6 Kon dili ninyo buhaton kining mga butanga, buhaton ko niining Temploha ang nahitabo sa Silo. Unya ang ngalan niining siyudara gamiton sa tanang nasod sa kalibotan silbing usa ka tunglo.”
6 Kon dili ninyo buhaton kining mga butanga, buhaton ko niining Temploha ang nahitabo sa Silo. Unya ang ngalan niining siyudara gamiton sa tanang nasod sa kalibotan silbing usa ka tunglo.”
Gidungog ko ang imong pag-ampo, kay naghinulsol ka ug nagpaubos sa imong kaugalingon sa akong atubangan sa dihang nadungog mo ang akong gisulti nga tunglohon ug laglagon ko kini nga lugar ug ang mga lumulupyo niini. Gigisi mo pa ang imong bisti ug mihilak sa akong atubangan sa pagpakita sa imong paghinulsol. Busa ako, ang Ginoo, nag-ingon nga
Gamiton sa akong mga pinili ang inyong ngalan sa pagpanunglo, ug ako, ang Ginoong Dios, mopatay kaninyo. Apan ang akong mga alagad hatagan kog bag-ong ngalan.
Padad-an ko silag katalagman ug malisang ang tanang gingharian sa kalibotan nga makakita niini. Tamayon sila ug bugal-bugalan, biay-biayon ug himuong ehemplo sa kadaotan ug pagtunglo didto sa mga dapit diin abugon ko sila.
Gipainom ko ang Jerusalem, ug ang mga lungsod sa Juda, lakip ang ilang mga hari ug mga opisyal, aron mangalaglag sila. Kalisangan ang nahitabo kanila, tamayon ug panghimaraoton sila sama sa nahitabo karon.
Oo, lisod-lisoron ko sila sa gira, kagutom, ug balatian, ug mahadlok ang tanang mga gingharian tungod sa nahitabo kanila. Abugon ko sila ngadto sa laing mga nasod, ug didto panghimaraoton sila, kangil-aran, tamayon, ug biay-biayon.
Ug gikan niini mamugna ang tunglo nga gamiton sa mga taga-Juda nga gibihag ngadto sa Babilonia kon manunglo sila sa uban. Moingon sila, ‘Hinaut nga himuon ka sa Ginoo nga sama kanila ni Zedekia ug ni Ahab nga gidaobang buhi sa hari sa Babilonia.’
“Miingon pa gayod ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, ‘Sama nga gipatagamtam ko ang akong labihan nga kasuko sa katawhan sa Jerusalem, ipatagamtam ko usab ang akong kasuko kaninyo kon moadto kamo sa Ehipto. Panghimaraoton kamo ug kangil-aran sa mga tawo. Biay-biayon nila kamo ug tamayon, ug dili na gayod kamo makabalik sa inyong yuta.’
Sa dihang wala na makaagwanta ang Ginoo sa inyong kadaotan ug sa inyong mangil-ad nga mga buhat, gilaglag niya ang inyong yuta, gigamit ang ngalan niini sa pagpanghimaraot, ug nahimo kining awaaw ug wala nay nagpuyo, sama sa nahitabo karon.
Ang tanang manglabay diha kanimo mamalakpak, mangatawa, ug magpanglingo sa pagbiay-biay kanimo. Moingon sila sa Jerusalem, “Mao ba kini ang siyudad nga gitawag nga ‘Labing Matahom’ ug ‘Kalipay sa Tibuok Kalibotan?’ ”
Ang tanan mong kaaway nagbiay-biay kanimo. Mangyam-id sila ug magpangagot sa ilang mga ngipon nga nag-ingon, “Nalaglag ra gayod nato siya! Miabot na gayod ang adlaw nga atong gipaabot!”
Nakalapas ang tanang Israelinhon sa imong Kasugoan; nagdumili sila sa pagtuman sa imong gisulti. “Tungod sa among pagpakasala, miabot kanamo ang tunglo nga nasulat sa Kasugoan ni Moises nga imong alagad.
Unya miingon ang anghel kanako, “Nahisulat diha nianang kasulatan ang tunglo nga moabot sa tibuok yuta sa Israel. Ang usa ka bahin sa kasulatan nag-ingon nga ang matag kawatan papason gikan sa Israel, ug ang laing bahin niini nag-ingon nga ang matag-usa nga manumpa ug bakak papason usab.