Biblia Todo Logo
Online nga Bibliya

- Mga paanunsiyo -




เยเรมีย์ 22:6 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

6 พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส, เพราะ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ดังนี้​แก่​วัง​ของ​กษัตริย์​ยะฮูดา​ว่า, เจ้า​เป็น​ฆี​ละ​อาด​แก่​เรา, แล​เป็น​ศีรษะ​เมือง​ละ​บา​โน​น. แท้จริง​เรา​จะ​กระทำ​ให้​เจ้า​เป็น​ป่า​ดอน, แล​เป็น​บ้านเมือง​ซึ่ง​ไม่​มี​คน​อยู่.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha


Dugang nga mga bersyon

ฉบับมาตรฐาน

6 เพราะพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้เกี่ยวกับราชสำนักแห่งกษัตริย์ของยูดาห์ว่า “เจ้าเป็นเหมือนกิเลอาดสำหรับเรา เป็นดังยอดภูเขาเลบานอน ถึงกระนั้น เราจะทำเจ้าให้เป็นถิ่นทุรกันดารแน่ เป็นเมืองที่ไม่มีคนอาศัย

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

6 เพราะพระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​แก่​ราชสำนักแห่งกษั​ตริ​ย์ของยูดาห์ ว่า “​เจ้​าเป็นเหมือนกิเลอาดแก่​เรา เป็นดังยอดภูเขาเลบานอน ถึงกระนั้น เราจะกระทำเจ้าให้เป็นถิ่นทุ​รก​ันดารแน่ เป็นเมืองที่​ไม่มี​คนอาศัย

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

6 เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสเกี่ยวกับวังของกษัตริย์ยูดาห์ว่า “แม้เจ้าจะเป็นเหมือนกิเลอาดสำหรับเรา เหมือนยอดเขาแห่งเลบานอน เราก็จะทำให้เจ้าเหมือนถิ่นกันดาร เหมือนเมืองซึ่งไม่มีใครอยู่อาศัย

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

6 เพราะ​นี่​คือ​สิ่ง​ที่​พระยาห์เวห์​พูด​เกี่ยวกับ​วัง​ของ​กษัตริย์​แห่ง​ยูดาห์​ว่า “เจ้า​เป็น​เหมือน​กิเลอาด​สำหรับ​เรา เป็น​เหมือน​ยอดเขา​เลบานอน แต่​เรา​จะ​ทำให้​เจ้า​กลายเป็น​ทะเลทราย และ​ทำให้​เจ้า​เป็น​เมืองร้าง

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

6 พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ถึง​วัง​ของ​กษัตริย์​แห่ง​ยูดาห์​ดัง​นี้​ว่า “เรา​เห็น​ว่า เจ้า​เป็น​เช่น​เมือง​กิเลอาด เหมือน​ยอด​สูง​ของ​เทือก​เขา​เลบานอน แต่​เรา​จะ​ทำ​ให้​เป็น​ถิ่น​ทุรกันดาร ไม่​มี​ผู้​ใด​อาศัย​อยู่

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha




เยเรมีย์ 22:6
26 Cross References  

แล้ว​ข้าพ​เจ้า​จึง​ทูล​ตอบ​ว่า, “ข้า​แต่​พระ​ยะ​โฮ​วา, จะ​เป็น​ไป​อย่าง​นี้​นาน​สัก​เท่าใด?” และ​พระองค์​ตรัส​ตอบ​ว่า, “จนถึง​บ้านเมือง​จะ​ร้าง​ไม่​มี​พล​เมือง​อยู่, เรือน​ก็​จะ​ไม่​มี​คน, แผ่น​ดิน​ก็​จะ​ร้าง​เสียที​เดียว,


แผ่น​ดิน​อุดม​กลาย​เป็น​ทะเล​เกลือ, เพราะ​เหตุ​ความ​ชั่วช้า​ของ​คน​ที่อยู่​ใน​เมือง​นั้น.


เพราะฉะนั้น​เพราะ​เห็นแก่​เจ้า​นิคม​ซี​โอน​จะ​ถูก​ไถ​เหมือน​ไถนา, และ​กรุง​ยะ​รู​ซา​เลม​จะ​กลับ​เป็น​เนื้อ​นา​ที่​ไถ​แล้ว, และ​ภูเขา​อัน​เป็น​ที่​ตั้ง​ของ​โบสถ์​จะ​กลาย​เป็น​ป่าไม้​สูง


เพราะ​เมือง​ที่​มี​ป้อม​คู​ประตู​หอ​รบ​ก็​เริด​ร้าง​ไป, และ​บ้านเรือน​ก็​ถูก​ทอดทิ้ง​ให้​ร้าง​ว่างเปล่า​เหมือน​กับ​ป่าดง, ลูก​วัว​จะ​เที่ยวหา​กิน​และ​นอน​ที่นั่น, และ​กิน​กิ่งไม้​ใบไม้​เป็น​อาหาร.


มิ​คฆา​เป็น​ชาวเมือง​โมรี, ได้​ทำนาย​ความใน​คราว​ฮิศคี​ยา​กษัตริย์​เมือง​ยะฮูดา, แล​ได้​บอก​แก่​ไพร่พล​เมือง​ยะฮูดา​ว่า, พระ​ยะ​โฮ​วา​แห่ง​พล​โยธา​ทั้ง​หลาย​ได้​ตรัส​ดังนี้​ว่า, เมือง​ซี​โอน​จะ​ต้อง​ไถ​ดุจ​ไถนา, แล​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​จะ​ต้อง​เป็น​กองๆ, แล​บน​ภูเขา​ที่​ตั้ง​พระ​วิหาร​นั้น​จะ​กลับ​เป็น​ที่​เหมือน​ที่​สูง​แห่ง​ป่าดง.


แล​เรา​จะ​กระทำ​ให้​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม​เป็น​กองๆ, เป็น​รูป​ล่อง​สำหรับ​งู​แล​เรา​จะ​กระทำ​ให้​บ้านเมือง​แห่ง​ยะฮูดา​ร้าง​ไป, ปราศ​จาก​คน​หนึ่ง​คน​ใด​อยู่.


ใน​ขณะนั้น​เรา​จะ​กระทำ​ให้​ความ​เสียงร้อง​ชื่นใจ​แล​เสียงร้อง​ยินดี, แล​เสียงพูด​ของ​เจ้าบ่าว​แล​เสียงพูด​ของ​เจ้าสาว, ให้​หยุด​เสีย​แต่​ใน​บ้านเมือง​ของ​ตระกูล​ยะฮูดา, แล​แต่​ใน​ถนน​ทั้งปวง​แห่ง​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม, เพราะ​แผ่น​ดิน​ประเทศ​นี้​จะ​ต้อง​ร้าง​เสีย


เมื่อ​เขา​นั่ง​กิน​ขนม​อยู่​ก็​เงย​หน้า​ขึ้น​เห็น​พวก​ยิศ​มา​เอล​มา​แต่​เมือง​ฆิ​ละ​อาด, มี​ฝูง​อูฐ​บรรทุก​กำยาน​ยางไม้ และ​เครื่อง​หอม​ต่างๆ จะ​ไป​ขาย ณะ เมือง​อาย​ฆุบ​โต.


พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ว่า, เรา​เป็น​อยู่ (มั่นคง​ฉันใด). ถึง​คัล​นา​บุตร​ยะ​โฮ​ยา​คีม​กษัตริย์​เมือง​ยะฮูดา, เป็น​แหวน​ตรา​ที่​มือขวา​ของ​เรา, ถึงกระนั้น​เรา​จะ​ถอด​เจ้า​ออก​จาก​ที่นั่น,


แต่​เรา​จะ​ลงโทษ​แก่​พวก​เจ้า, สม​แก่​ผล​การ​ประพฤติ​ทั้งปวง​ของ​พวก​เจ้า, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส, แล​เรา​จะ​ก่อ​ไฟ​ขึ้น​ใน​ป่าดง​เมือง​นี้, แล​ไฟ​นั้น​จะ​กิน​สิ่ง​ทั้งปวง​อัน​ล้อมรอบ​นั้น.


แล​ถึง​ตระกูล​กษัตริย์​ยะฮูดา​เจ้า​จง​บอก​ว่า, เจ้า​ทั้ง​หลาย​จง​ได้ยิน​คำ​โอวาท​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา.


มี​เสียงร้อง​ว่า, ความ​ทำลาย​ซ้อน​ความ​ทำลาย​มา​ถึง​แล้ว, เพราะ​ประเทศ​เสีย​หมด​แล้ว. ทับ​ที่​อาศัย​ของ​ข้าพ​เจ้า​เสีย​ไป​โดยเร็ว​พลัน, แล​ผ้า​ม่าน​ทั้ง​หลาย​ของ​ข้าพ​เจ้า​ก็​เสีย​ใน​ประเดี๋ยวเดียว.


ขา​ของ​เขา​ดุจ​เสา​โมรา, ตั้ง​บน​ฐาน​ทองคำ​นพคุณ: ซวดทรง​ของ​เขา​มี​สง่า​ดัง​ภูผา​ละ​บา​โน​น, สูง​ระหง​ดัง​ต้น​สิ้น​สี​ดาร์.


ข้าพ​เจ้า​ขอ​พระองค์​ทรง​โปรด​อนุญาต​ให้​ข้าพ​เจ้า​ข้าม​ไป​ดู​แผ่น​ดิน​อัน​มั่งคั่ง​บริบูรณ์​ที่อยู่​ฟาก​แม่น้ำ​ยา​ระ​เด็น​ข้าง​โน้น, ภูเขา​งดงาม, และ​ภูเขา​ละ​บา​โน​น​ด้วย​เถิด,


แต่​พวก​ลูกหลาน​ตระกูล​รู​เบน, แล​พวก​ลูกหลาน​ตระกูล​ฆาด​นั้น, เขา​ทั้ง​หลาย​มี​ฝูง​วัว​เป็น​อัน​มาก, ครั้น​เขา​ได้​เห็น​แผ่น​ดิน​เมือง​ยาอะซัร, แล​เมืองคี​ละ​อาด​เขา​ก็​เห็น​ว่า​เป็น​ที่​สำหรับ​เลี้ยง​ฝูง​วัว.


“แม่​คนรัก​ของ​ฉัน​เอ๋ย, ดูเถอะ, เธอ​ช่าง​แฉล้ม​แช่มช้อย; ดู​ซี, เธอ​เป็น​นางงาม; ดวง​เนตร​ของ​เธอ​ดัง​ตา​นก​พิลาป​เห็น​แจ๋ว​อยู่​ใน​ผ้า​โปร่ง, ผม​ของ​เธอ​เป็น​ลูก​ระลอก​ดุจ​ฝูง​แพะ​ที่​นอน​อยู่​ตาม​เนิน​ลาด​ภูเขา​ฆี​ละ​อาด,


แล​เพราะ​เจ้า​วิ่ง​กะ​โดด​ดุจดัง​นาง​วัว​รุ่น​ด้วย​กิน​หญ้า, แล​ได้​ร้อง​ดุจ​ม้า​ตัว​มี​กำลัง, มารดา​ของ​เจ้า​จะ​ต้อง​ตกตะลึง​นัก, ผู้​ที่​คลอด​เจ้า​จะ​มี​ความ​ละอาย, ก็​นี่​แน่ะ, ประเทศ​ทั้ง​หลาย​อัน​อยู่​ที่สุด​ปลาย,


โอ้​ภูเขา​ละ​บา​โน​น​จง​เปิด​ประตู​ทั้ง​หลาย​ของ​ตน, แล​ให้​ไฟไหม้​เผา​ต้นสน​ทั้ง​หลาย​ของ​ตน.


เจ้า​ได้​ประมาท​พระ​ยะ​โฮ​วา​โดย​ทาง​ผู้​รับใช้​ทั้ง​หลาย​ของ​เจ้า, แล้ว​ได้​กล่าว​ว่า, ‘เรา​ได้​ขึ้น​ไป​ยัง​ยอด​ภูเขา​ยอด​แย้​แห่ง​ละ​บา​โน​น, ด้วย​ราชรถ​มากมาย​ของ​เรา​แล้ว; และ​เรา​ได้​ตัด​ต้นสน​สี​ดาร์​สูง​ที่สุด​และ​ต้นสน​เฟอร์​อย่าง​ดี​ที่สุด​แล้ว; เรา​ได้​เข้า​ไป​ใน​ป่า​ลึก​กะ​ทั่ง​ป่าทึบ​ที่สุด.


สิงห์โต​ตัว​นั้น​ได้​ขึ้น​ไป​จาก​ที่​ซุ้ม​ของ​ตัว​แล​ผู้​ที่​ทำลาย​ชาติ​เชน​ไทล์​ก็​กำลัง​เดินทาง​ของ​ตัว​มา, ตัว​เขา​ได้​ออก​จาก​ที่​ของ​ตัว​แล้ว, เพื่อ​จะ​ได้​กระทำ​ให้​ประเทศ​ของ​เจ้า​เป็น​ร้าง​ไป, แล​บ้านเมือง​ของ​เจ้า​จะ​ต้อง​เริด​ร้าง, จะ​ปราศ​จาก​ผู้ใด​อยู่.


ยา​ใน​เมือง, ฆีละ​อาด​ไม่​มี​แล้ว​หรือ, ไม่​มี​หมอ​ยา​ที่นั่น​แล้ว​หรือ​จึง​เหตุ​โรค​ลูก​หญิง​ของ​พวก​ไพร่พล​ข้าพ​เจ้า​ไม่​หาย​เล่า


Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo