65 அந்த்தெ பலதும் ஹளி ஏசின ஹச்சாடிசிரு.
ஆ பட்டெகூடி ஹோப்பாக்க ஆக்கள தெலெத ஆடிசிட்டு, “அம்பலத இடுத்தட்டு மூறுஜினத ஒளெயெ கெட்டுவிங் ஹளி நீ ஹளிதெயல்லோ! நின்ன நீனே காத்தாக நோடுவும், நீ தெய்வத மங்ஙனாயித்தங்ங குரிசிந்த கீளேக எறங்ஙி பா” ஹளி, பரிகாசகீதுரு.
அம்மங்ங செல வேதபண்டிதம்மாரு “இவங் தெய்வத அவமானபடுசுதாப்புதல்லோ!” ஹளி ஆக்கள மனசினாளெ பிஜாரிசிரு.
மனுஷனாயி பந்தா நன்னபற்றி நிங்க ஏனொக்க பேடாத்துது ஹளிதங்ஙும் தெய்வ அதங்ங மாப்பு தக்கு; எந்நங்ங, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவிக விரோதமாயிற்றெ ஒப்பாங் தூஷணவாக்கு ஹளிதங்ங, அவங்ங ஒரிக்கிலும் மாப்பு தார.
அந்த்தெ எல்லா பிரார்த்தனெ மெனேகும் ஹோயி, பல தவணெ ஆக்கள சிட்ச்சிசிதிங்; ஏசிக விரோதமாயிற்றெ தூஷண ஹளத்தெ ஹளி நிர்பந்திசிதிங்; அந்த்தெ ஆக்களமேலெ கலிஹத்திட்டு, பல சலாகும் ஹோயி, ஆக்கள உபதருசிதிங்.
