23 Тиихэдэнь Гидоондо Эзэн иигэжэ айладаба: – Хуу һайн, бү ай! Ши үхэхэгүйш!
– Бурхантай нюураараа уулзаһан аад, амиды мэндэ үлэһэмни гайхалтай, – гэжэ Яков хэлээд, тэрэ газарые «Пэнүһээл», оршуулбал, «Бурханай нюур» гэжэ нэрлэбэ.
Наран гараба. Яков Пэнүһээлһээ ошоходоо, ташаа яһанайнгаа үеһөөн гараһанай ушарһаа дохолжо ябаа бэлэй.
– Һанаагаа бү зобогты! – гэбэ Иосифой ахалагша зараса. – Бү айгты. Магад, танай болон эсэгынтнай шүтэн хүндэлдэг Бурхан тэрэ мүнгэ нюусаар туламууд соотнай хэжэ болоо. Харин би та бүхэнэй мүнөө түлэһэн мүнгэл тооложо абаха уялгатайб. Тиигээд тэрэ Симеоные тэдээндэ асараад,
Танда адли Бурхан байхагүй, Тандал адли үйлэ хэрэгүүд байхагүй.
Тэрэ: – Бурханай шэлэгшэ хүн, бү ай! Амар тэниглэн бай, зоригтой, зоригтой бай! – гэбэ. Иигэжэ хэлэхэдэнь би хүсэ тэнхээтэй боложо: – Эзэмни, дуугарыт! Намда тэнхээ тамир бусаагаалта, – гэбэб.
Би таанарые амгалан тайбанда орхёод ябахамни, Өөрын амгалан тайбаниие таанарта үгэнэб. Минии үгэхэ энхэ тайбан энэ дэлхэйн зоной энхэ тайбанда адли бэшэ. Таанар һанаа сэдьхэлээ бү зобоогты! Бү айгты!
Тэрэл үдэрэйнгөө үдэшэ, ондоогоор хэлэхэдэ, гарагай нэгэнэй үдэшэ шабинарынь суглараад, еврейнүүдэй ахамадуудһаа айжа, үүдээ шэбхэдээд һууба. Тэрэ үедэнь Иисүүс орожо, тэдэнэй дунда зогсоод: – Амгалан тайбаниие таанадта айладханаб! – гэбэ.
Долоо хоноод, Иисүүсэй шабинарынь дахин сугларба, мүнөө тэдэнтэй хамта Фомашье байлсаа. Үүдэнь хаалтатай байгаа. Иисүүс орожо ерээд, тэдэнэй урда зогсон: – Таанарта амгалан тайбан! – гэбэ.
– Һанаагаа бү зобо. Шамда байһан юумэн намдашье байха. Гансал ши газаа бү хоныш даа, – гэжэ тэрэ үбгэжөөл хэлээд,
Гидоон Эзэнэй Эльгээмэлтэй хөөрэлдэһэнөө һаял ойлгоод, иигэжэ хашхарба: «Минии Эзэн Бурхан, би үхэхэмни гээшэ гү? Би нюур нюураараа золгожо, Эзэнэй Эльгээмэлые харабаб!»
Гидоон тэндэ үргэлэй шэрээ бүтээгээд, тэрэнээ «Эзэн энхэ тайбан үршөөнэ» гэжэ нэрлэбэ. Абиээзэрэй уг удамуудай ажаһуудаг Опраа хотодо үргэлэй тэрэ шэрээ мүнөө болотор байдаг юм.