4 Тэнэжэ тулижа ябахадань, Михаагай туһалһан тухай дурдаад, залуу хүбүүн тэдэндэ иигэжэ хэлэбэ: – Михаа намайе хүлһэлөө. Би тэрэнэй санаарта болооб.
Нэгэнэй тала бариха гээшэ һайтай бэшэ хэрэг: тиимэ хүн зүһэм хилээмэнэй түлөө нүгэл үйлэдэдэг.
Тэдэ болбол садахаа мэдэхэгүй, өөрын олзо оршодо шунахайрһан нохойнууд гээшэ.
Адха таряанай, зүһэм хилээмэнэй түлөө таанад Намайе арад зоноймни урда бузарланат. Амиды мэндэ үлэхэ зониие аланат, үхэхэ зониие амиды байлганат. Арад түмэндэм худал юумэ дуулганат.
«Минии үргэлэй шэрээ дээрэ гал носоожо байнхаар хэн нэгэнтнай хаалгаяа хааха байгаа. Би таанадта дураа гутажа байнаб, таанадай гарһаа үргэлытнай абахагүйб» гэжэ Түмэн Сэрэгтэ Эзэн айладажа байна.
Би алта мүнгэ, хубсаһа хунар өөртөө олзолхоёо огто һанаагүйб.
архиншан бэшэ, дошхон зангүй, номгон даруу зантай, эб найрамдалда дуратай, алта мүнгэ тоодоггүй,
Тэдэнэй амые хааха хэрэгтэй: тэдэ мүнгэ олохо гэһэн эшхэбтэр зорилготойгоор хэрэггүй юумэндэ һургана, гэр бүлэнүүдые Христоосһоо холодуулна.
Тэдэ хомхой хуурмаг һургагшад, зохёоһон үльгэрнүүдээ таанадта хөөрөөд, нилээн олзо өөһэдтөө олохо. Гэхэтэй сасуу хэһэн хэрэгүүдэйнь түлөө хэһээлтэ үни гэһээр бэлэн хүлеэжэ байна, тэдэнэй үхэлынь удахагүй.
– Манайда байгыш даа. Ши минии эсэгэ ба санаарта боло. Би жэл бүхэндэ шамда арбан шээкэл мүнгэ үгэхэб, хубсаһа болон эдеэ хоолоор хангахаб, – гэжэ Михаа тэрээндэ дурадхаба.
Михаа залуу хүбүүндэ һахил хүртүүлжэ, өөрынгөө санаарта болгобо.
Михаагай гэртэ байхадаа, тэдэнэр залуу левит хүбүүнэй дуу дуулаад, тэрэ гэртэнь ороод: – Хэн шамайе эндэ асарааб? Ши эндэ юу хэнэш? Ши юундэ эндэ байнаш? – гэжэ санаартаһаа асуубад.
Тэдэнэр тэрэ залуу хүбүүндэ иигэжэ хэлэбэд: – Бидэнэй зорижо ябаһан аян зам амгалан тайбан гү, хэрэгнай бүтэсэтэй байха гү гэжэ ши Бурханһаа асуужа үгэ.