4 ምብላዕ እኽሊ ተረሲዑኒ፤ ተገረፍኩ፤ ልበይውን ከም ሳዕሪ ፀምለወን ነቐፀን።
እቶም ዓበይቲ ቤቱ ኸዓ፥ ተልዒሎም ካብ መሬት ከተስእዎ፥ ኣብ ጥቓኡ ደው በሉ። ንሱ ግና ኣበየ፤ ምስኣቶምውን እንጀራ ኣይበልዐን።
እዝራ ድማ ኻብ ቅድሚ ቤት እግዚኣብሄር ተሲኡ፥ ናብ ክፍሊ ቤት ዮሓናን ወዲ ኤልያሴብ ኣተወ። ናብኡ ኸይዱ ኸዓ ብዛዕባ በደል እቶም ኣብ ምርኮ ዝነበሩ ይጒሂ ነበረ እሞ እንጀራ ኣይበልዐን ማይውን ኣይሰተየን።
“ነፍሰይ ንህይወተይ ሰልከየታ፤ ስለዙይ ጥርዓነይ ብቝዘማ ኸስምዕ እየ፤ ብምረት ነፍሰይ ድማ ኽዛረብ እየ።
ቈርበተይ ፀለመ፤ ካባይ ተፈልዩውን ርግፍግፍ በለ፤ ኣዕፅምተይ ድማ ኻብ ረስኒ ዝተልዓለ ተቓፀለ።
ሽዑ ህይወቱ ንእንጀራ፥ ነፍሱውን ንጥዑም ምግቢ ትፀልእ።
ናይ እቲ ዅሉ ዝኽእል እግዚኣብሄር ፍላፃ፥ ኣብ ውሽጢ ስጋይ እዩ፤ ነፍሰይ ድማ መርዚ ትሰቲ ኣላ፤ ናይ እግዚኣብሄር ድንጋፀ ኣብ ልዕለይ ተሰሊፉ ኣሎ።”
ዘመነይ ከም ፅላሎት ሓለፈ፤ ኣነውን ከም ሳዕሪ ነቒፀ ኣለኹ።
ሓመድ ከም እኽሊ ቝሒመ ኣለኹሞ፤ ንመስተይውን ምስ ንብዓተይ አሓዋውሶ ኣለኹሞ።
ንሳቶም ከም ሳዕሪ ቐልጢፎም ክነቕፁ፥ ከም ልምሉም ቘፅሊውን ክረግፉ እዮም እሞ።
ኦ ኣምላኸይ፥ ነፍሰይ ኣብ ውሽጠይ ተሃወኸት፤ ስለዙይ ከዓ ኣብ ምድሪ ዮርዳኖስ፥ ኣብ እምባ ኣርሞንኤም፥ ኣብቲ ንእሽተይ እምባ እዝክረካ ኣለኹ።
ነፍሰይ ፀርፍን ሓሳርን ተዓገሰት፤ ዘተሓዛዝነኒ ደለኹ፤ ግና ኣይረኸብኩን፤ ዘፀናንዐኒውን ሰኣንኩ።
ንእግዚኣብሄር ዘከርክዎ፤ ደስውን በለኒ፤ ተናገርኩ፤ ነፍሰይ ድማ ፈዘዘት።
እስትንፋስ እግዚኣብሄር ይነፍሶሞ፥ ሳዕሩ ይነቅፅ፤ ዕምበባኡውን ይረግፍ። ብሓቂ እቲ ህዝቢ ሳዕሪ እዩ።
ሄ። ፍላፃታቱ ኻብ ሰገባኡ ኣውፂኡ፥ ኣብ ውሽጢ ኰላሊተይ ተኸሎ።
ነፍሰይ እንተየቋረፀት ትዝክሮ ኣላ፤ ነፍሰይ ኣብ ውሽጠይ ተጨነቐት።
እንተይረአየን እንተይበልዐን እንተይሰተየን ድማ፥ ሰለስተ መዓልቲ ገበረ።
