เยเรมีย์ 2:19 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194019 ความบาปของเจ้านั้นเองจะฝึกสอนให้เจ้ากลับเสียใหม่, แลการที่เจ้ากลับหลังเป็นชั่วอีกนั้นจะห้ามปรามตัวเจ้าเอง, เหตุฉะนี้เจ้าจงรู้แลเห็นเถิดว่า, ที่เจ้าได้ละทิ้งพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้านั้น, เป็นการร้ายแลขื่นขมแลความที่กลัวเกรงเราก็ไม่มีในตัวเจ้า, พระยะโฮวาพระเจ้าของพลโยธาทั้งหลายได้ตรัส. Tan-awa ang kapituloDugang nga mga bersyonฉบับมาตรฐาน19 ความชั่วร้ายของเจ้าจะตีสอนเจ้าเอง และความไม่ซื่อสัตย์ของเจ้าจะตำหนิเจ้า เจ้าจงรู้และเห็นเถิดว่ามันเป็นความชั่วและความขมขื่น ที่ทอดทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า และความยำเกรงเราไม่ได้อยู่ในเจ้าเลย” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายผู้ทรงเป็นจอมทัพตรัสดังนี้แหละ Tan-awa ang kapituloพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV19 ความโหดร้ายของเจ้าจะตีสอนเจ้าเอง และการที่เจ้ากลับสัตย์นั้นเองจะตำหนิเจ้า ฉะนั้นเจ้าจงรู้และเห็นเถิดว่า มันเป็นความชั่วและความขมขื่น ซึ่งเจ้าทอดทิ้งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า ซึ่งความยำเกรงเรามิได้อยู่ในตัวเจ้าเลย” องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้แหละ Tan-awa ang kapituloพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย19 ความชั่วร้ายของเจ้าเองจะลงโทษเจ้า ที่เจ้าถอยหลังเข้าคลองนั้นจะเป็นการกล่าวโทษเจ้าเอง จงพิเคราะห์ดูแล้วเจ้าจะตระหนักว่า มันเลวร้ายและขมขื่นเพียงใดสำหรับเจ้า เมื่อเจ้าละทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า และไม่มีความยำเกรงเราเลย” องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น Tan-awa ang kapituloพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย19 สิ่งชั่วร้ายต่างๆที่เจ้าได้ทำไปจะตีสอนเจ้า และการหันเหไปจากเราก็จะทำให้เจ้าได้รับบทเรียน เพื่อเจ้าจะได้รู้ว่ามันชั่วร้ายและขมขื่นแค่ไหนที่เจ้าได้ทอดทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าไป และเจ้าก็ไม่ได้มีความเกรงกลัวต่อเราเลย” พระยาห์เวห์ เจ้านายของผม ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นพูดไว้ว่าอย่างนี้ Tan-awa ang kapituloพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)19 ความชั่วร้ายของเจ้าจะลงโทษเจ้าเอง และเจ้าจะได้รับบทเรียนเมื่อเจ้าหันเหไปจากเรา จงรับรู้ไว้ว่า สิ่งเลวร้ายและขมขื่นจะเกิดแก่เจ้า ที่ทอดทิ้งพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเจ้า ความเกรงกลัวที่มีต่อเราไม่ได้อยู่ในตัวเจ้าเลย” พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาผู้ยิ่งใหญ่ประกาศดังนั้น Tan-awa ang kapitulo |
เยเรมีย์ 2:19
40 Cross References
แลเราจะกลับการเลี้ยงทั้งหลายของเจ้าให้เป็นพิลาปไป, แลเพลงทั้งหลายของเจ้าให้เป็นเพลงโศกเศร้า, แลเราจะเอาผ้าเนื้อหยาบไว้บนเอวของเจ้าทั้งหลาย, แลศีรษะทั้งหลาย จะโล้น, และเราจะกระทำวันนั้นให้เป็นดังการโศกเศร้าเพราะบุตรคนเดียว, แลที่สุดวันนั้นจะเป็นวันขม.
เพราะเหตุดังนี้สิงห์โตตัวหนึ่งออกมาแต่ป่าจะฆ่าเขา, แลหมาไนตัวหนึ่งออกมาแต่ทะเลทรายจะกระทำให้เขาเสียไป, เสือดาวตัวหนึ่งจะมองดูข้างเมืองทั้งปวงของเขา, ทุกๆ คนที่ออกจากที่นั่นเขาจะต้องกัดฉีกเสียเป็นชิ้นๆ, เพราะการผิดของเขามากมาย, แลการถอยหลังของเข้าทวีขึ้นแข็งแรง.
พระยะโฮวาได้ตรัสว่า, เจ้าทั้งหลายไม่กลัวเราหรือ, เจ้าจะไม่สะเทือนต่อหน้าเราหรือ, คือเราผู้ที่ได้วัดหาดทรายเพื่อจะเป็นเขตต์แดนสำหรับมหาสมุทร, โดยหมายอันยืดยาวไม่รู้สิ้น, เพื่อน้ำทะเลจะพ้นเขตต์แดนมิได้, แลถึงมาตรแม้นคลื่นทะเลนั้นโดดขึ้นน้ำนั้นจะชะนะที่เขตต์แดนนั้นมิได้, ถึงน้ำนั้นร้องครืนๆ, จะข้ามแดนนั้นมิได้.
พระยะโฮวาได้ตรัสว่าดังนี้: “หนังสืออย่าของแม่เจ้า, ซึ่งเราได้ทำให้เพื่อแยกไปอยู่ต่างหากนั้นไปอยู่ที่ไหนเล่า? หรือใครเป็นนายเงินของเจ้าที่เราได้ขายตัวเจ้าไป? ดูเถอะ, ที่เจ้าถูกขายไปก็เพราะความอสัตย์อธรรมของเจ้าเอง, และที่แม่ของเจ้าถูกไล่ไปก็เพราะการล่วงละเมิดของแม่เจ้าต่างหาก.
เหตุการณ์ทั้งมวลเหล่านี้ได้บังเกิดขึ้นก็เพราะความผิดบาปของพวกยาโคบ, และความชั่วร้ายแห่งวงศ์วานของพวกยิศราเอล. ความผิดบาปของพวกยาโคบนั้นคืออะไรเล่า? ก็คือกรุงซะมาเรียนั้นเองมิใช่หรือ? สถานชั้นสูงของพวกยะฮูดานั้นคืออะไรเล่า? ก็คือกรุงยะรูซาเลมนั้นเองมิใช่หรือ?
เมื่อผู้พยากรณ์กำลังทูลอยู่นั้น, มีพระดำรัสถามว่า, เราได้ตั้งแต่ให้เป็นที่ปรึกษาของกษัตริย์แล้วหรือ? นิ่งเสียเถิด; จะให้เขาประหารชีวิตเสียทำไม? ผู้พยากรณ์ก็งดไว้, แล้วทูลว่า, ข้าพเจ้าทราบแล้วว่า, พระเจ้าทรงดำริจะประหารท่านเสีย, เพราะท่านได้กระทำการนี้, หาได้เปิดหูฟังคำตักเตือนของข้าพเจ้าไม่
Mga paanunsiyo