เยเรมีย์ 4:2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 19402 แลเจ้าจะสาบานว่า, พระยะโฮวาจะทรงชีวิตอยู่ในความจริงในความสัตย์, แลในความชอบธรรม, แลเมืองทั้งปวงจะอวยพรแก่ตัวในพระองค์, แลเขาทั้งปวงจะอวดอยู่ในพระองค์. Tan-awa ang kapituloDugang nga mga bersyonฉบับมาตรฐาน2 และถ้าเจ้าสาบานอย่างสัตย์จริง อย่างยุติธรรม และอย่างเที่ยงตรงว่า ‘พระยาห์เวห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’ บรรดาประชาชาติจะให้พรกันโดยพระองค์ และโดยพระองค์เขาทั้งหลายจะได้รับเกียรติ” Tan-awa ang kapituloพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV2 และถ้าเจ้าปฏิญาณอย่างสัจจริง อย่างยุติธรรม และอย่างชอบธรรมว่า ‘ตราบใดที่พระเยโฮวาห์ทรงพระชนม์อยู่แน่’ แล้วบรรดาประชาชาติจะให้พรกันในพระนามพระองค์ และเขาทั้งหลายจะอวดพระองค์” Tan-awa ang kapituloพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย2 และหากเจ้าจะปฏิญาณโดยกล่าวอ้างว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’ ด้วยความจริง ความยุติธรรม และความชอบธรรม ประชาชาติทั้งหลายก็จะได้รับพรจากเรา และพวกเขาจะสรรเสริญเทิดทูนเรา” Tan-awa ang kapituloพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย2 ถ้าเจ้าจะซื่อสัตย์ ยุติธรรมและจริงใจ ตอนที่เจ้าสาบานต่อพระยาห์เวห์ แล้วเมื่อนั้นชนชาติต่างๆก็จะได้รับพระพรจากพระองค์ แล้วพวกเขาก็จะร้องสรรเสริญพระองค์” Tan-awa ang kapituloพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)2 และถ้าเจ้าสาบานด้วยความจริง ความเป็นธรรม และความชอบธรรมว่า ‘ตราบที่พระผู้เป็นเจ้ามีชีวิตอยู่ฉันใด’ แล้วบรรดาประชาชาติจะได้รับพระพรในพระองค์ และพวกเขาจะยินดีในพระองค์” Tan-awa ang kapitulo |
แลจะเกิดมีเหตุมา, ถ้าเขาทั้งปวงจะหมั่นเรียนในทางทั้งหลายแห่งไพร่พลของเรา, เพื่อจะสบถสาบานโดยชื่อของเราว่าพระยะโฮวาทรงชีวิตอยู่, เหมือนเขาทั้งปวงได้สั่งสอนไพร่พลของเราให้สบถด้วยชื่อของบาละ, ขณะเขาทั้งหลายจะต้องกู้ขึ้นในที่ท่ามกลางไพร่พลของเรา.
ซะโลโมจึงทูลว่า, พระองค์ได้ทรงสำแดงพระกรุณาคุณอันใหญ่แก่ทาสของพระองค์, คือดาวิดราชบิดาของข้าพเจ้า, ตามที่ท่านได้ประพฤติฉะเพาะพระองค์โดยความจริง, ความชอบธรรม, และความสัตย์ซื่อในใจ; พระองค์ก็ได้ทรงรักษาพระกรุณาคุณอันใหญ่นี้สำหรับท่าน, คือพระองค์ได้ประทานแก่ท่านให้มีบุตรคนหนึ่งนั่งบนพระที่นั่งของท่าน, เหมือนอย่างที่เป็นอยู่วันนี้.
โอ้พระยะโฮวาผู้เป็นกำลังของข้าพเจ้า, แลเป็นป้อมของข้าพเจ้า, แลเป็นที่พึ่งอาศัยของข้าพเจ้าในวันความทุกข์ยาก, นานาประเทศจะมาหาพระองค์แต่สุดปลายแผ่นดินโลก, แลเขาจะบอกวา, แท้จริงปู่ย่าตายายของพวกเราได้มฤดกความมุสาต่างๆ,แลความเปล่า, แลลัทธิต่างๆ ที่หามีประโยชน์ไม่.
แลกรุงนี้จะเป็นที่ให้เราได้ชื่อเสียงแห่งความดีใจ, แลความสรรเสริญ, แลความรุ่งเรือง, ต่อหน้าแต่บรรดาเมืองทั้งหลายแห่งแผ่นดินโลก, ซึ่งจะได้ยินความดีทั้งปวงที่เราจะกระทำให้แก่เขาทั้งหลาย, แลเมืองเหล่านั้นจะได้บังเกิดความกลัวแลตัวสั่น, เพราะบรรดาความดีทั้งปวงแลเพราะบรรดาความเจริญที่เราจะให้เกิดแก่กรุงนี้.
ดาวิดก็ตั้งสัตย์สาบานว่า, พระราชบิดาของท่านคงทรงทราบว่า, ข้าพเจ้าได้มีความชอบต่อพระเนตรของท่าน, พระองค์ทรงพระดำริเห็นว่า ไม่ควรให้โยนาธานทราบความนี้, หากจะเป็นที่โทมนัสน้อยพระทัย, แต่ทว่าพระยะโฮวาทรงพระชนม์อยู่ และท่านยังเป็นอยู่แน่ฉันใด ในระหว่างข้าพเจ้ากับความตายมีแต่ก้าวเดียวแน่ฉันนั้น.