Biblia Todo Logo
Online nga Bibliya

- Mga paanunsiyo -




Jeremias 10:12 - Ang Pulong sa Dios

12 Apan ang Dios maoy naghimo sa langit ug sa kalibotan pinaagi sa iyang gahom ug kaalam.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Biblia 2011

12 Siya mao ang nagbuhat sa yuta pinaagi sa iyang gahom, nagtukod sa kalibotan pinaagi sa iyang kaalam, ug pinaagi sa iyang salabotan gihikyad niya ang kalangitan.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Maayong Balita Biblia

12 Gibuhat sa Ginoo ang yuta pinaagi sa iyang gahom; gimugna niya ang kalibotan pinaagi sa iyang kaalam, ug pinaagi sa iyang kabatid gihikyad niya ang langit.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Bag-ong Maayong Balita Biblia

12 Gibuhat sa Ginoo ang yuta pinaagi sa iyang gahom; gimugna niya ang kalibotan pinaagi sa iyang kaalam, ug pinaagi sa iyang kabatid gihikyad niya ang langit.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha




Jeremias 10:12
38 Cross References  

Sa sinugdan gimugna sa Dios ang kalangitan ug ang kalibotan.


wala pa ang tanan nga klasi sa tanom nga nagturok sa yuta, kay ang Ginoong Dios wala pa man nagpaulan niini ug wala pay tawo nga moatiman niini.


kay ang tanang dios sa ubang mga nasod mga dios-dios lang, apan ang Ginoo mao ang naghimo sa kalangitan.


Ginabuklad sa Dios ang kalangitan sa amihan ibabaw sa hawan nga lugar, ug gisab-it niya ang kalibotan sa kawanangan.


makatabang ka ba sa Dios sa pagbukhad sa mga panganod ug sa pagpagahi niini sama sa espeho nga bronsi?


Siya lamang ang makabuklad sa kalangitan, ug siya lamang ang makapahunong sa balod.


Gitabonan mo ang imong kaugalingon sa kahayag nga daw sa bisti ug gibukhad mo ang langit nga daw sa tolda.


Ginoo, pagkadaghan sa imong mga gipanghimo! Gihimo mo silang tanan sumala sa imong kaalam. Ang kalibotan napuno sa imong mga binuhat.


Ang imong pagkamatinumanon magpadayon hangtod sa kahangtoran. Gipahimutang mo nga lig-on ang kalibotan, busa milungtad kini.


Kay siya ang nagmugna sa kalibotan diha sa lawom nga katubigan.


Pinaagi sa pulong sa Ginoo, nahimo ang kalangitan: ang adlaw, ang bulan, ug ang mga bitoon.


Gipahilom mo ang haguros sa mga balod ug ang kaguliyang sa katawhan.


Didto gitukod niyang sama sa langit ug sa yuta ang iyang Templo, lig-on hangtod sa kahangtoran.


Hari ka, Ginoo! Ang imong harianong bisti mao ang imong pagkagamhanan ug pagkahalangdon. Gipahimutang mo nga lig-on ang kalibotan ug dili kini matarog.


Pinaagi sa kaalam ug kahibalo, gimugna sa Ginoo ang kalibotan ug ang kalangitan, ug mibugwak ang mga tuboran ug naghatag ang mga panganod ug ulan.


Adunay tawo bang nakasaka sa langit ug nanaog? Adunay tawo bang nakakumkom sa hangin o nakaputos ug tubig sa iyang bisti? Adunay tawo bang nagpahimutang sa mga utlanan sa kalibotan? Kon anaa, sultihi ako kon kinsay iyang ngalan ug unsay ngalan sa iyang mga anak.


“Ginoo nga Makagagahom, Dios sa Israel nga naglingkod sa trono taliwala sa mga kerubin, ikaw lang ang Dios nga nagdumala sa tanang gingharian dinhi sa kalibotan. Gihimo mo ang kalangitan ug ang kalibotan.


Gihimo kini sa Dios nga naglingkod sa iyang trono ibabaw sa kalibotan, ug ang katawhan sa ubos mura lang ug mga apan-apan. Gibuklad niya ang langit sama sa kurtina. Gibuklad niya kini nga daw sama sa tolda aron puy-an.


Mao kini ang giingon sa Dios, ang  Ginoo nga nagbuhat sa kalangitan nga iyang gibukhad nga daw tela. Gibuhat niya ang kalibotan ug ang tanang anaa niini. Siya usab ang naghatag ug gininhawa sa mga tawo ug sa tanang mga binuhat nga anaa sa kalibotan.


Mao kini ang giingon sa Ginoo nga inyong Manluluwas, nga nagbuhat kaninyo: Ako ang  Ginoo nga naghimo sa tanang butang. Ako lang gayod ang nagbukhad sa kalangitan, ug nagmugna sa kalibotan.


Ako ang naghimo sa kalibotan, ug nagbuhat sa tawo nga nagpuyo niini. Ang akong mga kamot mao ang nagbukhad sa langit ug ako ang nagmando nga mosidlak ang adlaw, bulan, ug mga bitoon.


Ikaw, Ginoo, mao ang Dios. Gimugna mo ang kalangitan ug kalibotan. Wala mo himoa ang kalibotan nga haw-ang, kondili gihimo mo kini aron puy-an. Kay ikaw miingon, “Ako mao ang  Ginoo, ug wala nay lain.


Ako mismo ang nagbutang sa pundasyon sa kalibotan ug nagbukhad sa kalangitan. Kon magmando ako kanila, motuman sila.


Mao kini ang giingon sa Ginoo, “Sa hustong panahon nga luwason ka nako, tubagon ug tabangan ka nako. Panalipdan ka nako ug pinaagi kanimo maghimo akog kasabotan tali sa mga tawo. Tukoron mo pag-usab ang yuta sa Israel nga naguba, ug ihatag mo kini pagbalik sa akong katawhan.


Sa iyang pagmando, naggawas ang mga panganod ug mga kilat sa kalangitan, ug nag-ulan ug kusog. Nagpadala siya ug hangin gikan sa iyang mga tipiganan.


Apan ang Dios ni Jacob dili sama niana. Siya ang naghimo sa tanang butang, apil ang Israel, ang katawhan nga iyang gipanag-iyahan. Ginoo nga Makagagahom ang iyang ngalan.


Makahimo ba sa pagpaulan ang mga dios-dios sa mga kanasoran? Bisan ang langit mismo dili makahimo sa pagpaulan sa iyang kaugalingon lamang. Ikaw lang gayod, Ginoo, nga among Dios, ang makahimo niini, busa naglaom kami kanimo.


‘Pinaagi sa akong dakong gahom ug kusog, gimugna ko ang kalibotan, ang mga katawhan, ug ang mga hayop nga anaa niini, ug itugyan ko kini kang bisan kinsa nga gusto kong hatagan.


“O Ginoong Dios, gihimo mo ang langit ug ang kalibotan pinaagi sa imong dakong gahom. Wala gayoy butang nga dili mo mahimo.


Mao kini ang mensahe sa Ginoo mahitungod sa Israel: “Ako ang  Ginoo nga naghimo sa kalangitan ug sa kalibotan, ug naghatag sa kinabuhi sa tawo.


Pinaagi kaniya, gibuhat ang tanang mga butang, ug wala gayoy nahimo nga dili pinaagi kaniya.


Kay pinaagi kaniya ug alang kaniya gibuhat sa Dios ang tanan nga anaa sa langit ug dinhi sa yuta, ang makita ug ang dili makita, sama sa mga espiritu nga adunay kagahom o katungod, mga espiritu nga nangulo o naghari.


Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo