Igo mendi garai batera, Sion, albiste pozgarria hots egitera; goratu indarrez ahotsa, Jerusalem, goratu beldurgabe ahotsa, esan Judako hiriei: «Hemen da zuen Jainkoa!
«Ez da aski zu nire zerbitzari izatea Jakoben leinuak susperrarazi eta berritzeko eta Israelen bizirik geldituak itzularazteko; nazioen argitzat ezarriko zaitut, nire salbamena lurraren bazterreraino eraman dezazun».
Bai ederra mendi gainetan albistaria etortzen ikustea! Bakea iragartzen du, zorionaren berri ona ematen, askapena aldarrikatzen. Sioni diotso: «Errege da zure Jainkoa!»
Jainko Jaunaren espiritua nire gainean dago, Jaunak sagaratu bainau; berak nau bidali behartsuei berri ona hots egitera, bihotz-hautsiak sendatzera, gatibuei askatasuna eta kartzelatuei libertatea iragartzera,
Eta esan zidan: “Ez beldurtu, Jainkoak bereziki maite zaitu! Egon lasai! Izan bihotz eta indarberritu!” Haren hitzak bizkortu egin ninduen. Orduan, honela esan nion: “Ene Jauna, mintza zaitez, indarberritu nauzu eta”.
Poztu biziro, Sion hiri eder! Egin irrintzi, Jerusalem hiriburu! Hara, badatorkizu zeure erregea: zuzen eta garaile dator, apal eta asto baten gainean, astakume baten gainean.
Baina aingeruak esan zion: —Ez beldurtu, Zakarias, entzun du Jainkoak zure eskaria. Zeure emazte Elisabetek semea emango dizu eta Joan ipiniko diozu izena.
Horretarako, ordea, sinesmenean sendo oinarriturik, entzun duzuen berri onari esker duzuen itxaropenean ongi finkatuak iraun behar duzue. Berri on hori zerupeko izaki guztiei hots egin zaie, eta ni, Paulo, berri on horren zerbitzari egin nau Jainkoak.