12 Удаань Эзэнэй Эльгээмэл хэлэбэ: «Түмэн Сэрэгтэ Эзэн! Хэзээ болотор Иерусалимда, Иудын хотонуудта үршөөл хайраяа хүртөөнгүй байха юмта, аяар далан жэл соо тэдээндэ уурланалта».
Иигэжэ «Далан жэлэй туршада энэ орон нютаг хооһон зандаа хэбтэхэ» гэжэ Ерэмияа лүндэншөөр Эзэнэй дамжуулһан үгэнүүд бүтэбэ.
Маанадай хэһэн нүгэлэй хэмээр Тэрэ маанадта харюулдаггүй, гэм зэмэймнай түлөө дууһан бидэндэ амасуулдаггүй.
Эсэгын хүүгэдээ хайрладагтал адли Тэрэ Өөрһөөнь түбэгшөөдэг зониие хайрладаг.
Харин Тан руу эрмэлзэгшэ бүхы зон баясан, баярлан байг! Абарагшадаа дуратайшуул «Бурхан агууехэ!» гэжэ хододоо хэлэн байг!
Харин би хэтэ мүнхэдөө магтаал дуулахаб, Яковай Бурханда магтаал үргэхэб!
Түмэн Сэрэгтэ Эзэн Бурхан! Өөрын арад түмэнэй зальбаралда уурлахатнай хэды болтор юм?
ами хороон алаха саг ба анагааха саг; эбдэхэ һандаргааха саг ба бодхоон бариха саг;
Би Өөрын арад түмэндэ уурлан, доромжолжо, шинии мэдэлдэ дамжуулаа бэлэйб. Ши тэдээндэ энэрэл хайра үзүүлэнгүй, наһатайшье зониие дарлан-зобоон байгааш.
Бүхы зоболонһоо Тэрэ тэдэниие абараа. Тэнгэриин Эльгээмэл бэшэ, Өөрөө Эзэн тэдэниие абараа һэн. Өөрын хайраар, үршөөлөөр Тэрэ тэдэниие абараа. Үнгэрһэн сагуудта Тэрэ хододоо тэдэниие үргэн, һанаагаа табин ябаа һэн.
Газар нютагнай хэды болотор уйдхар гашуудалда абтажа, хүдөө талын ургаса ногоон хатажа-гандажа байха юм? «Бидэнтэй юун болохые Бурхан мэдэнэгүй» гэжэ зон хэлсэнэ. Муу муухай эдэ зонһоо боложо, амитад болон шубууд хосорно.
Нэрьесэ энеэлдэгшэдэй дунда би һуужа байгаагүйб, сэнгэжэшье байгаагүйб. Танай захиралта дүүргэхэ гэжэ би гансаараал һуунаб, уур хилэнгээр халинхайб.
Эзэн «Вавилоондо танай байха далан жэлэй дүүрэхэдэнь, таанад тухай һанаагаа табихаб, Өөрын һайн үгые бэелүүлхэб – таанадые һөөргэнь гэртэтнай бусаахаб!
Эзэн айладхана: Яковай майхангуудые һайн һайханаар һэргээн бодхоохоб, гэр бүлэ бүхэниие хайрлахаб, Иерусалим дахин һэргэхэ, ордон урдынхидал адляар бодохо!
Голой урасхал өөдэ байгааша, улһан хубсаһа үмдэгшэ нэгэндээ нүгөөдэнь хандажа: – Энэ гайхамшагта хэрэгүүд хэзээ дүүрэхэ гээшэб? – гэжэ асууба.
Түрүүшын жэлээ хааншалжа байхадань би, Даниил, Бурханай ном уншажа, Эзэнэй Ерэмияа лүндэншэндэ айладхаһан үгэнүүдһээ Иерусалим далан жэлэй туршада һандархай зандаа байха гэжэ ойлгобоб.
Эзэн, би хэды болотор туһаламжа эрин дуудажа, Та хэды болотор соносонгүй байха юмта? Би хүсэрхэлгэ тухай Танда хэды болотор орилон байбашье, Та абархагүй юмта?
– Энэ һүни үзэгдэл харабаб: миртын һөөгүүдэй дунда хонхосог соо зээрдэ мори унаһан хүн зогсоно, ара тээнь зээрдэ, алаг, сагаан морид байна.
– Энэ орон нютагай бүхы арад түмэндэ ба санаартанда хэлэ: «Таанар иигэжэ далан жэлэй туршада табадахи, долоодохи һарануудта масаг барин гашуудахадаа, үнэхөөрөө Минии түлөө масаглана гээшэ гүт?
Тиимэһээ зониие үргэлжэ абаржа байха аргатай Тэрэ санаарта хэтын хэтэдэ амиды байжа, Тэрээгүүр дамжан Бурханда ерэһэн хүнүүдэй түлөө Бурханай урда гуйдаг.
«Нангин гэгээн, хамагые зонхилогшо үнэн бодото Эзэн Бурхан аа! Газар дэлхэй дээрэ бидэниие алаашадые гэмнэнгүй, хэһээнгүй хэды болотор хүлеэхэбта!» – гэжэ тэдэ алуулагшад шанга шангаар хашхаралдаба.