3 Unya mitindog siya sa iyang dapit tapad sa haligi, sa pagpaila sa iyang awtoridad, ug naghimo siya ug kasabotan sa presensya sa Ginoo nga mosunod siya sa Ginoo pinaagi sa pagtuman sa iyang mga sugo, pagtulon-an, ug tulomanon sa tibuok niyang kinabuhi. Niining paagiha matuman ang mga ginapatuman sa kasabotan sa Dios nga nasulat niini nga libro. Ug misaad usab ang mga tawo nga motuman sa kasabotan sa Dios.
3 Unya ang hari mitindog tupad sa haligi ug naghimo ug usa ka kasabotan sa atubangan sa Ginoo sa pagsunod sa Ginoo, ug sa pagtuman sa iyang mga sugo ug sa iyang mga pagpamatuod ug sa iyang mga lagda, sa tibuok niyang kasingkasing ug sa tibuok niyang kalag, sa pagbuhat sa mga pulong niini nga kasabotan nga nasulat niini nga basahon, ug ang tibuok katawhan misalmot sa kasabotan.
3 Mitindog ang hari tupad sa haligi ug sa atubangan sa Ginoo misaad siya nga magmatinumanon siya sa Ginoo ug magbuhat sa tanang tulomanon ug kasugoan sa tibuok niyang kasingkasing ug kalag ug sa pagtuman sa tanan nga nahisulat sa basahon sa kasabotan. Ug nanaad usab ang mga tawo.
3 Mitindog ang hari tupad sa haligi ug sa atubangan sa Ginoo misaad siya nga magmatinumanon siya sa Ginoo ug magbuhat sa tanang tulomanon ug kasugoan sa tibuok niyang kasingkasing ug kalag ug sa pagtuman sa tanan nga nahisulat sa basahon sa kasabotan. Ug nanaad usab ang mga tawo.
Ug nakita niya didto ang bag-ong hari nga nagtindog duol sa haligi, sumala sa naandang buhaton sa panahon sa pagproklamar ug usa ka hari. Diha tapad sa hari ang mga komander ug ang mga tigtrumpeta. Ug ang tanang mga tawo didto nanghugyaw ug nagpatingog sa mga trumpeta ni Atalia. Gigisi ni Atalia ang iyang bisti ug misinggit, “Mga traydor! Mga traydor!”
Naghimo dayon si Jehoyada ug kasabotan uban sa Ginoo, sa hari, ug sa mga tawo nga sila mahimong katawhan sa Ginoo. Naghimo usab siya ug kasabotan tali sa hari ug sa mga tawo.
Naglipay ang tanang taga-Juda sa ilang pagpanumpa tungod kay kinasing-kasing nila kini nga gihimo. Midangop sila sa Ginoo nga hugot gayod sa ilang kasing-kasing ug gitabangan niya sila. Gihatagan sila sa Ginoo ug kalinaw gikan sa ilang mga kaaway sa palibot.
Ug nakita niya didto ang bag-ong hari nga nagtindog duol sa haligi, sa may pultahan sa Templo. Didto sa tapad sa hari ang mga komander ug ang mga tigtrumpeta. Ang tanang mga tawo didto nanghugyaw ug nagpatingog sa mga trumpeta. Ang mga mag-aawit nga nagtukar sa mga instrumento nanguna sa pagdayeg sa Dios. Sa dihang nakita kining tanan ni Atalia, gigisi niya ang iyang bisti sa iyang kalagot, ug misinggit, “Mga traydor! Mga traydor!”
Busa karon, sundon namo ang imong tambag ug ang tambag sa uban pang nagtahod sa mga sugo sa atong Dios. Maghimo kamig kasabotan sa atong Dios nga papahawaon kining mga babaye apil ang ilang mga kabataan. Tumanon namo ang giingon sa Kasugoan.
Gitangtang ug giyagyag ko ang bugkos sa akong hawak ug miingon, “Hinaut nga ingon niini ang himuon sa Dios sa inyong balay ug kabtangan kon dili ninyo tumanon ang inyong gisaad. Hinaut nga kuhaon niya kining tanan kaninyo.” Ang tanang mga tawo didto mitubag, “Hinaut pa!” Ug gidayeg nila ang Ginoo. Ug gituman sa mga pangulo ug mga opisyal ang ilang gisaad.
Sa dihang gisultihan ni Moises ang mga tawo sa tanang gitudlo ug gisugo sa Ginoo, nagdungan sila sa pagtubag, “Tumanon namo ang tanang giingon sa Ginoo.”
Dili pa lang dugay, naghinulsol kamo ug gihimo ninyo ang husto sa akong panan-aw pinaagi sa paghatag ug kagawasan sa inyong katagilungsod. Naghimo pa gani kamo ug kasabotan kanako bahin niini didto sa balay diin ginapasidunggan ang akong Ngalan.
Adunay gisulti ang Ginoo kang Jeremias human maghimo ug kasabotan si Haring Zedekia uban sa tanang katawhan sa Jerusalem nga hatagan nilag kagawasan ang mga ulipon.
ug kon magsaad ka sa ako lang gayod nga ngalan ug magkinabuhi nga kasaligan, husto ug matarong, mahimo ka nga panalangin sa mga nasod, ug ila akong pasidunggan.”
Mangutana sila kon asa ang dalan paingon sa Jerusalem ug mangadto sila didto. Unya maghimo silag kasabotan nga walay kataposan uban kanako, ug dili gayod nila kini makalimtan.
“Ug karon, katawhan sa Israel, ang gipangayo lang kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios mao nga motahod kamo kaniya, magkinabuhi subay sa iyang pamaagi, mahigugma kaniya, mag-alagad kaniya sa tibuok ninyong kasing-kasing ug kalag,
“Busa kon tumanon lang ninyo kanunay ang mga sugo nga ginahatag ko kaninyo karong adlawa, nga higugmaon ninyo ang Ginoo nga inyong Dios ug alagaron sa tibuok ninyong kasing-kasing ug sa tibuok nga kalag,
Ang Ginoo lang nga inyong Dios ang angay ninyong sundon ug tahoron. Tumana ang iyang mga sugo ug sunda ninyo siya; alagari ninyo siya ug pabilin kamo kaniya.
Mao kini ang mga tulomanon sa kasabotan nga gisugo sa Ginoo nga himuon ni Moises sa mga Israelinhon didto sa Moab. Dugang kini sa kasabotan nga iyang gihimo uban kanila didto sa Horeb.
“Mao kini ang mga sugo, mga tulomanon, ug mga lagda nga gihatag sa Ginoo nga inyong Dios kanako nga itudlo kaninyo. Tumana ninyo kini didto sa yuta nga inyong panag-iyahon didto sa tabok sa Jordan,
“Apan pasidan-an ko kamo karon nga kon kalimtan ninyo ang Ginoo nga inyong Dios, ug mosunod kamo sa ubang mga dios ug mosimba kamo ug moalagad kanila, sigurado gayod nga malaglag kamo.
Miduol kamo kang Jesus nga mao ang tigpataliwala diha sa bag-o nga kasabotan. Ang iyang dugo nga giula nagpamatuod nga gipasaylo na kita sa atong mga sala, ug mas maayo kini kaysa dugo ni Abel nga nangayo ug panimalos.
Ug nag-ampo usab ako sa Dios alang kaninyo, sa Dios nga naghatag ug kalinaw. Siya ang nagbanhaw sa atong Ginoong Jesus, nga mao ang Makagagahom nga Magbalantay kanato ingon nga iyang mga karnero. Kay pinaagi sa iyang dugo gipalig-on niya ang walay kataposan nga kasabotan.