22 Михаа болон тэрэнэй хүршэнэр сугларжа, хойноһоонь мүрдэн, тэдээндэ дүтэлбэд.
Тиихэдээ харгы замай хажуугаар мүлхидэг хорото могой мэтэ һанаатай зон шамһаа түрэн гараха. Унажа ябаһан моринойнь шагай хадхажа, дээрэнь мордоод байгааша хүниие унагааха хорон һанаатай могой мэтээр сэдьхэдэг үри һадаһад шамһаа түрэхэ.
Сэрэгшэд байра дээрээ эрьелдээд, үхи хүүгэдээ, үхэр малнуудаа болон зөөри зөөшэнүүдээ урдаа оруулжа, Михаагай гэрһээ холодожо эхилбэд.
Ара нюрганһаань тэдэнэй оог хашхаралдаа табилдахада, зургаан зуун сэрэгшэд ябадалаа зогсоожо, гэдэргээ эрьелдээд: – Шамда юун хэрэгтэйб? Ши юундэ хүнүүдые суглуулбаш? – гэжэ Михааһаа асуубад.