43 அதுகொண்டு தெய்வராஜெ நிங்காக கிட்ட; தெய்வராஜெக ஏற்றா ஹாற நெடிவா ஜாதிக்காறிக தெய்வ அதன கொடுகு ஹளி நா ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது.
எந்நங்ங நா தெய்வால்ப்மாவின சக்தியாளெ பேயித ஓடுசுதுகொண்டு, தெய்வ நிங்கள எல்லாரினும் பட்டெ நெடத்தத்தெ எடெயாத்து ஹளிட்டுள்ளுதன ஒறப்பு பருசக்கெயல்லோ!
அதங்ங ஆக்க, “ஆ துஷ்டம்மாரா ஹிடுத்து தம்மகர்ம இல்லாதெ உபதரிசி, கொந்தட்டு, சமெ சமேக, ஒயித்தாயி பாட்ட தப்பத்தெ ஏற முந்தாக பந்தீரெயோ ஆக்களகையி முந்திரிதோட்டத ஏல்சிகொடுவாங்” ஹளி ஹளிரு.
எந்தட்டு ஏசு ஆக்களகூடெ, “மெனெ கெட்டாக்க, பேட ஹளி ஒதுக்கிதா கல்லுதென்னெ, மெனெ கெட்டத்துள்ளா பிரதான மூலெக்கல்லாத்து; அது தெய்வதகொண்டு சம்போசித்து; அது நங்கள எல்லாரின கண்ணிகும் ஆச்சரியமாயிற்றெ ஹடதெ ஹளிட்டுள்ளா வாக்கின நிங்க ஒரிக்கிலும் தெய்வத புஸ்தகதாளெ பாசிபில்லே?
ஆ கல்லாமேலெ ஏவங் ஹோயி பித்தீனெயோ, அவங் தெறிச்சண்டு ஹோப்பாங்; அதுமாத்தற அல்ல, ஆ கல்லு ஏறனமேலெ பித்தாதெயோ, அவனும் சதங்ஙிண்டு ஹோப்பாங்” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு அவனகூடெ, “நா நின்னகூடெ ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது; ஒப்பாங் ஹொஸ்தாயிற்றெ ஹிந்திகும் ஹுட்டிதில்லிங்ஙி, அவனகொண்டு தெய்வராஜெத ஒளெயெ ஹோப்பத்தெபற்ற” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு அவனகூடெ, “நா ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது, நீரினாளெயும், பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு தப்பா சக்தியாளெயும் ஹிந்திகும் ஹுட்டிதில்லிங்ஙி, அவனகொண்டு தெய்வராஜெக ஹோப்பத்தெபற்ற.
பொளிச்சப்பாடு ஹளத்தெ வர உள்ளாவனாயி, சொர்க்கராஜெயாளெ மறெஞ்ஞிப்பா சொகாரெத ஒக்க நா ஹளிதங்ஙும், ஒந்து மலெத அது இப்பா சலந்த எளக்கி மறிப்பத்துள்ளா தெய்வ நம்பிக்கெ உள்ளாவனாயி இத்தங்ஙும், சினேக இல்லாதெ நா கூட்டகூடுதொக்க பொருதெ ஆக்கொள்ளு.
எந்நங்ங இருட்டினாளெ ஜீவிசிண்டித்தா நிங்கள, தன்ன பொளிச்சாளெ ஜீவுசத்தெ பேக்காயும், தனங்ங பரிசுத்தமாயிற்றுள்ளா சொந்த ஜாதிக்காறாயிற்றெ இப்பபத்தெகும், தன்ன ஒள்ளெ சொபாவத பற்றி ஜனங்ஙளிக ஹளிகொடா பூஜாரிமாராயிற்றெ இப்பத்தெகும், ராஜாக்கம்மாராயிற்றும் இப்பத்தெகும் பேக்காயி ஆப்புது தெய்வ தெரெஞ்ஞெத்திப்புது.