31 Эзэн Балаһаамай нюдыень нээбэ. Харгыень хаагаад, һэлмэеэ хуйһаань һугалжа гартаа баряад байһан Эзэнэй Эльгээмэлые хараад, Балаһаам доро дохижо, һүгэдэн унаба.
Бурхан нюдыень нээжэ, Һагаар худаг обёорбо. Тэндэ ошожо, амһартаяа уһаар дүүргээд, хүбүүндээ асаржа ундалуулба.
Давидай нюдөө нээн харахадань, газар тэнгэри хоёрой хоорондо Иерусалим руу һэлмэ далайһан Эзэнэй Эльгээмэлые хараба; гашуудалай хубсаһа үмдэһэн Давид болон тэрэнэй аха захатан һүгэдэн мүргэбэд.
Эзэн, заларыт! Хүнэй бардамынь бү илаг лэ! Үндэһэтэнүүд Танай зарга шүүлгэндэ ерэг лэ!
Моисей мэгдэн үбдэглэжэ, духаараа газар сохин
Элжэгэн Балаһаамда: – Шинии элжэгэн би бэшэ юм гүб? Ши намайе энэ үдэр болотор унажа ябана бэшэ гүш? Урдань би иигэдэг һэн гүб? – гэбэ. – Үгы, – гэжэ Балаһаам харюусаба.
Би Бурханай айладахые дууланаб. Дээдэ Бурханай һанал мэдэнэб. Түгэс Хүсэтын үзэгдэлые харанаб. Хүтэлбэрилгэ доронь оронхойб, нюдэмни нээлтэтэй.
Би Бурханай айладахые дууланаб. Түгэс Хүсэтын үзэгдэлые харанаб. Хүтэлбэрилгэ доронь оронхойб, нюдэмни нээлтэтэй.
Зүгөөр тэдэ шабинарай нюдэниинь бүрэглөөд, тэдэ Тэрэниие танибагүй.
Бүрэглэһэн нюдэниинь һаял нээгдэжэ, тэдэ хоёр багшаяа таниба. Тэрэ дороо Иисүүс харагдахаяа болишоо һэн.
«Энэ Биб» гэжэ Иисүүсэй хэлэмсээр, тэдэнь гэдэргээ сухарин, газарта унашабад.
Иисүүс Ерихооной хажууда байхадаа, гартаа һэлмэтэй хүнэй урдаа зогсожо байхые хараа. Иисүүс хажуудань ошоод: – Манай гүш, али манай дайсадай гүш? – гэжэ һураа.
– Би Эзэнэй сэрэгшэдэй ударидагшаб, мүнөө эндэ ерээб, – гэжэ тэрэнь хэлээ. Иисүүс урдань һүгэдэн газарта унаад: – Минии эзэн ноён богоолдоо юу хэлэхэб? – гээ.