Biblia Todo Logo
Online nga Bibliya

- Mga paanunsiyo -




Levitico 26:22 - Ang Pulong sa Dios

22 Padad-an ko kamo ug mabangis nga mga mananap ug pamatyon nila ang inyong mga kabataan ug mga binuhing kahayopan, ug tungod niini gamay na lang ang mahibilin kaninyo ug maawaaw ang inyong mga kadalanan.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Biblia 2011

22 Ipadala nako diha sa inyong taliwala ang mga ihalas nga mananap nga mosakmit sa inyong mga anak gikan kaninyo ug laglagon nila ang inyong kahayopan ug magkadiyotay ang inyong gidaghanon ug ang inyong mga dalan mahimong kamingawan.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Maayong Balita Biblia

22 Ipasulong ko kamo sa mga mananap nga mapintas, pamatyon nila ang inyong mga kabataan ug puohon nila ang inyong mga kahayopan. Magkadiyutay kamo ug wala na unyay magtikawtikaw sa inyong kadalanan.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Bag-ong Maayong Balita Biblia

22 Ipasulong ko kamo sa mga mananap nga mapintas, pamatyon nila ang inyong mga kabataan ug puohon nila ang inyong mga kahayopan. Magkadiyutay kamo ug wala na unyay magtikawtikaw sa inyong kadalanan.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha




Levitico 26:22
17 Cross References  

Sa pagsugod nilag puyo didto, wala sila magsimba sa Ginoo, busa gipadad-an sila sa Ginoo ug mga liyon ug gipamatay ang uban kanila.


Miatubang si Eliseo ug gitan-aw niya ang mga batan-ong lalaki, ug gitunglo sa ngalan sa Ginoo. Unya adunay duha ka bayeng oso nga nanggawas gikan sa kakahoyan ug gikunis-kunis ang 42 ka mga batan-ong lalaki.


Niadtong panahona, delikado ang pagbiyahe tungod kay adunay dakong kagubot taliwala sa mga katawhan.


Busa panghimaraoton sa Dios ang kalibotan, ug manubag ang mga lumulupyo niini tungod sa ilang mga sala. Sunogon sila, ug gamay lang ang mahibilin kanila.


Wala nay moagi sa mga karsada; wala nay mga tawo nga magsuroy-suroy diha. Gilapas na ang kasabotan ug gipakawalay-bili na ang mga saksi niini. Wala nay tawo nga gitahod.


“Ako, ang  Ginoo, nag-ingon nga padad-an ko silag upat ka matang sa kalaglagan: Pamatyon sila sa gira, guyoron sa mga iro ang ilang mga patayng lawas, kaonon sila sa mga langgam, ug ang mahibilin sa ilang patayng lawas tiwason sa ihalas nga mga mananap.


Miingon sila kang Jeremias, “Palihog pag-ampo sa Ginoo nga imong Dios alang kanamong nahibilin. Sumala sa imong nakita, daghan kami kaniadto, apan karon diyutay na lang.


Subo ang mga dalan paingon sa Jerusalem, kay wala nay nag-adto didto sa pagsaulog sa gitakda nga mga pista. Mingaw ang tanang mga ganghaan niini. Nag-agulo ang iyang mga pari. Ang iyang putli nga mga babaye nagsubo pag-ayo. Pagkasubo sa gidangatan sa Jerusalem!


“O kaha padad-an ko ug mabangis nga mga mananap kana nga nasod aron sa pagpatay sa iyang mga lumulupyo, ug mahimo nga mingaw kini nga dapit ug wala nay mag-agian niini tungod sa kahadlok sa mabangis nga mga mananap.


“Sa pagkatinuod, ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon nga alaot ang Jerusalem kon padad-an ko kini sa upat ka bug-at nga mga silot, gubat, kagutom, mabangis nga mga mananap, ug mga balatian nga mopatay sa mga nagpuyo niini ug sa ilang mga mananap.


Himuon kong awaaw ang yuta sa Israel, ug maundang na ang pagpanghambog niya sa iyang katakos. Bisan ang iyang kabukiran maawaaw, ug wala na gayod moagi didto.


Gawas sa kagutom, padad-an ko usab kamo ug mabangis nga mga mananap ug pamatyon nila ang inyong mga anak. Mangamatay usab kamo sa mga balatian ug sa gubat. Ako, ang  Ginoo, ang nag-ingon niini.”


“ ‘Palungtaron ko ang kalinaw sa inyong dapit, busa makatulog kamo nga walay gikahadlokan. Abugon ko ang mabangis nga mga mananap, ug walay mga kaaway nga makasulong kaninyo.


Busa tungod kaninyo laglagon ang Jerusalem. Mahisama kini sa gidarong uma, ug mahimong tapok sa mga ginuba. Ug mahimong lasang ang bukid nga gibarogan sa Templo.


Sama ako sa alimpulos nga mipatibulaag kanila ngadto sa mga dapit nga wala sila masuhito. Gibiyaan nila ang ilang maayong dapit, ug nahimo kining awaaw.”


Pagutman ko sila; mangamatay sila sa kagutom ug sa sakit. Padad-an ko sila sa mabangis nga mga mananap sa paghasol kanila, ug mga lala nga bitin sa pagpaak kanila.


“Sa panahon ni Shamgar nga anak ni Anat, ug sa panahon usab ni Jael, wala nay miagi sa dagkong mga dalan. Ang mga biyahedor didto na miagi sa mga hilit-hilit nga mga agianan.


Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo