Jeremias 5:3 - Ang Pulong sa Dios O Ginoo, dili ba nga nangita ka ug tawong kasaligan? Gisakit mo ang imong katawhan, apan wala sila masakiti niini. Gisilotan mo sila, apan dili sila gustong magpadisiplina. Gahi na kaayo silag ulo, ug nagdumili sila sa paghinulsol. Ang Biblia 2011 O Ginoo, wala ba magtan-aw sa kamatuoran ang imong mga mata? Ikaw naghampak kanila apan wala sila mobati ug kasubo; ikaw nag-ut-ot kanila apan sila nagdumili sa pagdawat sa pagsaway. Ilang gihimo nga ang ilang mga nawong gahi pa kay sa bato; nagdumili sila sa paghinulsol. Maayong Balita Biblia Ang mahinungdanon alang sa Ginoo mao ang pagkamatinud-anon. Gikastigo kamo niya apan wala lamang ninyo kini panumbalinga; gilisudlisod kamo niya pag-ayo apan nagdumili gihapon kamo sa pagkat-on. Gahi gayod kamog ulo ug nagdumili kamo paghinulsol. Ang Bag-ong Maayong Balita Biblia Ang mahinungdanon alang sa Ginoo mao ang pagkamatinud-anon. Gikastigo kamo niya apan wala lamang ninyo kini panumbalinga; gilisudlisod kamo niya pag-ayo apan nagdumili gihapon kamo sa pagkat-on. Gahi gayod kamog ulo ug nagdumili kamo paghinulsol. |
Pagkasunod nga adlaw, miingon ang magulang sa iyang manghod, “Nakighilawas ako sa atong amahan kagabii. Karong gabii, paimnon na usab nato siya ug bino hangtod nga mahubog siya, ug ikaw na usab ang makighilawas kaniya aron makabaton kitang duha ug anak pinaagi kaniya.”
Bisan pa niini nga nahitabo, wala gihapon nagbag-o si Jeroboam sa iyang daotang mga gawi. Nagpili gihapon siya ug mga tawo nga mag-alagad ingon nga mga pari sa mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit. Si bisan kinsa nga gustong moalagad ingon nga pari iyang ordinahan.
Nagpadala ang hari ug ikatulong opisyal uban sa iyang 50 ka mga tawo. Pag-abot sa opisyal kang Elias miluhod siya kang Elias agig pagtahod, ug nagpakiluoy, “Alagad sa Dios, maluoy ka kanako ug sa akong mga tawo. Ayaw ako pagpatya, lakip na kining 50 nimo ka mga alagad.
Kay nagtan-aw ang Ginoo sa tibuok kalibotan aron paglig-on sa mga tawo nga matinud-anon gayod kaniya. Binuang ang imong gihimo! Busa sukad karon kanunay ka nang makig-gira.”
Sa panahon sa iyang kalisod, misamot hinuon kamasinupakon sa Ginoo si Haring Ahaz.
Ang matinud-anon nga kasing-kasing mao ang imong gusto; tudloi ako mahitungod sa kaalam.
Ipabati kanako ang kalipay ug kasadya; bisan pa kon gidugmok mo ang akong kabukogan malipay gihapon ako.
Ang akong higala kanhi nakigbatok sa iyang mga higala; wala niya tumana ang iyang mga saad.
Ang daotan dili mabalaka sa iyang mga ginahimo, apan ang matarong mamalansi pag-ayo sa iyang ginahimo.
Gibantayan ug maayo sa Ginoo ang mga maalamon, apan daoton niya ang mga plano sa mga maluibon.
Moingon ka, “Adunay mibunal ug misumbag kanako, apan wala ako makabatig sakit. Kanus-a pa kaha ako mahuwasi aron makainom na pud ko?”
Bisan unsaon mo pagsilot ang tawong buang-buang, dili mo gayod mapaundang ang iyang pagkabuang.
Ginoo, andam ka na nga mosilot kanila, apan wala sila masayod niini. Pahibaloa sila, Ginoo! Pakaulawi sila pinaagi sa pagpakita kanila kon unsa ang imong paghigugma sa imong katawhan. Sila nga imong mga kaaway ipalamoy sa imong kalayo.
Busa gipakita sa Ginoo ang iyang hilabihan nga kasuko kanato pinaagi sa pagpaantos kanato sa kapait sa gira. Ang iyang kasuko sama sa kalayo nga milukop ug misunog kanato, apan wala nato kini gihuna-huna ug gitagad.
Nahibalo ako kon unsa kamo kagahig ulo. Ang inyong liog sama kagahi sa puthaw, ug ang inyong agtang sama kagahi sa bronsi.
Apan ang katawhan sa Israel dili gihapon mobalik sa Ginoo nga Makagagahom nga nagsilot kanila.
Silotan ko kamo didto sa mga ganghaan sa lungsod pinaagi sa pagpatibulaag kaninyo sama sa tahop nga gipalid sa hangin. Laglagon ko kamo ug ang inyong mga kabataan, tungod kay wala kamo mobiya sa inyong daotang binuhatan.
Apan wala gayod sila maminaw kanako. Mga gahi silag ulo! Dili sila magpadisiplina.
“Paminaw kamo, kay mao kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel: Ipadala ko niini nga siyudad ug sa mga lungsod sa palibot niini ang mga kalaglagan, nga akong giingon batok kanila, tungod kay gahi silag ulo ug dili maminaw sa akong mga pulong.”
Gisilotan ko ang inyong mga anak, apan wala gihapon sila nagbag-o. Dili sila magpadisiplina. Kamo mismo ang mipatay sa inyong mga propeta, daw sama kamo sa gutom nga liyon nga mipatay sa iyang biktima.
Mao kana ang hinungdan nga wala mag-ulan sa panahon sa ting-ulan. Apan bisan pa niana, gahi gihapon kamog ulo. Sama sa babayeng nagbaligya sa iyang dungog, wala gayod kamoy ulaw.
Maayo kaayo ang imong mga plano ug kahibulongan ang imong mga binuhatan. Makita mo ang tanang gihimo sa mga tawo, ug gantihan mo sila sumala sa ilang gawi ug mga binuhatan.
Hangtod karon wala pa gihapon kamo magpaubos sa inyong kaugalingon ug wala motahod kanako. Wala usab kamo motuman sa akong balaod ug sa mga kasugoan nga akong gihatag kaninyo ug sa inyong mga katigulangan.’
Apan wala kamo maminaw o motuo kanila. Mas gahi pa gani kamog ulo ug mas daotan pa kamog binuhatan kaysa inyong mga katigulangan.
Busa isulti kini kanila: Mao kini ang nasod nga ang mga katawhan dili motuman sa Ginoo nga ilang Dios, ug dili magpadisiplina. Wala na kanila ang kamatuoran; dili na gani sila mosulti sa tinuod.
Apan ngano man nga kamong mga taga-Jerusalem padayon nga mitalikod kanako? Nganong dili man ninyo mahimong biyaan ang mga dios-dios nga gatunto kaninyo ug mobalik kanako?
Mga gahi sila ug ulo ug mga badlongon. Ako, ang Ginoong Dios, nagpadala kanimo niini nga katawhan sa pagsugilon sa akong mensahe alang kanila.
“ ‘O Jerusalem, ang imo nga law-ay nga binuhatan mao ang nagpahugaw kanimo. Gitinguha ko nga limpyohan ka, apan midumili ka. Busa magpabilin ka nga hugaw hangtod nga dili mawala ang akong labihan nga kasuko kanimo.
Miabot kini nga silot kanamo sumala sa nasulat sa Kasugoan ni Moises. Apan Ginoo nga among Dios, bisan pa niana, wala gihapon kami modangop kanimo ug motalikod sa among mga sala, ug wala kami mohatag ug pagtagad sa kamatuoran.
“ ‘Kon dili pa gihapon kamo mamati kanako ug padayon hinuon kamo sa pagsupak kanako,
“Gipadad-an ko kamo ug mga katalagman sama sa akong gipadala kaniadto sa Ehipto. Gipapatay ko ang inyong mga batan-ong lalaki sa gira ug gipadala ko sa inyong mga kaaway ang inyong mga kabayo. Gipaantos ko kamo sa kabaho sa mga patay sa inyong mga kampo, apan wala gihapon kamo mobalik kanako. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.
“Gilaglag ko ang uban kaninyo sama sa gihimo ko sa Sodoma ug Gomora, ug kamong nakalingkawas nahisama sa kahoy nga gisakmit gikan sa kalayo. Apan wala gihapon kamo mobalik kanako. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.
“Ako ang nagpadala kaninyo ug kagutom sa tanan ninyong mga siyudad, apan wala kamo mobalik kanako. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.
Tungod sa kaluya nagsusapinday na kamo sa pagpangita ug tubig gikan sa usa ka siyudad ngadto sa laing siyudad, apan wala matagbaw ang inyong kauhaw. Bisan pa niana, wala gihapon kamo mobalik kanako. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.
“Makadaghan ko na daota ang inyong mga tanaman pinaagi sa init nga hangin ug peste. Giataki sa mga dulon ang inyong mga kahoy nga igos ug olibo. Apan wala gihapon kamo mobalik kanako. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.
Sa Jerusalem ako nagtuo, ikaw mahadlok kanako ug modawat ug koreksyon, unya ang iyang dapit nga dangpanan dili na gub-on, o ang tanan kong mga silot modangat pa kaniya. Apan mainiton gihapon silang mobuhat ug kadaotan sa tanan nilang gibuhat.
Nasayran nato nga matarong ang paghukom sa Dios sa mga tawo nga naghimo ug daotan.
Dili ba gidisiplina kita sa atong mga tawhanon nga amahan? Ug niana gitahod nato sila? Nan, labaw pang dawaton nato ang pagdisiplina kanato sa atong espirituhanon nga Amahan aron makabaton kita ug kinabuhi.