22 Тэндэ шэниисын хоолос сохихо ажалда ябахадань, тэрэнэй толгойн дээрэхи хайшалуулһан газартань үһэн дахин ургажа эхилбэ.
Харин дайсадай газарта байхадань, Би тэдэнһээ арсахагүйб, тэдэниие орхихогүйб, хюдахагүйб, Хэлсээгээ эбдэхэгүйб. Юуб гэхэдэ, Би тэдэнэй Эзэн Бурханиинь гээшэб.
Эзэн Өөрынгөө арад зониие сүүдлэхэ. Тэдэнэр хүсэгүй болоо, Өөртэнь мүргэдэг зон ямаршье туһагүй болоо гэжэ харахадаа, эдэ зониие Тэрэ хайрлаха.
Пилиштүүд тэрэниие барижа, нюдыень тэһэ хадхаад, Гааза асархадаа, тэрэниие хүрэл хоёр гэнжээр гэнжэлбэ. Тиигээд тэрэниие түрмэдэ һуулгажа, тэндэ һуугшадтай хамта шэниисын хоолос сохилгондо зараба.
Пилиштүүдые зонхилогшод өөһэдынгөө бурхан Дагоондо асари ехэ үргэл үргэжэ, хүхилдэн сэнгэхэеэ эндэ суглараад, иигэжэ хэлэбэд: – Бидэнэй бурхан бидэнтэй дайлалдаһан Самсоониие бидэнэй гарта тушааба!