اِشانی دێما سرا جَهل مکن و سُجدهِش مکن. چێا که من تئیی هُداوندێن هُدا هَسَدّیگێن هُداے آن. پِتانی رَدکاریانی سِزایا آیانی چُکّانَ دئیان. آ که چه من نپرتَ کننت، آیانی ردکاریانی سِزایا آیانی سئیمی و چارمی نَسل و پَدرێچا دئیان.
وهدے یَهودیان پولُسئے هبر نمَنِّتنت و آاِش بَد و رَد گوَشت، پولُسا وتی گوَرئے کباه در کرت و آ شهرئے دَنز آیانی دێما چَنڈتنت و گوَشتی: ”من وتی کار کرتگ. نون شمئے هۆن شمئے وتی گردنا اِنت و من بێمئیار آن. چه اِد و رَند، هُدائے هبرا درکئومانی نیاما شِنگ و تالانَ کنان.“
کجام پئیگمبر شمئے پت و پیرێنان آزار نداتگ؟ شمئے پت و پیرێنان تنتنا هما پئیگمبر هم کُشتنت که آیان آ ’پاک و نێکێنئے‘ آیگئے پێشگۆیی کرتگاَت. نون شما آییئے جندئے دْرۆهۆک و هۆنیگ اێت.