Miingon pa gayod si Nehemias, “Lakaw kamo, kaon kamo sa lamiang mga pagkaon, ug inom sa tam-is nga mga ilimnon. Hatagi ninyo ang mga walay pagkaon kay kining adlawa gigahin alang sa Ginoo. Ug ayaw kamo pagsubo kay ang kalipay nga gihatag sa Ginoo makapalig-on kaninyo.”
Giilog sa imong katawhan ang pinarilan nga mga lungsod ug ang mabungahong mga yuta. Giilog usab nila ang mga balay nga puno sa maayong mga butang, mga atabay, mga ubasan, mga tamnanan sa olibo, ug ang mga punoan sa kahoy nga labihan kadaghan ug prutas. Nangaon sila kutob sa ilang gusto ug nanambok. Nagpakabuhong sila sa imong labihan nga kaayo nga gipakita kanila.
“Paglabay sa pipila ka adlaw, gipamaligya sa manghod ang iyang bahin ug milakaw ngadto sa layong dapit. Ug didto nagpatuyang siya ug gasto sa iyang kuwarta sa walay kapuslanan.
Nagsugilon na usab si Jesus sa iyang mga tinun-an, “Adunay usa ka adunahan nga adunay sinaligan. Karon nabalitaan niya nga giusik-usikan lang sa iyang sinaligan ang iyang kabtangan.