Setu perak fulor an AOTROU en em danas a-enep e bobl, astennet en deus e zorn warno ha skoet ganto, ar menezioù o deus krenet, o c'horfoù marv a oa evel teil e-kreiz ar straedoù. En desped da gement-se e fulor ne harz ket, e zorn a chom bepred astennet.
Dre da wall e kolli an hêrezh am boa roet dit, hag e lakain ac'hanout dindan da enebourien en ur vro n'anavezez ket. Rak enaouet hoc'h eus tan va c'hounnar, hag e tevo da viken.
Ar bobl a c'hrozmolas da zivskouarn an AOTROU; an AOTROU o c'hlevas, e fulor en em danas, tan an AOTROU a c'hwezhas en o zouez hag a guzumas penn ar c'hamp.
ha Moizez a lavaras d'an AOTROU: Perak ec'h eus glac'haret da servijer? Perak ne'm eus ket kavet trugarez dirak da zaoulagad, ma ec'h eus lakaet warnon karg an holl bobl-mañ?
En em dennañ a rejont a-ziwar-dro chomlec'h Kora, Datan hag Abiram. Datan hag Abiram a yeas er-maez hag en em zalc'has en o sav ouzh digor o zeltennoù gant o gwragez, o mibien hag o mibien vihan.
hag a gomzas a-enep Doue hag a-enep Moizez: Perak hoc'h eus graet deomp pignat eus an Ejipt evit mervel er gouelec'h? N'eus na bara na dour, hag hon ene a zo stamouzet gant ar bara dister-mañ.
Jezuz, o welout-se, a yeas droug ennañ hag a lavaras dezho: Lezit ar vugale vihan da zont davedon ha na zifennit ket outo, rak rouantelezh Doue a zo d’ar re a zo heñvel outo.
Neuze, o sellout gant fae ouzh ar re a oa en-dro dezhañ hag o vezañ glac’haret eus kaleter o c’halon, e lavaras d’an den-se: Astenn da zorn. Astenn a reas anezhañ hag e teuas yac’h evel egile.
rak un tan a zo bet enaouet em c'hounnar, hag e tevo betek foñs lec'h ar marv, hag e losko an douar hag e frouezh, hag ec'h entano diazezoù ar menezioù.