Dastum a rejont o breudeur, hag en em santelajont, hag e teujont tre, hervez gourc'hemenn ar roue hag hervez komzoù an AOTROU, evit glanaat ti an AOTROU.
Met an aberzhourien a oa re nebeut, ha ne c'helljont ket dibezhiañ an holl loskaberzhoù. O breudeur Levited a skoazellas anezho, ken na voe echu al labour, ha ken na voe santelaet an aberzhourien. Rak al Levited a voe eeunoc'h a galon evit en em santelaat eget an aberzhourien.
hag e lavaras dezho: Va selaouit, Levited! En em santelait bremañ, ha santelait ti an AOTROU, Doue ho tadoù, ha kasit er-maez eus ar santual ar pezh a zo saotret.
Goude-se e voe lazhet ar Pask, d'ar pevarzekvet deiz eus an eilvet miz, rak an aberzhourien hag al Levited, o vezañ bet mezh, a oa en em santelaet, hag e kinnigjont loskaberzhoù e ti an AOTROU.
ha pa en em zalc'has ouzh sav-heol an aoter al Levited, a oa kanerien, Azaf, Heman, Jedutun, hag o mibien hag o breudeur, gwisket a lin fin, gant simbalennoù, lourennoù ha telennoù, ha ganto kant ugent aberzhour o seniñ trompilhoù,
Ha pa veze echu tro deizioù ar fest, Job a gase da gerc'hat e vibien evit o santelaat. O sevel mintin mat, e kinnige loskaberzhoù evit pep hini anezho, rak Job a lavare: Marteze o deus pec'het va mibien, hag o deus dismegañset Doue en o c'halonoù. Evel-se e rae Job bepred.