زَبور 50:10 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁰ چیا که جنگلئے سجّهێن هئیوان منیگ اَنت، هزاران کۆهانی دَلوَت.

زَبور 50:10 ক্রস রেফারেন্স

زَبور 104:14

تئو په دَلوَتان کاهَ رۆدێنئے و سبزگ که انسان کِشت و کِشار بکنت و چه زمینا وراک در بکنت،

دانیال 2:38

هر جاگه که انسان، جنگلی جانوَر و بالی مُرگ زندگ اَنت، هُدایا ترا اے سجّهێنانی سرا هُکمران کرتگ. تلاهێن سر، تئو ائے.

پێدایش 31:9

اے پئیما هُدایا شمئے پتئے رمگ پَچ گپت و منا داتنت.

پێدایش 8:17

هما سجّهێن سَهدار که تئیی همراه اَنت، ڈَنّا بَرِش گۆن، بالی مُرگ و جانوَر و سجّهێن لاپکَشّان، تانکه زمینئے سرا رُمب و رمَگ بکننت، چُکّ و بَر بکننت و گێشا گێش ببنت.“

پێدایش 2:19

هُداوندێن هُدایا چه هاکا زمینئے سرئے سجّهێن وَکشیێن هئیوان و آسمانئے سجّهێن مُرگ جۆڑ کرتگ‌اَتنت. نون آ سجّهێنی مردئے کِرّا آورتنت تان بچاریت که بارێن مَرد آیان کجام نامان تئوارَ کنت. هر نامێا که مَردا آ سَهدار تئوار کرتنت، هما آیانی نام بوت.

زَبور 24:1

زمین و آییئے سجّهێن هستی هُداوندئیگ اَنت، جهان و سجّهێن مَهلوک.