Biblia Todo Logo
La Biblia Online

- Anuncios -




JENESA 7:11 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

11 Noeren bizitzako seiehungarren urtean, bigarren hilaren hamazazpian, lur azpiko itsasoaren iturri guztiak lehertu ziren eta zeruko atexkak ireki.

Ver Capítulo Copiar

Navarro-Labourdin Basque

11 Noeren bicico sei ehungarren urthean, bigarren hilabethean, hilabethearen hamaçazpigarren egunean, lece handico ithurri guciac urratu ciren, eta ceruco ur-jauciac çabaldu.

Ver Capítulo Copiar

Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

11 Noeren bizitzako seiehungarren urtean, bigarren hilaren hamazazpian, lur azpiko itsasoaren iturri guztiak lehertu ziren eta zeruko atexkak ireki.

Ver Capítulo Copiar




JENESA 7:11
27 Referencias Cruzadas  

Jainkoak sabaia egin zuen eta sabai azpiko urak sabai gainekoetatik bereizi zituen.


«Nik uholdea bidaliko dut mundura, zerupeko bizidun guztiak suntsitzeko. Munduko izaki guztiak hilko dira.


Seiehun urte zituen uholdea gertatu zenean.


Bigarren hilaren zazpian zen hori.


Lur azpiko itsasoaren iturriak eta zeruko atexkak itxi ziren eta euria atertu.


Ofizialak, aldiz, galdetu zion Jainkoaren gizonari: «Jaunak zeruko atexkak irekiko balitu ere, gertatuko ote litzateke halakorik?» Eta Eliseok ihardetsia zion: «Zeuk ikusiko duzu zeure begiz, baina ez duzu hartatik jango».


Erregearen laguntzaile nagusiak, ordea, esan zion Jainkoaren gizonari: —Jaunak zeruko atexkak irekiko balitu ere, gertatuko ote litzateke horrelakorik? Eliseok ihardetsi zion: —Zeuk ikusiko duzu zeure begiz, baina ez duzu hartatik jango.


urei eusten badie, lehortea da; jaregiten badie, mundua suntsitzen duen uholdea.


Atzerritar jendeak mea-zuloak egiten ditu, inor ibili gabeko tokietan kulunkatzen da.


«Iritsi al zara itsasoaren iturburuetaraino edota ibili ote ur-leizearen sakon-sakonean?


Nor da hodeiak zenbatu eta zeruko pegarrak iraultzeko bezain jakintsu,


Itsas urak pilatzen ditu eta hesi barruan biltzen, ozeanoak multzotan batzen.


Zuk sorrarazi dituzu iturri eta errekak, zuk agorrarazi inoiz lehortu gabeko ibaiak.


beraren jakintzaz irteten dira lurpetik urak eta isurtzen dute hodeiek euria.


Izu-garrasitik ihes egin dezana zuloan jausiko da; zulotik ihes egin dezana zepoan harrapatua geldituko. Zeru goitik uholdeak eraso, lurraren oinarriek dardara.


Lurra lehertu egiten da eta zartatu, gogor dardaratu.


Honela diot nik, Jaunak: Ez didazue begirunerik izango? Ez zarete nire aurrean ikaratuko? Neuk jarri diot hondartza itsasoari mugatzat, inoiz gaindituko ez duen mugatzat; harrotzen da eta orro egiten, baina ezin du muga hautsi, ez gainditu.


Haren aginduz urak zeruan pilatzen dira, hodeiak zerumugan gora igotzen, erauntsiak tximistaka lehertzen, haizea bere gordelekuetatik ateratzen.


«Hau diot nik, Jainko Jaunak: Hondaturiko hiri bihurtuko zaitudanean —jenderik gabeko hiriak bezala—, itsas leizea zure aurka altxarazi eta ur handiek estaliko zaituztenean,


Hona zer diotsuedan nik, Jaun ahalguztidun honek: Ekarri osorik zeuen hamarrenak tenpluko altxortegira, nire etxean zer jana egon dadin. Proba nazazue horretan, eta ikusiko duzue nola zeruko atexkak irekitzen dizkizuedan eta bedeinkazioa ugari isurtzen.


Uholdearen aurretik, jan-edanean ziharduen eta ezkondu egiten zen jendea, Noe ontzian sartu zen arte;


Jendea «Hau bakea eta segurtasuna!» esaten ariko denean, orduan etorriko zaie hondamendia gainera, ustekabean, haurdun dagoenari erdiminak bezala, eta ez dute ihes egiterik izango.


horregatik, orduko mundua uholdeko urek estalirik galdu zen.


Síguenos en:

Anuncios


Anuncios


¡Síguenos en WhatsApp! Síguenos