เยเรมีย์ 2:15 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194015 อันสิงห์โตหนุ่มๆ ได้คำรามเหนือเขา, แลได้แผดเสียงออก, แลเขาทั้งหลายได้กระทำให้ประเทศของเขารานไป, บ้านเมืองของเขาต้องไหม้เสีย, ไม่มีผู้ใดอยู่อีก. Tan-awa ang kapituloDugang nga mga bersyonฉบับมาตรฐาน15 เหล่าสิงห์หนุ่มคำรามใส่เขา มันแผดเสียงดังมาก และพวกมันได้ทำให้แผ่นดินของเขาร้างเปล่า เมืองทั้งหลายของเขาก็ถูกไฟเผา ไม่มีคนอาศัยอยู่ Tan-awa ang kapituloพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV15 สิงโตหนุ่มคำรามเข้าใส่เขา มันคำรามเสียงดังมาก และมันทั้งหลายได้กระทำให้แผ่นดินของเขาทิ้งร้างว่างเปล่า หัวเมืองทั้งหลายของเขาก็ถูกเผา ไม่มีคนอาศัยอยู่ Tan-awa ang kapituloพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย15 เหล่าสิงโตคำราม ร้องขู่เขา ทำให้ดินแดนของเขาเริศร้าง หัวเมืองทั้งหมดของเขาถูกเผาและทิ้งร้าง Tan-awa ang kapituloพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย15 พวกสิงโตได้ขู่คำรามใส่อิสราเอล พวกสิงโตได้ส่งเสียงคำรามดังขึ้น พวกสิงโตได้ทำให้แผ่นดินของพวกเขาว่างเปล่า จนไม่เหลือใครเลยในเมืองต่างๆเหล่านั้น Tan-awa ang kapituloพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)15 สิงโตได้คำรามใส่เขา คำรามเสียงดัง พวกสิงโตทำให้แผ่นดินของเขารกร้าง เมืองของเขาถูกเผาและไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ Tan-awa ang kapitulo |
แลการเหล่านั้นไม่ได้เข้าในพระทัยพระองค์หรือ, จนถึงที่พระยะโฮวาจะทนเอาอีกไม่ได้, เพราะความประพฤติชั่วต่างๆ ของพวกท่าน, แลเพราะความน่าเกลียดน่าชังซึ่งพวกท่านได้กระทำนั้น, เพราะเหตุดังนี้ประเทศของพวกท่านได้เป็นร้างเสียแล้ว, แลเป็นความพิศวงนัก, แลเป็นที่แช่งปราศจากคนอยู่. เหมือนที่เป็นทุกวันนี้.
เหตุดังนี้เจ้าจงทำนายต่อสู้เขาทั้งปวงตามบรรดาคำเหล่านี้. แลบอกเขาทั้งปวงว่า, พระยะโฮวาจะแผดเสียงคำรามจากที่บนสูง, แลจะออกเสียงของพระองค์จากที่อยู่บริสุทธิ์ของพระองค์, พระองค์จะแผดเสียงคำรามโดยฤทธิ์ใหญ่เหนือที่อยู่ของพระองค์, พระองค์จะให้โห่ร้องออกเหมือนอย่างเขาทั้งปวงที่ได้เหยียบลูกองุ่น, จะโห่ร้องต่อสู้บรรดาชาวประเทศแห่งแผ่นดินโลก.
เพราะเหตุดังนี้สิงห์โตตัวหนึ่งออกมาแต่ป่าจะฆ่าเขา, แลหมาไนตัวหนึ่งออกมาแต่ทะเลทรายจะกระทำให้เขาเสียไป, เสือดาวตัวหนึ่งจะมองดูข้างเมืองทั้งปวงของเขา, ทุกๆ คนที่ออกจากที่นั่นเขาจะต้องกัดฉีกเสียเป็นชิ้นๆ, เพราะการผิดของเขามากมาย, แลการถอยหลังของเข้าทวีขึ้นแข็งแรง.
เราจะจับทำการน้ำตาไหลแลร้องครางเพราะภูเขาทั้งหลาย, แลจะร้องไห้ร้องห่มเพื่อทางทุ่งนาแห่งป่าดอน, เพราะภูเขาทั้งหลายแลทุ่งนาทั้งปวงนั้นไหม้เสียหมดแล้ว, จนชั้นคนหนึ่งคนใดจะไปตลอดทางนั้นมิได้, แลไม่มีใครได้ยินเสียงร้องของฝูงวัว, ทั้งฝูงนกในอากาศแลสัตว์ของเลี้ยงหนีไปแล้ว, สัตว์เหล่านั้นไปเสียหมด.
นี่แน่ะ, เราจะใช้ไปเอาบรรดาครัวฝ่ายเหนือแลนะบูคัดเนซัรกษัตริย์เมืองบาบูโลนผู้เป็นคนใช้ของเรา, พระยะโฮวาได้ตรัส, แลเราจะพาเจ้าทั้งหลายมาต่อสู้ประเทศนี้, แลต่อสู้ชาวเมืองประเทศนี้, แลต่อสู้บรรดาเมืองทั้งปวงอ้นล้อมรอบนั้น, แลเราจะทำลายเมืองทั้งปวงนั้นให้สิ้นเชิง, แลเราจะกระทำให้เมืองทั้งหลายนั้นเป็นความตกตะลึงแลเป็นที่ให้คนทั้งปวงสูดปาก, แลเป็นที่ร้างเป็นนิตย์,