1 Эпрааим обогойхин суглараад: – Юундэ ши иимэ ябадал гаргабаш? Мидиануудтай дайлалдахадаа, юундэ бидэниие дуудабагүйбши? – гэжэ Гидоонһоо асуугаад, тэрээнтэй арсалдашаба.
Удаань израильшууд бултадаа хаанда ерээд, иигэжэ хандаба: – Манай аха дүүнэр болохо Иудын зон юундэ таниие буляажа, бүхы гэр бүлэтэй, түшэмэлнүүдтэйтнай, тантай хамта байһан бүхы зонтой Иордан гол гаталуулан асарааб?
Иудын зон тэдээндэ харюусаба ха: – Юундэб гэхэдэ, хаан болбол манай дүтэ түрэл юм. Юундэ энээнэй түлөө бидэндэ уурланабта? Хаанһаа бидэ эдеэ хоолоор хүндэлүүлжэ байгаа бэшэбди, бэлэг үгөө бэшэ.
Уур сухалынь тэнэгые үхэлдэ асарна, атаархал гэнэн нэгэниие үхүүлнэ.
Эелдэр зөөлэн харюу уур хилэн зайлуулна. Дээрэлхүү хүйтэн үгэ уур хилэн хүдэлгэнэ.
Элдэб ажал ба амжалтануудынь хүнүүдэй дунда атаархал түрүүлдэг. Энэ дэмы хэрэг, һалхи намнагшатай адли.
Эпрааимай обогой зоной үгэ хэлэхэдэ, бусад обогуудай улад зон шэшэрэлдэн айжа байдаг бэлэй. Эпрааимайхид бусадта хүндэтэй һэн. Теэд тэдэ Баалда шүтэжэ, нүгэл үйлэдэжэ, хосоржо байна.
Гидоон тэрээндэ иигэжэ хэлэбэ: – Мүнөө би таанад шэнги ехэ юумэ хээ аалби? Абиээзэрэй гэр бүлынхидһөө һураггүй ехэ уһан үзэм түүжэ суглуулхадаа, Эпрааимайхид баярланагүй аалта?