7 Magpadala akog mga tawo nga moguba kanimo. Matag-usa kanila adunay mga gamit, ug pamutlon nila ang pinili nga mga kahoyng sedro, ug ilabay sa kalayo.
7 Mag-andam ako ug mga tiglaglag batok kanimo, ang matag usa uban ang iyang mga hinagiban; ug sila magputol sa mga pinili nimong sedro ug isalibay kini ngadto sa kalayo.
Pinaagi sa imong mga ulipon, gibiay-biay mo ako. Miingon ka pa, ‘Pinaagi sa akong daghang mga karwahi akong nasaka ang tag-as nga mga bukid, ang kinatumyan sa mga bukid sa Lebanon. Gipamutol ko ang iyang labing tag-as nga mga kahoyng sedro ug labing maayo nga mga sipres. Nakaabot ako sa kinasuokang bahin sa iyang mabagang kalasangan.
Himuon kong mas daghan pa sa balas sa baybayon ang inyong biyuda. Sa udtong tutok padad-an kog tiglaglag ang mga inahan sa inyong mga batan-ong lalaki. Sa kalit moabot kaninyo ang kasubo ug kahadlok.
Apan silotan ko kamo sumala sa inyong binuhatan. Sunogon ko ang inyong mga kalasangan ug mangasunog ang tanan sa palibot niini. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.”
Miingon ang Ginoo, “Mga katawhan sa Israel, magpadala akog mga tawo gikan sa layo nga nasod sa pagsulong kaninyo. Kini usa ka karaan na kaayo nga nasod, nga ang ilang sinultihan dili ninyo masabtan.