Mila belaunalditaraino onginahiari eusten diona; gaiztakeria, errebeldia eta bekatua barkatzen dituena; ez, ordea, erruduna zigor gabe uzten, baizik eta gurasoen gaiztakeria seme-alabengan eta seme-alaben seme-alabengan zigortzen duena, hirugarren eta laugarren belaunaldiraino».
Ez izan beldur, Jakoben herri, zeurekin izango bainauzu! Hala diot nik, Jaunak. Sakabanatu zaitudaneko nazioak suntsitu egingo ditut; zu, ordea, ez zaitut suntsituko; baina bai zentzaraziko merezi duzun neurrian: ez zaitut utziko zigorrik gabe».
“Horrela behintzat begirune izango dit Jerusalemek —pentsatzen nuen—, onartuko du nire zentzaldia, eta ez dut haien bizilekua ezereztu beharrik izango, kontuak eskatuko dizkiodanean”. Baina haiek are eta lehia handiagoz aritu ziren beren egintza okerretan.
Jaunak, ordea, esan zien Moisesi eta Aaroni: «Ez zarete nitaz fidatu, nire santutasuna israeldarren aurrean argi azal zedin; beraz, ez duzue herri hau gidatuko emango diodan lurralderaino».
Jainkoa ezaguturik, ez baitiote aintzarik, ez eskerrik eman, berari dagokion bezala; baizik arrazoibide hutsaletan galdu dira eta beren adimen zentzugabea ilundu egin zaie.