป.


“ข้าพ​เจ้า​เป็น​คน​ที่​ได้​เห็น​ความ​ทุกข์ยาก​เพราะ​แนว​ไม้เรียว​แห่ง​คราม​กริ้ว​ของ​พระองค์.


Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo