4 Газарта унаад, тэрэ: – Саул, Саул, юундэ ши намайе хашан мүрдэнэбши? – гэһэн абяа дуулаба.
4 Газарта унаад, тэрэ: – Саул, Саул, юундэ ши Намайе хашан мүрдэнэбши? – гэһэн абяа дуулаба.
Тиихэдэнь хаан: „Эгээлэй юрын минии дахагшадай нэгэндэнь тиимэ һайн юумэ хэхэдээ, таанад намдашье һайниие хээ гээшэт“, – гэжэ харюусаха.
«Марфа, нүхэрни, ши дан олон юумэндэ һанаагаа табижа, хаанааш хүрэнэгүйш.
«Энэ би байнаб» гэжэ Иисусай хэлэмсээр, тэдэнь гэдэргээ сухарин, газарта унашабад.
– Мария! – гэбэ Иисус. Мария гэдэргээ эрьен хараад: – Раббуни! – гэжэ еврей хэлэн дээрэ хашхараад абаба (энэнь «багша» гэһэн удхатай үгэ).
Тэдэнэй эдеэлһэн хойно Иисус Симон Петрто хандан: – Иоаннай хүбүүн Симон, ши намда эдэнһээ бүри ехээр дуратай гүш? – гэжэ асууба. – Тиимэ даа, Дээдын Эзэн, шамда минии дуратайе ши мэдэнэ ха юмши, – гэжэ Петр харюусаба. – Минии хурьгадые харууһалжа бай, – гэбэ Иисус.
Тэрэ эхэнэрынь удангүй хүлдэнь унажа, амяа табиба. Газааһаа ороһон залуу һүзэглэгшэд тэрэнэй наһа бараһые хараад, гэрһээ гаргаад, нүхэрэйнь хажууда хүдөөлүүлбэ.
– Эзэмни, ши хэн гээшэбши? – гэжэ Саул һураба. – Шамда хашуулан мүрдүүлэгшэ Иисус гээшэлби даа, – гэжэ Дээдын Эзэн харюусаба. – Мүнөө бодоод, хото ошо, тэндэ юу хэхэ тухайшни шамда хэлэгдэхэ.
Бурхан ямар үршөөл хайратай, ямар уур сухалтай байдаг бэ гэжэ таанад эндэһээ харабат. Бурхан өөртэнь үһэрхэһэн зондо уур сухалтайгаар, зүгөөр тэрэнэй үршөөл хайрада байһан танда үршөөл хайратайгаар хандадаг. Тэрэнэй үршөөл хайрадань оршоогүй һаатнай, таанадые баһал таһалжа хаяха.
Христос олон эрхэтэнһээ бүридэһэн нэгэ махабад бэедэ адли; бэеын эрхэтэнүүд олоншье һаа, тэдэнэр нэгэ бэе бүрилдүүлдэг.
Хэн таанадые бусадһаа дээгүүр табяа юм? Таанадта байһан бүхы юумые Бурхан лэ таанадта үгөө бэшэ аал? Тиихэдээ танда байһан бүхы юумэнүүд дээрэһээ үгтэһэн бэлэг бэшэ юм шэнгеэр яахадаа ямбархаа хүмта?
Юундэб гэхэдэ, бидэнэр Христосой бэеын эрхэтэнүүд гээшэбди.