Biblia Todo Logo
La Biblia Online

- Anuncios -




KOHELET 1:2 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

2 Huskeria hutsa —dio Koheletek—, huskeria hutsa, dena huskeria da.

Ver Capítulo Copiar

Navarro-Labourdin Basque

2 Hutsalqueriaren hutsalqueria, dio Eclesiastesac: hutsalqueriaren hutsalqueria, eta oro hutsalqueria.

Ver Capítulo Copiar

Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

2 Huskeria hutsa —dio Koheletek—, huskeria hutsa, dena huskeria da.

Ver Capítulo Copiar




KOHELET 1:2
23 Referencias Cruzadas  

Basastoa gizaki bihurtzean, burugabea zentzatuko orduan.


Gizakia arnasaldi baten antzeko da, haren egunak itzal iheskorraren antzeko.


Noiz arte, Jauna? Betiko al zaude ezkutuan? Betiko al dago zure haserrea su eta gar?


Bota heure bihotzetik kezkak, uxa heure gorputzetik gaitza, gaztetasuna eta gaztaroa agudo joaten baitituk.


Gizonak, urte luzez bizi baledi ere, bizi bitza denak alai; baina oroit bedi aldi ilunak ere ugari direla. Gertatzen den guztia huskeria da.


Huskeria hutsa —dio Koheletek—, dena huskeria da.


Begiratu nien, ordea, neure eskuz eginiko lanei eta horretarako eraman behar izan nituen nekeei. Eta horra, dena huskeria da, haizea atzeman nahi izatea bezala; ez dago onurarik eguzkipean.


Orduan, esan nuen neurekiko: «Ergelak eta biok etorkizun bera baldin badugu, zertarako izan hain jakintsu?» «Hori ere huskeria da», esan nuen neure baitan.


Nazkatua nago bizitzeaz, higuingarri dut eguzkipean gertatzen dena; huskeria da, haizea atzeman nahi izatea bezala.


Badakit nik bost, zuhur ala tentel izanen ote den. Nik mundu honetan halako arretaz egin dudan lanaz jabetuko da. Ez du honek zentzurik!


Izan ere, eginahaletan ari da bat zorrotz eta arretaz lan egiten, emaitza onak lortzen, eta dena, inolako lanik egin ez duenari utzi behar. Hau bai dela huskeria eta nardagarria!


Egunero atsekabea baizik ez du, eta bere lanetan nekea; gauez ere ez du atsedenik hartzen haren bihotzak. Hau bai dela huskeria!


Berak, atsegin duenari baitizkio ematen jakinduria eta argitasuna eta bozkarioa. Bekatariari, ordea, biltze- eta metatze-lana ematen dio, gero Jainkoak atsegin duenari utzi behar izateko. Horra bada, hori ere haizea atzeman nahi izatea bezain hutsala.


Zilar eta urre ugari metatu nuen, baita zenbait erregeren eta eskualdetako ondasunak ere. Gizon-emakume kantariz inguratu nintzen, eta gizonak desira dezakeen bezainbat emazteki izan nuen.


Etorkizun bera dute gizon-emakumeek zein abereek: abereak hiltzen diren bezala dira hiltzen gizon-emakumeak ere. Arnasa bera dute denek hartzen. Gizon-emakumeek ez dute deus ere abereek baino gehiago, eta dena huskeria da.


Ezin zenbatu ahalako herri baten buruzagi izan arren, gerokoak ez dira harekin ere pozik izanen. Hau ere huskeria da, haizea atzeman nahi izatea.


Ikusi ditut, orobat, jendearen lan guztiak eta eginahalen emaitzak: elkarrentzako bekaizkeriaz eginak denak. Hau ere huskeria da eta haizea atzeman nahia bezalakoa.


Demagun bakarrik bizi dela gizon bat; ez du lagunik, ez seme-alabarik, ez anai-arrebarik, eta, hala ere, etengabe dihardu lanean, ez da asetzen aberasteaz, galdetu ere ez du egiten bere baitan: «Norentzat ari ote naiz lanean, neure buruari atseginak ukatuz?» Horra beste zentzugabekeria eta lanbide txarra.


Zenbat eta ondasun gehiago, hainbat eta irensle ugariago; zertarako, hortaz, aberastasunak jabeak begien aurrean ikusteko izan ezik?


Zenbat eta hitz gehiago zorakeria gehiago. Zertarako jardun?


Izadiak, bere benetako helburua galdua izan arren —ez bere gogoz, horretara behartu zuenarengatik baizik—, badu itxaropena


Síguenos en:

Anuncios


Anuncios


¡Síguenos en WhatsApp! Síguenos