4 Бидэнэй дунда эсэгынгээ нэрые нэрлүүлхэ хүбүүн үгы. Хүбүүгүй байһан тула манай эсэгэ хамтын тоодо ороогүй. Манай эсэгын аха дүүнэрэй газарһаа бидэндэ хубита газар хубаалдыт.
Моисей гараа хабсаруулан, Эзэн Бурханаа аргадажа эхилбэ. – Эзэн! – гэбэ тэрэ. – Агууехэ хүсөөрөө, агуу шадалаараа Египедһээ гаргаһан Өөрын арадта уур хилэн болоһоной үрэ ямар юм?!
Зүб шударга хүнэй дэн хурсаар гэрэлтэдэг, харин хуулигүй зоной гэрэл мүхэдэг.
– Бидэнэй эсэгэ сүл губида наһа бараа. Тэрэ өөрынгөө нүгэлэй түлөө нүгшөө юм. Тэрэ Коорахтай үгэеэ үгэлсэгшэдтэй ниилээгүй. Хүбүүдые үлөөгөөгүй.
Иихэдэнь яахаб гэжэ Моисей Эзэнһээ асууба.
Тэдэ шажанай албатан Эльазаарта, Нүүнэй хүбүүн Иисүүстэ, ударидагшадта ерээд хэлээ: – Аха дүүнэрэймнай хоорондо манда хубитые үгэхынь Эзэн Моисейдэ захираа. Эзэнэй зарлигаар тэдээндэ эсэгынь аха дүүнэрэй хоорондо хубита үгтөө.