เยเรมีย์ 12:16 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 194016 แลจะเกิดมีเหตุมา, ถ้าเขาทั้งปวงจะหมั่นเรียนในทางทั้งหลายแห่งไพร่พลของเรา, เพื่อจะสบถสาบานโดยชื่อของเราว่าพระยะโฮวาทรงชีวิตอยู่, เหมือนเขาทั้งปวงได้สั่งสอนไพร่พลของเราให้สบถด้วยชื่อของบาละ, ขณะเขาทั้งหลายจะต้องกู้ขึ้นในที่ท่ามกลางไพร่พลของเรา. Tan-awa ang kapituloDugang nga mga bersyonฉบับมาตรฐาน16 และถ้าเขาทั้งหลายจะอุตส่าห์ศึกษาทางแห่งประชากรของเรา คือปฏิญาณในนามของเราว่า ‘พระยาห์เวห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’ อย่างที่เขาได้สอนประชากรของเราให้ปฏิญาณโดยพระบาอัลแล้ว เขาจะได้รับการสร้างขึ้นไว้ท่ามกลางประชากรของเรา Tan-awa ang kapituloพระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV16 และจะเกิดกรณีขึ้นว่า ถ้าเขาทั้งหลายจะอุตส่าห์ศึกษาทางแห่งประชาชนของเรา คือปฏิญาณในนามของเราว่า ‘ตราบใดที่พระเยโฮวาห์ทรงพระชนม์อยู่แน่’ อย่างที่เขาได้สอนประชาชนของเราให้ปฏิญาณโดยพระบาอัล แล้วเขาจะได้รับการสร้างขึ้นไว้ท่ามกลางประชาชนของเรา Tan-awa ang kapituloพระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย16 และหากพวกเขาเรียนรู้วิถีทางของประชากรของเราและปฏิญาณโดยอ้างนามของเราว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’ เหมือนที่พวกเขาเคยสอนประชากรของเราให้ปฏิญาณโดยอ้างพระบาอัล เมื่อนั้นเขาจะได้รับการสถาปนาไว้ท่ามกลางประชากรของเรา Tan-awa ang kapituloพระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย16 ในอดีตพวกเขาเคยสอนคนของเราให้สาบานกับพระบาอัล แต่ตอนนี้ถ้าพวกเขาเรียนรู้วิถีทางของคนของเราจริงๆโดยสาบานในนามของเรา ด้วยการพูดว่า ‘พระยาห์เวห์มีชีวิตอยู่แน่ฉันใด …’ ถ้าทำอย่างนี้ พวกเขาก็จะเจริญขึ้นท่ามกลางคนของเรา Tan-awa ang kapituloพระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)16 หลังจากนั้น ถ้าพวกเขาจะเรียนตามวิถีทางของชนชาติของเรา และสาบานในนามของเราว่า ‘ตราบที่พระผู้เป็นเจ้ามีชีวิตอยู่ฉันใด’ ถึงแม้ว่าครั้งหนึ่งพวกเขาสอนชนชาติของเราให้สาบานในนามของเทพเจ้าบาอัล และพวกเขาจะเป็นส่วนหนึ่งของชนชาติของเราและจะเจริญรุ่งเรือง Tan-awa ang kapitulo |
เยเรมีย์ 12:16
28 Cross References
พระองค์ตรัสดังนี้: “การเป็นผู้รับใช้ของเรานั้น, ถ้าเพียงแต่ฟื้นตระกูลของยาโคบขึ้น, และนำชนชาติยศราเอลที่ยังเหลืออยู่กลับคืนมาเท่านั้น, ก็ดูเป็นการเล็กน้อยเกินไป, ดังนั้นเราจึงจะตั้งเจ้าให้เป็นดวงสว่างแก่ประชาชาติ, เพื่อความรอดของเราจะได้แผ่ไปถึงกะทั่งปลายพิภพโลก.”
โอ้พระยะโฮวาผู้เป็นกำลังของข้าพเจ้า, แลเป็นป้อมของข้าพเจ้า, แลเป็นที่พึ่งอาศัยของข้าพเจ้าในวันความทุกข์ยาก, นานาประเทศจะมาหาพระองค์แต่สุดปลายแผ่นดินโลก, แลเขาจะบอกวา, แท้จริงปู่ย่าตายายของพวกเราได้มฤดกความมุสาต่างๆ,แลความเปล่า, แลลัทธิต่างๆ ที่หามีประโยชน์ไม่.
แต่คำแลพระบัญญัติทั้งปวงซึ่งเราได้แต่งตั้งไว้แก่พวกผู้พยากรณ์ทาสของเรา, มิปรับโทษแก่ปู่ย่าตายายแห่งท่านทั้งหลายแล้วหรือ, จนเขาทั้งหลายได้กลับใจรับว่า, ยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลายดำริไว้จะกระทำแก่เราตามทางผิดแลการประพฤติแห่งเราฉันใด, พระองค์ก็ได้กระทำแก่เราฉันนั้น
และประชาชาติเป็นอันมากจะพากันกล่าวว่า, “มาเถิดพวกเรา, ให้เราขึ้นไปยังภูเขาแห่งพระยะโฮวา, และยังโบสถ์ของพระเจ้าแห่งยาโคบ. พระองค์จะได้ทรงสอนเราให้รู้จักวิถีทางของพระองค์และเราจะได้เดินไปตามทางของพระองค์นั้น: ด้วยว่าพระบัญญัติจะออกไปจากท้องถิ่นซีโอน, และพระคำของพระยะโฮวาจะออกไปจากกรุงยะรูซาเลม.”
Mga paanunsiyo