6 Арад түмэнһөө үлэһэн хүнүүдэй нюдэндэ эдэ үдэрнүүд ехэ гайхал түрүүлээ хадаа Минии мэлмыдэ баһал гайхалтай гээшэ гү? гэжэ Түмэн Сэрэгтэ Эзэн айладажа байна.
Эзэн Бурханай шадахагүй юумэн бии юм аал? Би хэлсэһэн болзортоо шамда дахинаа бусахаб, юһэн һарын үнгэрхэдэ, Сарра хүбүүтэй болоод байха.
Бэеынь хамгаалагшадай дарга хааниие гарһаань дүнгөөд, үдэшэжэ ябахадаа: – Тэнгэриин хаабариие Эзэнэй нээгээшье хада, шинии айладхал бэелүүлэгдэхэгүй! – гэжэ Бурханай хүндэ хэлэбэ. – Ши хоёр нюдөөрөө харахаш, зүгөөр ши тэрээнһээ ама хүрэхэгүйш! – гэжэ Элишаа тэрээндэ хэлэбэ.
Ноёд һуужа, минии урдаһаа хэлсээ зохёожо байна. Харин би, Танай зараса, хуулинуудыетнай бүри гүнзэгыгөөр шудалнаб.
– Дээдэ Эзэн, Та агууехэ хүсэ шадалаараа газар дэлхэйе, огторгойе байгуулаат. Танай хэжэ шадахагүй юумэн гэжэ байхагүй.
– Би болбол бүгэдэ зоной Бурхамби, Эзэмби. Юуншье намда хүшэр хүндэ бэшэ юм.
Иисүүс тэдэнээ шэртэн хараад: – Хүнүүд өөһэдыгөө абаржа шадахагүй, харин Бурхан юушье хэхэ аргатай, – гэбэ.
Сагайнгаа ерэхэдэ хүсэлдэхэ эдэ үгэнүүдтэмни этигээгүй юм хадаа, эдэ бүгэдын тохёолдохо үдэр болотор ши аниргүй, дуугаржа шадахагүй ябахаш, – гэжэ Эльгээмэл айладаба.
Бурханай хэжэ шадахагүй юумэн үгы ха юм.
– Хүнэй хэжэ шадахагүй юумэ Бурхан хэхэ аргатай, – гэжэ Иисүүс харюусаба.