Biblia Todo Logo
Online nga Bibliya

- Mga paanunsiyo -




เยเรมีย์ 2:25 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1940

25 ตีน​ของ​เจ้า​จง​รักษา​ไว้​อย่า​ให้​ปราศ​จาก​เกือก​ได้, แล​คอ​ของ​เจ้า​อย่า​ให้​อยาก​น้ำ, แต่​เจ้า​ได้​พูด​ว่า, ไม่​มี​ความ​หวัง​ใจ​แล้ว, มิใช่ (อย่าง​นั้น), เพราะ​ข้าพ​เจ้า​ได้​รัก​จำพวก​ต่าง​ประเทศ, ข้าพ​เจ้า​จะ​คิด​ติด​เขา​ไป.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha


Dugang nga mga bersyon

ฉบับมาตรฐาน

25 อย่าไปเท้าเปล่า และอย่าให้คอแห้ง แต่เจ้ากล่าวว่า ‘เหลวไหล เพราะข้าได้รักพระอื่น และข้าจะติดตามไป’

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

25 ระวังอย่าให้​เท​้าของเจ้าขาดรองเท้า และระวังลำคอของเจ้าให้พ้นจากความกระหาย แต่​เจ้​ากล่าวว่า ‘หมดหวังเสียแล้ว เพราะข้าได้รักพระอื่น และข้าจะติดตามไป’

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

25 อย่าวิ่งจนเท้าเปล่า และจนคอแห้งเลย แต่เจ้าพูดว่า ‘ไม่มีประโยชน์! ข้ารักพระต่างชาติทั้งหลาย และจะต้องติดตามไป’

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย

25 ทำไม​เจ้า​จะต้อง​วิ่ง​เท้าเปล่า​และ​หิวน้ำ​ตาม​พระ​เหล่านั้น แต่​เจ้า​กลับ​พูดว่า ‘ฉัน​ก็​เป็น​อย่างนี้​แหละ ฉัน​รัก​พระ​ของ​คน​ต่าง​ชาติ และ​ฉัน​จะ​ไป​ติดตาม​พวก​พระ​เหล่านั้น’

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)

25 อย่า​วิ่ง​ไป​มา​จน​เท้า​ของ​เจ้า​เจ็บ หรือ​ทำ​ให้​คอ​ของ​เจ้า​แห้ง แต่​เจ้า​พูด​ว่า ‘ไม่​เกิด​ประโยชน์​เลย เพราะ​ข้าพเจ้า​หลง​รัก​เทพเจ้า​ต่าง​ชาติ และ​ข้าพเจ้า​จะ​ติดตาม​ต่อ​ไป’

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha




เยเรมีย์ 2:25
27 Cross References  

เขา​ทั้ง​หลาย​ได้​ทำ​ให้​พระทัย​พระองค์​มี​ความ​หวงแหน​ด้วย​พระ​อื่นๆ: และ​ได้​ให้​พระองค์ ทรง​พิ​โรธ​ด้วย​การ​น่าเกลียด​ของ​เขา


แล​เขา​ทั้งปวง​ได้​ตอบ​ว่า, ไม่​มี​ความ​หวัง​ใจ​แล้ว, แต่​พวกเรา​จะ​ได้​ดำเนิน​ตาม​ความคิด​อ่าน​ของ​เรา​เอง, แล​พวกเรา​จะ​กระทำ​ตาม​ความ​กะ​ด้าง​แห่ง​ใจร้าย​ของ​เรา​ทุก​ตัว​คน.


แต่​เจ้า​จง​รับผิด​ของ​เจ้า​แต่เท่านั้น​ว่า, เจ้า​ได้​ทำ​ผิด​ต่อ​พระ​ยะ​โฮ​วา, พระเจ้า​ของ​เจ้า, แล​ได้​กระจัดกระจาย​การ​ของ​เจ้า​แก่​คนนอก​ประเทศ​ใต้​ต้นไม้​เขียว​สด​ทุก​ต้น, แล​เจ้า​ทั้ง​หลาย​หา​ได้​ฟัง​เสียง​ของ​เรา​ได้​ไม่, พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส.


เหตุ​ว่า​เรา​ทั้ง​หลาย​ได้​รอด​เพราะ​ความหวัง​ใจ แต่​ความหวัง​ใจ​ใน​สิ่ง​ที่​เรา​เห็น​ได้​หา​ได้​เป็น​ความหวัง​ใจ​ไม่ ด้วย​ว่า​ใคร​เล่า​ที่​เห็น​สิ่ง​ใด​แล้ว​ยัง​จะ​คอย​หวัง​ใจ​ใน​สิ่ง​นั้น​อีก?


ลิ้น​ของ​ทารก​ที่​ยัง​ไม่​อย่า​นม​หิวโหย​จน​ติด​เพดาน, พวก​เด็ก​ได้​ขอ​ขนมปัง, แต่​ไม่​มี​ใคร​หัก​ยื่น​ให้​เขา.


พระ​ยะ​โฮ​วา​ได้​ตรัส​ดังนี้​แก่​ไพร่พล​พวก​นี้​ว่า, เขา​ทั้งปวง​ชอบใจ​เดิน​หลง​อย่าง​นี้, เขา​ไม่​ได้​ห้าม​เท้า​ของ​ตัว, เหตุ​ดังนี้​พระ​ยะ​โฮ​วา​ไม่​ได้​รับ​เขา, พระองค์​คงจะ​ระลึก​ถึง​ความ​อสัตย์​อธรรม​ของ​เขา, แล​จะ​ลงโทษ​เพราะ​ความผิด​ทั้งปวง​ของ​เขา.


แล​ถ้า​เจ้า​จะ​กล่าว​ใน​ใจ​ของ​เจ้า​ว่า, เหตุผล​ประการ​ใด​ความ​เหล่านี้​ได้​มา​เหนือ​เรา​เล่า, ก็​เพราะ​ความ​อสัตย์​อธรรม​ใหญ่​ของ​เจ้า ๆ จง​ต้อง​เหตุ​ให้​ชาย​เสื้อ​ทั้ง​หลาย​ของ​เจ้า​ออก​มา​ที่แจ้ง, แล​ส้นเท้า​ของ​เจ้า​ก็​ถูก​ด้วย​ความ​ร้าย.


เจ้า​เที่ยว​ตุหรัดตุเหร่​ไป​ใน​ที่​ต่างๆ จน​อ่อนอกอ่อนใจ, ถึงกระนั้น​เจ้า​ก็​ยัง​ไม่​กล่าว​ว่า, “หมดหวัง​เสียแล้ว!” ดังนั้น​เมื่อ​เจ้า​กลับ​มี​กำลัง​ขึ้น​อีก, เจ้า​ก็​ไม่​เลิกล้ม​ความคิด​ที่​จะ​ไป​ต่อไป.


ด้วย​พระองค์​ได้​ทรง​ละทิ้ง​พล​เมือง​ของ​พระองค์​คือ​ตระกูล​ของ​ยา​โคบ​เสีย, เพราะ​เขา​นำ​ประเพณี​ชาว​ตะวันออก​มา​แพร่​ไว้​เต็มบ้านเต็มเมือง, และ​คน​ทรงเจ้าเข้าผี​อย่าง​ชาว​ฟาเลเซ็ศ, เขา​ทั้ง​หลาย​คบค้าสมาคม​กับ​คน​ต่างชาติ.


ใน​คราว​ทุกข์​ลำบาก​นั้น​กษัตริย์​อา​ฮา​ศ​ได้​หลง​ประพฤติ​ชั่ว​ต่อ​พระเนตร​พระ​ยะ​โฮ​วา​ยิ่ง​มาก​ขึ้น.


เหตุ​ฉะนี้​เจ้า​ทั้ง​หลาย​จะ​ต้อง​ปฏิบัติ​ศัตรู​ของ​เจ้า, ซึ่ง​พระ​ยะ​โฮ​วา​จะ​ทรง​บันดาล​ให้​มา​เบียด​เบียฬ​เจ้า​ด้วย​ความ​อดอยาก, ความ​เปลือยเปล่า, และ​ความ​ขัดสน​สิ่ง​ทั้งปวง: และ​เขา​จะ​เอา​แอก​เหล็ก​มา​วาง​ที่​คอ​ของ​เจ้า, จน​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ฉิบหาย​ไป.


เศรษฐี​จึง​ร้อง​ว่า. ‘อับ​รา​ฮาม​บิดา​เจ้า​ข้า, ขอ​เอ็นดู​ข้าพ​เจ้า​เถิด ขอ​ใช้​ลา​ซะ​โร​มา, เพื่อ​จะ​เอา​ปลาย​นิ้ว​จุ่ม​ที่​น้ำ​มา​แตะ​ลิ้น​ของ​ข้าพ​เจ้า​ให้​เย็น ด้วย​ว่า​ข้าพ​เจ้า​ตรำ​ทุกข์​ทรมาน​อยู่​ใน​เปลว​ไฟ​นี้.’


แต่​บิดา​สั่ง​บ่าว​ของ​ตน​ว่า. ‘จง​รีบ​ไป​เอา​เสื้อ​อย่าง​ดี​ที่สุด​มา​สวม​ให้​เขา. และ​เอา​แหวน​มา​สวม​นิ้ว​มือ. กับ​เอา​รองเท้า​มา​สวม​ให้​เขา.


เกรง​ว่า​เรา​จะ​เปลื้องผ้า​ออก​จาก​ตัว​เขา​ให้​เปลือย​กาย, และ​กระทำ​แก่​เขา​ให้​เป็น​ดุจดัง​สภาพ​เมื่อ​เกิด​มา, และ​ทำ​ให้​เขา​เป็น​เหมือน​ป่า​เปลี่ยว, และ​ทำ​ให้​เขา​เป็น​เหมือน​ดิน​แห้งแล้ง, และ​ทำ​ให้​เขา​ตาย​ด้วย​ความ​อดอยาก​น้ำ.


แต่​พวกเรา​คงจะ​ประพฤติ​การ​ใดๆ ที่​ได้​ออก​จาก​ปาก​ของ​พวกเรา​เอง, คือ​ว่า​จะ​เผา​เครื่อง​หอม​บูชา​ถวาย​แก่​ม​เห​ษี​แห่ง​ฟ้า, และ​เท​เครื่องบูชา​อื่น​ต่างๆ ออก​ถวาย​แก่​ม​เห​ษี​องค์​นั้น, เหมือน​พวกเรา​ได้​ประพฤติ​แล้ว, พวกเรา​ก็ดี, บิดา​ใหญ่​ของ​พวกเรา​ก็ดี, กษัตริย์​ทั้ง​หลาย​ของ​พวกเรา​ก็ดี, แล​เจ้านาย​ทั้ง​หลาย​ของ​พวกเรา​ก็ดี, ใน​บ้านเมือง​ยะฮูดา, แล​ใน​ถนน​ทั้ง​หลาย​แห่ง​เมือง​ยะ​รู​ซา​เลม, เพราะ​คราว​นั้น​พวกเรา​ได้​โภชนาหาร​บริบูรณ์, แล​ได้​อยู่​เป็นสุข, แล​ไม่​ได้​เห็น​ความ​อันตราย​สิ่งใด.


โอ้​ชั่ว​มนุษย์​นี้​เอ๋ย, เจ้า​ทั้ง​หลาย​จง​ดู​ถ้อยคำ​ของ​พระ​ยะ​โฮ​วา, เรา​ได้​เป็น​ป่าดง​แก่​พวก​ยิศ​รา​เอล​หรือ, หรือ​เป็น​ประเทศ​อัน​มืด​หรือ, เหตุ​ไฉน​ไพร่พล​ของ​เรา​ได้​กล่าว​ว่า, พวกเรา​เป็น​เจ้านาย, พวกเรา​จะ​ไม่​เข้า​มา​หา​พระองค์​อีก.


เจ้า​จะ​ว่า​อะไร​เมื่อ​เขา​จะ​ลงโทษ​แก่​เจ้า​เล่า, เพราะ​เจ้า​ได้​สอน​พวกเขา​ให้​เป็น​กัปตัน, แล​เป็น​เจ้า​เป็น​นาย​เหนือ​เจ้า, ความ​ทุกข์​เหมือน​อย่าง​หญิง​กำลัง​คลอด​ลูก​จะ​มิ​จับ​ตัว่​เจ้า​หรือ.


เจ้า​จง​ขึ้น​ไป​ถึง​เขา​ละ​บา​โน​น, แล​ยก​เสียง​ของ​เจ้า​ใน​ตำบล​บา​ซาน, แล​ร้อง​จาก​ภูเขา​อะบา​ริม, เพราะ​บรรดา​คน​ที่รัก​เจ้า​นั้น​ทำลาย​เสียแล้ว.


กรุง​นั้น​ได้​พิลาป​ร่ำไห้​ใน​ราตรีกาล​อย่าง​สะ​อึก​สะอื้น, และ​น้ำตา​ของ​นาง​นั้น​อา​ม​แก้ม​ทั้ง​สอง​ข้าง; นาง​จะ​หา​ใคร​ใน​ท่ามกลาง​คน​ที่​ได้​รับ​นาง​นั้น, มา​ปลอบโยน, ก็​หา​พบ​ไม่. บรรดา​พวก​เพื่อน​ของ​นาง​สิ้น​ทุกคน​ได้​ทรยศ​นาง, เขา​ทั้งปวง​กลับ​เป็น​ศัตรู​แก่​นาง.


และ​ซึ่ง​บังเกิด​ขึ้น​แต่​จิตต์​ใจ​ของ​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ที่​เจ้า​มัก​กล่าว​ว่า, เรา​จะ​เป็น​ดุจ​นานา​ประเทศ, ดุจ​ครอบครัว​แห่ง​แผ่น​ดิน​ทั้งปวง, เพื่อ​จะ​ได้​คำนับ (รูป) ไม้​และ​หิน, ก็​จะ​มิได้​สำเร็จ.


และ​ผู้​ที่​ให้​กำเนิด​แก่​เขา​ได้​ประพฤติ​เป็น​การ​น่า​ละอาย; เพราะ​เขา​ได้​พูด​ว่า, ‘ฉัน​จะ​ติดตาม​ชู้​ของ​ฉัน​ไป, คือ​ผู้​ที่​ให้​ขนมปัง, น้ำ, ขน​แกะ, เส้น​ป่าน, น้ำมัน, และ​เครื่องดื่ม​แก่​ฉัน.’


ก็​เจ้า​ทั้ง​หลาย​ว่า ‘ปรนนิบัติ​พระเจ้า​ก็​เป็น​การ​ไร้​ประโยชน์, และ​ที่​เรา​ถือ​รักษา​บัญญัติ​ของ​พระองค์, และ​ที่​เรา​ได้​ดำเนิน​ต่อ​พระ​พัก​ตร​พระ​ยะ​โฮ​วา​จอมพล​โยธา​ด้วย​เจียม​ใจ​ก็​เกิด​ผล​เกิด​ประโยชน์​อะไร​กัน?


ด้วย​ท่าน​ได้​กระทำ​การ​สัก​การ​บูชา​ถวาย​แก่​พระ​แห่ง​ชาวเมือง​ดาเมเซ็ค, ซึ่ง​ได้​ตี​ท่าน​นั้น: ตรัส​ว่า, พระ​แห่ง​กษัตริย์​ซุเรีย​ได้​ช่วย​พวกเขา, เหตุ​ฉะนั้น​เรา​จะ​ทำ​การ​สัก​การ​บูชา​ถวาย​แก่​พระ​เหล่านั้น​บ้าง, เพื่อ​จะ​ได้​ช่วย​เรา. แต่ทว่า​พระ​เหล่านั้น​ล้วนแต่​เป็น​เหตุ​พา​ท่าน​ให้​พินาศ​ทั้ง​บรรดา​พวก​ยิศ​รา​เอล​ด้วย.


เรา​ได้​บอก​แก่​เจ้า​ใน​ความ​จำเริญ​ของ​เจ้า, แต่​เจ้า​ได้​ตอบ​ว่า, เรา​จะ​ไม่​ได้ยิน. นี่​แล​เป็น​อย่าง​ธรรมเนียม​ของ​เจ้า​แต่​หนุ่มๆ ของ​เจ้า​มา, คือ​เจ้า​หา​ได้​ฟัง​เสียง​ของ​เรา​ไม่.


Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo