2 ብትዕቢት ሓጥእ፥ ድኻ ይናደድ፤ ብዝሓሰብዎ ተንኰል ተትሓዙ።
ምሕረት ክገብር ኣይሓሰበንሞ፤ ንሽግረኛን ንምስኪንን ሰጐጐ፤ ልቡ ንዝተሰብሮ ሰብ ንምቕታልውን ልቡ ጨካን እዩ።
ንባርያኻ ብሰናይ ሓልዎ፤ ዕቡያት ኣይዳፍኡኒ።
ስርዓታትካ ንኽሕሉ፥ መንገድታተይ ክቐንዐለይ ምፈተኹ ነይረ።
ዓመፅ ትዕቢተኛታት ኣብ ልዕለይ በዝሐ፤ ኣነ ግና ብምሉእ ልበይ ትእዛዛትካ እደሊ ኣለኹ።
ሓጢኣተኛታት ፀወታ ነገሩኒ፥ ኦ ጐይታ ኸም ሕግኻ ግና ኣይኮነን።
ዕቡያት መፈንጠር ሓብኡለይ፤ ነእጋረይውን ናይ መፈንጠር ገመድ ዘርግሑ፤ ኣብ መንገደይውን ዕንቅፋት ኣንበሩ።
እተን ኣብ ልዕሊ ፃድቕ ብትዕቢትን ብንዕቐትን ዝዛረባ፥ ከናፍር ሓሰት ይተዓበሳ።
እግሪ ዕቡይ ኣይምፅአኒ፤ ኢድ ሓጢኣተኛውን ኣይትሓውኸኒ።
ስለ ሓጢኣት ኣፎም ስለ ቓል ከንፈሮም መርገምን ሓሰትን ስለ ዝናገሩ፥ ብትዕቢቶም ይፃወዱ።
ጕድኣቱ ናብ ባዕሉ ይምለስ፤ ዓመፃኡውን ኣብ ናላኡ ትወርድ።
ግብፃውያን ነቲ ኣብ ልዕሌኹም ዝፈፀምዎ ግፍዒ፥ ኣብ ልዕሊኣቶም መሊሱሎም እዩ እሞ፥ እግዚኣብሄር ካብ ኵሎም ኣማልኽቲ ኸም ዝዓቢ ሕዚ ፈለጥኩ” በለ።
ሕዚ እውን ከይትሰዶም ገናዶ ኣብ ልዕሊ ህዝበይ ትዕበ ኣለኻ?
ሓጥእ ሰብ ብበደሉ ይሕንኰል፤ ብገመድ ሓጢኣቱ ኸዓ ይእሰር።
ብልብኻውን፥ ‘ናብ ሰማይ ክዓርግ፥ ንዙፋነይ ኣብ ልዕሊ ኸዋኽብቲ እግዚኣብሄር ልዕል ልዕል ከብሎ እየ፤ ኣብ ወሰን ሰሜን ኣብ ልዕሊ እምባ መአከቢ ኽቕመጥ እየ።
“ዝሪኡኻ የስተብህሉኻሞ፥ ‘እቲ ንምድሪ ዘንቀጥቀጠን ንመንግስታት ዘናወፀን፥
ሽዑ ኣዛርያስ ወዲ ሆሻያን ዮሃናን ወዲ ቃሬያን ኵሎም እቶም ዕቡያት ሰብኡትን ንኤርሚያስ “ሓሰት ኢኻ ዝተዛረብካ፤ ባሮክ ወዲ ኔርያ ደኣ እዩ፥ ናብ ኢድ ባቢሎናውያን ክንውፈን ንሳቶም ክቐትሉናን ናብ ባቢሎን ክማርኹናን ኢሉ፥ ኣብ ልዕሌና ኣለዓዒሉካ ዘሎ እምበር፥ እግዚኣብሄር ኣምላኽናስ ‘ኣብኡ ኽትቅመጡ ናብ ግብፂ ኣይትግዓዙ’ በሎም፥ ኢሉ ኣይለኣኸካን” በልዎ።
