pamatia ang ilang pag-ampo. Kon didto sa dapit sa mga kaaway nga nagbihag kanila mobalik sila kanimo sa tibuok nilang kasing-kasing ug huna-huna, ug mag-ampo sila kanimo nga nag-atubang niining yuta nga imong gihatag sa ilang mga katigulangan, niining lungsod nga imong gipili, ug niining Templo nga akong gipatukod sa pagpasidungog kanimo,
papahawaon ko kamo sa yuta nga gihatag ko kaninyo, ug isalikway ko kining Templo nga gipili ko ingon nga dapit diin pasidunggan ako. Unya biay-biayon ug bugal-bugalan sa tanang mga tawo ang Israel.
pamatia ang ilang pag-ampo. Kon didto sa dapit diin gibihag sila mobalik sila kanimo sa tibuok nilang kasing-kasing ug huna-huna, ug mag-ampo nga nag-atubang niining yuta nga imong gihatag sa ilang mga katigulangan, niining siyudad nga imong gipili, ug niining Templo nga akong gipatukod sa pagpasidungog kanimo,
Sa akong kalisang miingon ako, “Gisalikway mo ako gikan sa imong atubangan.” Apan gidungog mo ang akong pagpakiluoy sa dihang nangayo akog tabang kanimo.
Miingon ang Ginoo kanako, “Bisan pag magpakiluoy si Moises ug si Samuel kanako alang niining mga tawhana, dili ko gayod sila kaloy-an. Busa papahawaa sila sa akong atubangan. Ipalayo sila gikan kanako!
Miingon pag-usab ang Ginoo kanako, “Tawo, kana nga mga bukog nagrepresentar sa tibuok katawhan sa Israel. Nag-ingon sila, ‘Uga na ang amo nga mga bukog, ug wala na kamiy paglaom; gilaglag na kami.’
Sa pagkahibalo ni Daniel nga mipirma na ang hari, mipauli siya ug miadto sa iyang kuwarto nga anaa sa taas sa balay, diin adunay mga abli nga bintana nga nag-atubang sa Jerusalem. Didto nag-ampo siya ug nagpasalamat sa Dios nga nagluhod, katulo sa usa ka adlaw, sumala sa iyang naandang ginahimo.