Biblia Todo Logo
Online nga Bibliya

- Mga paanunsiyo -




Oseas 2:7 - Ang Pulong sa Dios

7 Gukdon niya ang iyang mga laki apan dili niya sila maabtan. Pangitaon niya sila apan dili niya sila makit-an. Unya moingon siya, ‘Mobalik na lang ako sa akong bana, kay mas maayo pa ang akong kahimtang kaniadto kay sa karon.’

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Biblia 2011

7 Gukdon niya ang iyang mga hinigugma apan dili siya makaapas kanila, ug siya mangita kanila apan dili makakita kanila. Unya siya moingon, ‘Molakaw ako ug mobalik sa una nakong bana kay maayo pa ako kaniadto kay sa karon.’

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Maayong Balita Biblia

7 Gukdon niya ang iyang mga hinigugma apan dili siya makaapas kanila; mangita siya kanila, apan dili niya sila makit-an. Unya moingon siya, “Mobalik ako sa una kong bana, kay mas maayo ang kahimtang ko kaniadto kay sa karon.”

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Bag-ong Maayong Balita Biblia

7 Gukdon niya ang iyang mga hinigugma apan dili siya makaapas kanila; mangita siya kanila, apan dili niya sila makit-an. Unya moingon siya, “Mobalik ako sa una kong bana, kay mas maayo ang kahimtang ko kaniadto kay sa karon.”

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha




Oseas 2:7
41 Cross References  

Naghalad siya ngadto sa mga dios sa Damasco nga mipildi kaniya. Kay miingon siya, “Gitabangan niini nga mga dios ang mga hari sa Aram. Busa maghalad usab ako kanila aron tabangan usab nila ako.” Apan mao kini ang nakapalaglag kaniya ug sa Israel.


Karon makapahulay na ako ug magmalinawon tungod kay maayo kaayo ang  Ginoo kanako.


Miingon hinuon kamo, ‘Magpahilayo kami sa among mga kaaway pinaagi sa mga kabayo nga kusog modagan.’ Oo, magpahilayo kamo, apan mas tulin pa gayod ang mogukod kaninyo.


Makahimo ba sa pagpaulan ang mga dios-dios sa mga kanasoran? Bisan ang langit mismo dili makahimo sa pagpaulan sa iyang kaugalingon lamang. Ikaw lang gayod, Ginoo, nga among Dios, ang makahimo niini, busa naglaom kami kanimo.


“Lakaw ug isulti kini ngadto sa mga taga-Jerusalem: “Mao kini ang giingon sa Ginoo “ ‘Nahinumdoman ko pa ang inyong pagkamatinud-anon sa batan-on pa kamo, ug ang inyong paghigugma kanako nga daw sama sa babayeng bag-ong gikasal. Misunod kamo kanako bisan ngadto sa kamingawan nga walay mga tanom.


Hain na ang mga dios nga inyong gihimo alang sa inyong kaugalingon? Paduola sila kon tinuod nga maluwas nila kamo sa inyong kalisod. Pagkadaghan sa inyong mga dios, sama kadaghan sa mga lungsod sa Juda.


Sayon-sayonon ra ninyo ang pag-usab sa inyong huna-huna ug pag-ilis-ilis ug mga kaabin nga nasod. Apan pakaulawan kamo pag-ayo sa Ehipto nga inyong gikaabin sama sa pagpakaulaw nga gihimo kaninyo sa Asiria.


“Kon bulagan sa bana ang iyang asawa ug magminyo ang asawa pag-usab, kinahanglan dili na siya bawion sa iyang bana, kay makapahugaw gayod kini sa tibuok ninyong yuta. Apan kamong mga Israelinhon nagkinabuhi nga sama sa babayeng nagbaligya sa iyang dungog. Daghan kamog mga hinigugma nga dios-dios. Apan bisan pa, gitawag ko gihapon kamo nga mobalik kamo kanako? Ako, ang  Ginoo, ang nag-ingon niini.


Nadungog ko gayod ang mga pagbakho sa mga taga-Efraim. Miingon sila, “O Ginoo, sama kami sa nating baka nga wala mamanso. Gidisiplina mo kami ug nakakat-on kami. Ipasig-uli kami diha kanimo kay ikaw ang  Ginoo nga among Dios.


ug dili kini sama niadtong unang kasabotan nga akong gihimo sa ilang mga katigulangan sa dihang gigiyahan ko sila pagawas gikan sa Ehipto. Gipakawalay-bili nila ang maong kasabotan bisan ug nahisama ako sa usa ka bana ngadto kanila. Ako, ang  Ginoo, ang nag-ingon niini.”


Buhaton gayod namo ang tanang gusto namong buhaton: magsunog kami ug insenso sa Rayna sa Langit ug maghalad kaniya ug halad nga ilimnon sama sa gihimo namo sa mga lungsod sa Juda ug sa kadalanan sa Jerusalem. Mao usab kini ang gihimo sa among mga katigulangan ug sa among mga hari ug mga opisyal. Niadtong mga panahona maayo ang among kahimtang; daghan kamig pagkaon ug walay daotang nahitabo kanamo.


Gisaninaan mo kini nga mga dios-dios sa imo nga mga sanina nga binordahan, ug gihalad mo kanila ang akong lana ug insenso.


“ ‘Sa pag-agi ko pag-usab duol kanimo, nakita ko nga mahimo ka nang pangasaw-on. Busa gitabonan ko sa akong kupo ang imo nga pagkahubo. Nanumpa ako nga mahalon ka nako. Naghimo ako ug kasabotan kanimo, ug ikaw naako. Ako, ang Ginoong Dios, ang nag-ingon niini.


“Dili gayod mahitabo kana nga anaa sa inyong huna-huna nga magpakasama kamo sa mga katawhan sa uban nga nasod nga nagsimba sa dios-dios nga hinimo sa bato ug kahoy.


Nag-apas-apas usab siya sa mga taga-Asiria nga mga guwapo ug batan-on nga mga lalaki. Kini sila mga kapitan ug mga komander nga nakauniporme, ug mga mangangabayo pa.


“Busa ako, ang Ginoong Dios, nag-ingon kanimo Olibah, pasulongon ko kanimo ang imo nga mga laki nga imo nga gitalikdan sa dihang napul-an ka na kanila.


Ang ngalan sa magulang mao si Oholah, ug ang manghod mao si Olibah. Gipangasawa ko silang duha ug nanganak kami. Si Oholah mao ang Samaria, ug si Olibah mao ang Jerusalem.


“Mao kini ang hukom nga gipamantala sa mga anghel aron mahibaloan sa tanan nga ang Labing Halangdon nga Dios naggahom sa mga gingharian sa mga tawo. Ug mahimo niya kining ihatag kang bisan kinsa nga iyang magustohan, bisan pa sa pinakaubos nga tawo.


Abugon ka gikan sa katilingban ug magpuyo ka uban sa ihalas nga mga mananap. Magsabsab ka ug sagbot sama sa baka ug mabasa ka sa yamog. Molabay ang pito ka tuig ayha ka moila nga ang Labing Halangdon nga Dios ang naggahom sa mga gingharian sa mga tawo ug iya kining ihatag sa gusto niyang hatagan.


Abugon ka gikan sa katilingban sa mga katawhan ug magpuyo ka uban sa ihalas nga mga mananap. Magsabsab ka ug sagbot sama sa baka. Molabay ang pito ka tuig ayha ka moila nga ang Labing Halangdon nga Dios ang naggahom sa mga gingharian sa mga tawo ug ihatag niya kini sa iyang gustong hatagan.”


Giabog siya gikan sa katilingban sa mga katawhan ug nahimong sama sa mananap ang iyang panghuna-huna. Nagpuyo siya uban sa ihalas nga mga asno, nanabsab ug sagbot sama sa baka, ug nabasa ang iyang lawas sa yamog. Mao kadto ang iyang kahimtang hangtod nga giila niya nga ang Labing Halangdong Dios naggahom sa mga gingharian sa mga tawo ug iyang padumalahon ang gusto niyang magdumala niini.


Mao kini ang unang gisulti sa Ginoo kang Oseas: “Pangasawa ug babayeng maluibon, ug ang inyong mga anak isipon nga mga anak sa babayeng maluibon. Kay sama kaniya, ang akong mga katawhan daw nanapaw usab pinaagi sa ilang pagsalikway sa Ginoo ug sa pagsimba sa mga dios-dios.”


Apan sa dihang nakakaon kamo ug natagbaw, nahimo kamong garboso ug gikalimtan ninyo ako.


Mga taga-Israel, balik kamo sa Ginoo nga inyong Dios, kay nalaglag kamo tungod sa inyong mga sala.


Miingon ang  Ginoo sa mga Israelinhon, “Nianang adlawa nga mobalik kamo kanako, pagatawgon ninyo ako nga inyong bana, ug dili na ninyo ako tawgon nga inyong Baal.


“Sa dihang nakita sa Israel ug sa Juda ang katalagman nga midangat kanila, nangayo ug tabang ang Israel sa gamhanang hari sa Asiria. Apan ang hari dili makatabang kanila.


Pagkahuman, mobalik ako sa akong dapit, hangtod nga angkonon nila ang ilang mga sala. Ug unya modangop gayod sila kanako taliwala sa ilang pag-antos.”


Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo