2 ብዙሓት ሰባት “ንነፍሰይ ኣምላኽኪ ኣየድሕነክን” በልዋ።
ሰባት ኣብ ልዕሌና ኽትስኡ እንተለዉ፥ እግዚኣብሄር ምሳና እንተ ዘይኸውን፥
ኵሎም ዝሪኡኒ የባጭዉለይ፤ ርእሶም እናነቕነቑ ብኸናፍሮም፦ “ኣብ እግዚኣብሄር ተኣማመነ፤ እስኪ የናግፎ፤ እንተ ፈትዩዎስ እስኪ የድሕኖ” ይብሉ።
ድምፀይ ዓው ኣቢለ ናብ እግዚኣብሄር ኣእዌኹ፤ ካብ ቅዱስ እምባኡ ኸዓ ይሰምዐኒ።
ምድሓን ናይ እግዚኣብሄር እዩ፤ በረኸትካውን ኣብ ልዕሊ ህዝብኻ እዩ።
ኣቱም ደቂ ሰብ ክሳዕ መኣዝ ኢኹም ልብኹም እተኽብዱ? ክሳዕ መኣዝ ኢኹምከ ኸንቱ ነገር እትፈትዉን ንሓሰት እትደልዩን?
ተቘጥኡ፥ ግና ሓጢኣት ኣይትግበሩ፤ ኣብ መደቀሲኹም እንተለኹም ድማ ብልብኹም መርምሩ፤ ህድእውን በሉ።
ፀላእተይ ኵልሻዕ “ኣምላኽካ ኣበይ ኣሎ?” እንትብሉኒ፥ ኣዕፅምተይ ከም ዝቕጥቀጥ ገይሮም ፀረፉኒ።
ኵልሻዕ ኣምላኽካ ኣበይ እዩ? እንትብሉኒ፥ ንብዓተይ መዓልትን ለይትን ቀለብ ኮነኒ።
“ኣምላኽ ሓዲግዎ እዩ፤ ዘናግፎ የለን እሞ ተኸቲልኩም ሓዝዎ።”
ንምድሓን ህዝብኻን፥ ንምድሓን ቅቡእኻን ወፃእኻ፤ ነቲ መሰረት ክሳዕ ክሳድ ቀሊዕኻ፥ ርእሲ ቤት እቲ ሓጥእ ቀጥቀጥካ።
እግዚኣብሄር ካብ ቴማን፥ እቲ ቅዱስውን ካብ እምባ ፋራን ይመፅእ ኣሎ፤ ክብሩ ንሰማያት ከደነ፤ ምስጋናኡ ድማ ንምድሪ መልኣ።
ከምቲ ብቓልካ ዝመሓልካዮ፥ መቅሰፍትኻ ኣውፃእኻ፤ ቀስትኻውን ገተርካ፤ ንምድሪ ሰንጢቕካ ሩባታት ኣውፃእኻ።
