7 «Һэй, Сион, Вавилооной үхинтэй хамта байрлаһан таанар тэндэһээ зайлагты» гээ.
Тиигээд тэдэ Эльгээмэлнүүдэй нэгэн Лоодой гэр бүлэдэ хандажа: – Амиды үлэхэ гэбэл, эндэһээ түргэн тэрьедэгты! Гэдэргээ эрьежэ бү харагты, талада ошожо зогсожо бү байгты! Хада өөдэ түргөөр гарагты! Үгы бол, таанад хосорхот! – гэжэ захирба.
Эзэн иигэжэ айладана: «Вавилооной басаган, хүүхэн, доошоо буужа, шорой дээрэ һуу! Газарта һуу! Халдейшүүдэй басаган, хан шэрээ бэшэ үгы шуу! Хэзээдэшьеб шамайе урихан, нариихан басагантай жэшээлдэг байгаа, харин мүнөө тиимэ бэшэш!
Вавилоонһоо гарагты, Халдейһээ зугадагты! Баяртайгаар хашхаран, тунхаглагты, дэлхэйн хизаар хүрэтэр иимэ мэдээ тараагты: «Эзэн Өөрынгөө богоол Яковта эрхэ сүлөө үршөөгөө!»
Ябагты, ябагты! Вавилоонһоо гарагты! Эзэнэй нангин үргөөгэй хэрэгсэлнүүдые үргэн ябаашад, бузар юумэндэ бү хүрэгты! Өөһэдыгөө арюунаар абан ябагты!
Шоройгоо өөрһөө гүбижэ, һэргэн бодыш, баряанда байгаа Иерусалим! Баряанда байгаа Сионой улад зон, хүзүүнһээ гэнжэ таһалан хаягты!
Израилиин арад түмэн, Вавилоонһоо тэрьедэн ошогты! Тэрэ орон нютагһаа гаран ошогты! Эгээл түрүүлэн ошогты!
Израилиин улад зон, тэндэһээ тэрьедэгты! Өөһэдынгөө ами наһа Минии шанга уур сухалһаа абарагты!
Вавилооной орон нютагһаа тэрьедэгты! Өөһэдынгөө ами наһа аршалагты! Вавилооной гэм зэмын түлөө бү хюдуулжа байгты! Би хэһэн хэрэгүүдэйнь хэм соо хэһээлтэ амасуулнаб!
Иерусалимай арад зон, үхибүү түрэжэ байгаа эхэнэртэл үбдэжэ, зобожо байгты! Юуб гэхэдэ, мүнөө таанар хотоһоо гаргагдан, Вавилоон руу сүлэлгэдэ туугдахат. Теэд тэндэ абарагдахат, дайсадһаатнай Эзэн таанадые абарха.
Моисей арад зондо иигэжэ мэдээсэбэ: – Эдэ нүгэлтэй хүнүүдэй майхануудһаа холодогты, юумэнүүдтэнь гар бү хүрэгты. Хэрбэеэ тэдээндэ гар хүрэбэл, хэһэн нүгэлэйнь түлөө хосорхот!
Хажуугаарнь байгаа израильшууд тэдэнэй хашхаралдаае дуулаад: «Бидэнииешье баһал газар үрэбхижэ магад!» – гэлдэн, тэндэһээ тэрьедэн гүйлдэшэбэд.
Мүн ондоошье олон үгэнүүдээр Пётр тэдэниие һэргылэн идхаба: – Энэ забхай ябадалтан дээрэ бууха Бурханай хэһээлтэһээ яажа бэеэ абархаяа бодогты.
Тэнгэриһээ иигэжэ хэлэһэн ондоо абяан намда дуулдаа: – Энэ ниислэлэй нүгэл шэбэлынь таанарта нүлөөлхэгүйн тула, гай аюулынь таанарые дайрахагүйн тула, арад зомни тэрэ хотые орхиит.