28 Моисей иигэжэ хэлэбэ: – Өөрын дура зоргоор бэшэ, харин Эзэнэй эльгээхэдэ, эдэ бүгэдые минии бүтээһые таанад мүнөө иимэ юумэнһээ мэдэхэт:
Үдэшын тахил үргэхэ сагай болоходо, Элияа лүндэншэ урагшаа гаража, иигэжэ зальбарба: – Абраһаамай, Исаагай болон Израилиин Эзэн Бурхан! Өөрыгөө Израилиин Бурхан мүн гэжэ, Танай захирһанай ёһоор минии, богоолойтнай, эдэ бүгэдые ябуулһаниие мүнөө батадхыта!
– Би шамтай суг хажуудаш байхаб. Минии шамайе эльгээһэнэй дүлгэ тэмдэг иигэжэ тудаха: Египедһээ арадыем гаргаһанайш хойно энэ хада дээрэ Бурханда зальбаран, ёһолол бүтээхэ сагтнай ерэхэ, – гэжэ Бурхан харюусаба.
Зай, иигээд ошо. Шинии аманһаа үгын гарахада, Би байлсахаб, юу хэлэхыешни һургахаб.
Тэрээндэ ши бүхы юумэ ойлгуулхаш. Хэлэхэ юумээ тэрэнэй амаар хэлэдэг байхаш. Харин юумэ хэлэхэ үедэтнай Би Өөрөө байлсахаб гэжэ хэлэнэ бэшэ аалби; юу хэхыетнай Өөрөө заахаб.
– Фараоной таанадта «Гайхамшаг үйлэ бүтээгыт» гэжэ хэлээ һаань, ши Аһароондо «Дулды абажа, фараоной урда шэдэ» гэжэ хэлээрэй, тиихэдэш могой болошохо.
Түмэн Сэрэгтэ Эзэн Иерусалимай зондо иигэжэ айладхана: – Худал лүндэншэдэй хэлээшые бү шагнагты. Тэдэ таанадые хооһоор, дэмы найдуулна. Минии айладхал бэшэ өөһэдынгөө хүсэһэн, һанаһан юумэ таанадта дуулгана.
Эзэн иигэжэ айладхана: – Хүнэй үри Эзэкээл! Арад түмэнэйшни дунда уридшалан юумэ хэлэдэг эхэнэрнүүдые анхара. Тэдээндэ хэһээгдэхэт гэжэ дуулга.
Түмэн Сэрэгтэ Эзэн айладана: «Мутараа тэдээндэ далайхадам, богоолнуудайнгаа олзо болохол даа». Тиихэдэнь намайе Түмэн Сэрэгтэ Эзэн эльгээгээ гэжэ таанад мэдэхэт.
– Зэрубабээлэй гарнууд энэ гэрэй һуури табиһан гээшэ. Тэдэ гарнууд лэ эсэстэнь хүргэг. Тиихэдэнь Түмэн Сэрэгтэ Эзэн намайе таанарта эльгээгээ гэжэ мэдэхэт.
«Дүүрэн алта мүнгэтэй ордон гэрээ Балаагай намда үгөөшье һаань, би Эзэнэй захиралта харгалзангүй, өөрөө мэдэжэ, һайн, муу юумэ хэжэ шадахагүйб. Бурханай намда айладаһан зарлигыел би шамда хэлэхэб». Шинии элшэдтэ иигэжэ минии хэлэһые мүнөө һанана гүш?
Та Намайе хододоо дуулажа байдагта гэжэ Би мэдэнэб. Намайе Та эльгээгээт гэжэ эндэ зогсогшо хүнүүдэй этигэхынь тула Би тиигэжэ хэлээб! – гэжэ
Би Эсэгынгээ досоо байнаб, Эсэгэмни Минии досоо байна гэхэдэмни этигэгты. Хэрбээ эдэ үгэнүүдтэмни этигээгүй һаа, бүтээдэг хэрэгүүдыемни хараад этигэгты.
Би Өөрынгөө дура зоргоор юушье хэжэ шадахагүйб. Эсэгынгээл хэлээшээр шүүбэрилнэб, тиин Минии зарга шүүбэри – үнэн зүб юм, ушарынь гэбэл, Би Өөрынгөө дураар юумэ хэнэ бэшэб, харин Намайе эльгээгшэ Эсэгын дура хүсэлөөр болоноб.
Харин Иоаннайхиһаашье ехэ Нам тухай гэршэ бии юм. Эсэгэһээмни үгтэһэн гайхамшаг хэрэгүүдые бүтээһэмни Намайе Эсэгэмни эльгээгээ гэжэ гэршэлнэ!
Юундэб гэхэдэ, Өөрынгөө дураар юумэ хэхэеэ Би тэнгэриһээ буужа ерээ бэшэб, харин Намайе эльгээһэн Эсэгын дура хүсэлые бэелүүлхэеэ ерээб.
Хэрбээ лүндэншын Эзэнэй нэрэһээ хэлэһэн зүйл болоогүй, бэелүүлэгдээгүй байбал, тэрэнь Эзэнэй айладхаһан үгэ бэшэ. Тэрэниие лүндэншын өөрын дураар хэлэһэн һэн тула таанад тэрэ лүндэншэһөө бү айгты.